Jej ostatnie wakacje

Książka jest dobra na wszystko! Czy jest ktoś, kto się ze mną nie zgodzi? Już nie raz książka "uratowała" mi życie. Zabija nudę, odrywa od rzeczywistości gdy jest źle, uspokaja emocje, czasem pomaga zasnąć. I jeszcze mogłabym wymieniać milion innych powodów. Dlatego tak ciężko sobie odmówić książek do recenzji. Mimo, że biorę ich mniej i tak trudno mi ograniczyć to do minimum. Dlatego mój stos ostatnio coś słabo maleje. No ale cóż. Przynosi mi to pocieszenie więc czemu z tego nie korzystać? Trochę się bałam kolejnej książki C. L. Taylor "Jej ostatnie wakacje". Mimo, że staram się omijać opinie o książkach których jeszcze nie czytałam doszły do mnie głosy, że nie jest najlepsza. Z pewną dozą ostrożności zabrałam się za jej czytanie Dwa lata temu Jenna wyjechała na wyspę Gozo by za pomocą obozu zorganizowanego przez LekarzaDuszy zmierzyć się ze swoimi problemami i lękami. Niestety coś poszło bardzo nie tak i ginie dwoje ludzi, a Jenna rozpływa się w powietrzu. Tom, idzie do więzienia jako człowiek odpowiedzialny za ich śmierć. Gdy po odsiedzeniu wyroku wychodzi na wolność jego żona uparła się by reaktywować jego działalność i spróbować zarobić na kontrowersji która otacza Toma. Znów zostaje zorganizowany obóz na którym pojawiają się uczestnicy, którzy byli świadkami tragedii oraz siostra Jenny, która chce się odkryć prawdę związaną z jej zniknięciem. Uważam, że to był dobry thriller. Autorka nieźle to wszystko wymyśliła. Przeplatała teraźniejszość z przeszłością, więc powoli elementy układanki wskakiwały na miejsce. Nie jest to może bardzo wybitny thriller, ale miło spędziłam przy nim czas. Czytało się go bardzo szybko. Krótkie rozdziały sprawiły, że objętość książki przestała mieć znaczenie. Domyślałam się zakończenia mimo to i tak mnie usatysfakcjonowało. Czasami wymagamy by książka po prostu zabiła nudę. I tak się stało w tym przypadku. Może nie zapamiętam ją na długo, ale nie żałuję że ją przeczytałam i was też do niej zachęcam.

Tak się złożyło, że czytając powieść „Jej ostatnie wakacje”, w której podczas obozu na małej wyspie w pobliżu Malty dwie osoby tracą życie, a trzecia znika bez śladu, wysłałam właśnie w to samo miejsce na obóz mojego syna. Oczywiście językowy, nie odnowy duchowej jak to ma miejsce w książce, jednak, mimo że to fikcja literacka, to zasiała małe ziarnko niepokoju w mojej głowie. Na szczęście syn już powrócił cały i zdrowy. Czy również Fran, która jedzie na obóz incognito, by dowiedzieć się, co spotkało przed dwoma laty jej zaginioną siostrę Jennę uda się wrócić? Czy dowie się co zdarzyło się na tragicznym wyjeździe i dlaczego? Pierwsze pytanie, jakie nasunęło mi się, gdy zaczęłam czytać, to dlaczego tyle osób ponownie zaufało organizatorowi, na którego wyjeździe zginęli uczestnicy? Czy kieruje nimi niezdrowa żądza sensacji? Mają ukryte motywy, podobnie jak Fran? A może ich umysły zostały tak wyprane przez Lekarza duszy, że wierzą mu bezgranicznie? Historia opowiadana dwutorowo przez Fran i Kate traktująca o wydarzeniach bieżących i przez Jennę przybliżająca wyprawę sprzed dwóch lat stopniowo uchyla przed czytelnikiem rąbka tajemnicy. Poznajemy lepiej bohaterów, wśród których charyzmatyczny, choć nieco rozbity po pobycie w więzieniu Tom i jego bezwzględna żona Kate budzą największe emocje. Trudno jednoznacznie określić motywy ich działań, a co za tym idzie przewidzieć kierunek, w którym potoczy się akcja. Zakończenie okazało się dla mnie zupełnie nieprzewidywalne, co liczę na kolejny, prócz intrygującej fabuły i kreacji wyrazistych bohaterów, plus tej powieści. Jedno jest pewne, autorka umie pisać thrillery psychologiczne i tak pokierować akcją, by wzbudzić ciekawość czytelnika i zapewnić mu znakomitą rozrywkę.

Dzisiaj bardzo modne i na czasie są wszelkiego rodzaju terapie, wizyty u psychoanalityków i psychoterapeutów. Żyjemy w stresujących czasach, ciągłej pogoni i pośpiechu. Potrzebujemy chwili wytchnienia i odosobnienia. Taką odskocznię może nam zapewnić tajemniczy Lekarz Dusz. Tom, prowadzący ze swoją żoną Kate, wyjazdowe obozy, pozwalające się oczyścić i zmotywować do lepszego życia. Na jednym z takich obozów giną dwie osoby, a kolejna została uznana za zaginioną. To była Jenny. Tom za spowodowanie nieumyślnej  śmierci tych osób, po dwóch latach pobytu w więzieniu, wychodzi na wolność. Jego żona stara się za wszelką cenę oczyścić jego złe imię i organizuje kolejny obóz. Bierze w nim udział siostra Jenny, Fran, która postanawia poznać historię jej zaginięcia. Oczywiście uczestniczy w obozie pod innym nazwiskiem. W czasie pobytu na wyspie prowadzi prywatne śledztwo, obserwuje, rozpytuje, wnikliwie przysłuchuje się wszelkim rozmowom. Okazuje się, że wśród uczestników są osoby, które brały udział w tamtym felernym obozie. Jednak panuje zmowa milczenia, nikt nie chce być posądzony o przekazywanie informacji, które są objęte tajemnicą. Z czasem na jaw wychodzą nowe fakty i informacje, które stawiają pod znakiem zapytania śmierć Jenny. A może ona jednak nie zginęła i nadal żyje? Tylko dlaczego nie odzywa się przez tyle czasu? Są świadkowie, którzy widzieli jak spadła z klifu. Tylko czy mówią prawdę czy kryją swojego guru? Wszystkie aspekty wydają się możliwe. Nie można przekreślić żadnej wersji i opcji. Tylko pytanie, którą pozostawić jaką prawdziwą i nią się zajmować? Jej ostatnie wakacje to pełen mrocznego klimaty i przenikliwości thriller psychologiczny. Nie ma krwawych zbrodni czy aktów przemocy, ale są wewnętrzne rozterki i domysły, spekulacje i różne wersje wydarzeń. W tym natłoku zbiegów okoliczności i nieoczekiwanych zdarzeń można się zgubić. Trudno odgadnąć, kto mówi prawdę, a kto kłamie, i dlaczego? Należy być wnikliwym i bystrym obserwatorem, aby niczego nie przegapić, aby nic niepostrzeżenie nie umknęło. Po dokładnej analizie wszystkich informacji i wyników obserwacji można wyrobić swoje zdanie na tę sprawę. Ale czy ono przybliży nas do prawdy? Czy będzie właściwym tropem? Autorka nakreśliła spokojną fabułę, momentami leniwą, ale miała w tym swój cel. Pozwala nam spokojnie rozmyślać, szukać właściwego rozwiązania, delektować się panująca na obozie atmosferą. Gdy do głosu dochodzi guru, wszyscy z zachwytem słuchają jego wykładów, szukają ścieżki dotarcia do własnej głębi, recepty na rozwiązanie swoich problemów. Pomysł ciekawy i na czasie, można powiedzieć, że Taylor przeniosła na stronice swojej powieści kawałek rzeczywistości, w której dzisiaj żyjemy. W każdej lekturze staram się szukać jakiegoś motywu, jakieś rady dla siebie na przyszłość. Co otrzymałam od tej historii? Na pewno utwierdziła mnie w przekonaniu, że trzeba być ostrożnym w kontaktach z innymi ludźmi, nigdy do końca nie wiadomo, kto jest przyjacielem, a kto przy najbliższej okazji będzie chciał nas wykorzystać. Autorka po raz kolejny obnażyła słabość ludzką, jaką jest chciwość, chęć zysku i sławy. Bardzo często ludzie w realizacji tego celu są bezwzględni, idą do celu po przysłowiowych „trupach”, nikt i nic nie jest w stanie ich zatrzymać. I na takich ludzi należy uważać i się wystrzegać. Muszę przyznać, że połknęłam tę opowieść w jeden dzień. To oczekiwanie, co nastąpi za chwilę, jak się potoczą wydarzenia nie dawały mi spokoju i pchały do przodu, po coraz więcej, bez opamiętania. Nie odłożyłam jej, dopóki się nie dowiedziałam, jak i dlaczego zaginęła Jenny. I na końcu byłam zaskoczona, chociaż będąc w trakcie lektury starałam się przewidzieć pewne wydarzenia. I moja intuicja mnie nie zawiodła. Polecam Jej ostatnie wakacje na zbliżające się wasze wakacje. Miłe i ekscytujące chwile przed wami, pełne niespokojnej atmosfery i wiejącego morskiego chłodu. Czy potrzeba czegoś więcej na chwilę relaksu?

Gdy wakacje zamieniają się w koszmar… Jenna znika na małej wyspie w pobliżu Malty podczas wyjazdu na obóz „Lekarza Dusz”. Dwoje innych obozowiczów traci życie. Rodzina Jenny, a zwłaszcza jej siostra Fran szukają odpowiedzi co przytrafiło się kobiecie. Czy Fran odkryje prawdę? „Jej ostatnie wakacje” to z całą pewnością książka, która dość mocno zaintrygowała mnie swoim opisem. Niedługo także zbliżają się wakacje, więc śmiało można powiedzieć, że jej premiera odbyła się w idealnym momencie. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że wypadło ono znacznie lepiej niż podczas czytania „Nieznajomych”. Jest to raczej lekki thriller, który czyta się dobrze i zdecydowanie bardzo szybko. Czuć gęstą atmosferę, ale nie jest ona tutaj dominująca. Sam pomysł na fabułę okazał się być dość zaskakujący i naprawdę ciekawy. Autorka zastosowała kilak zwrotów akcji, które bardzo mi się spodobały. Dzięki nim delikatnie mieszała i prowadziła całą historię w zdecydowanie innym kierunku niż bym się spodziewała. Całość tak naprawdę opiera się na intrygach i zagadkach oraz dość tajemniczych i dziwnych relacjach pomiędzy bohaterami. To właśnie te relacje i wątek psychologiczny sprawiły, że książkę czytało mi się bardzo dobrze i nie mogłam doczekać się, aż odkryję wszystkie karty. Jeżeli chodzi o bohaterów to mamy tutaj cały wachlarz charakterów i ciekawych postaci, które dość ciężko rozgryźć. Każdy ma swoje tajemnice, skrywa swoje prawdziwe oblicze. To oni powodują, że atmosfera w książce jest napięta i doznajemy odczucia gęstej atmosfery. Mamy przeczucie, że coś się zaraz wydarzy, ale kompletnie nie mamy pojęcia co to może być. Samo zakończenie było dla mnie zaskoczeniem i to nawet miłym. Takiego finału kompletnie się nie spodziewałam. „Jej ostatnie wakacje” to książka, z którą spędziłam naprawdę fajny czas. Jest to lektura raczej z tych lekkich, ale i wciągających, gdzie coś się dzieje. Dlatego sądzę, że znajdzie ona grono swoich fanów. Osobiście mogę ją polecić!