Jesteśmy snem

Ursula K. Le Guin była niezwykle płodną pisarką i jedną z największych autorów fantasy czy science fiction. Oprócz znakomicie posługującym się słowem gdzie przenosiła obrazy zrodzone w jej wyobraźni na papier. nie uciekała w swych historiach od istotnych problemów społecznych, filozoficznych czy psychologicznych. Choć szerszej publice znana jest jako autorka cyklu „Ziemiomorze”. Cieszy fakt że nadal są wznawiane jej historie dla nowego pokolenia czytelników. „Jesteśmy snem” to zbiór trzech opowiadań gdzie oprócz tytułowego znalazły się jeszcze „Miejsce początku” i „Oko czapli”. 🌿 Tytułowe "Jesteśmy snem" to dość prosta historia z zaledwie trzema bohaterami przypominająca klimat lat 70. XX wieku. Główny bohater powieści George Orr odkrywa że jego sny zmieniają otaczającą go rzeczywistość. Jego psycholog dr Haber tworzy urządzenie do manipulowania stanem snu by móc kontrolować jego sny. Jego celem jest rzekomo uczynienie świata lepszym miejscem dla ludzkości, ale każda zmiana, którą powoduje Orr, pogarsza sytuację. W końcu udoskonala swoją maszynę z zamiarem ominięcia Orra i przejęcia samego śnienia. 🌿 To, co zaczyna się jako dość prosta opowieść o naturze snów i próbach manipulowania nimi, zamienia się w głęboką spekulację na temat tego, co jest prawdziwe, co jest wyobrażone i jak sny pasują do metafizycznej mieszanki. Czytając tę opowieść możemy sami zastanawiać się na rzeczywistością na nawet ja kwestionować, niczym bohaterowie filmu Matrix. 🌿 Kolejnym opowiadaniem jest „Miejsce początku” który opowiada znaną już historię o niczym niewyróżniających się dwójce bohaterów, którzy przypadkowo wkraczają do nowego świata, tylko po to, by znaleźć poczucie celu, gdy jego mieszkańcy są przekonani, że są bohaterami. Zarówno Hugh, jak i Irena rozczarowali się współczesnym światem, uwięzieni w pokoleniowych i płciowych narracjach tworzonych przez ich rodziców. 🌿 "Miejsce początku" jest mniej powieścią o znalezieniu się w magicznym nowym świecie, a bardziej o próbie stworzenia życia, związku, światopoglądu innego niż te, które odziedziczyłeś. Znalazłem się w jego połowie lamentując nad jego przymusową heteroseksualnością, ale pod koniec doceniając wdzięczne sposoby, w jakie próbował poradzić sobie z odwiecznymi literackimi tematami pokoleniowej traumy i samorealizacji. On z toksyczną matką, z ogłupiającą pracą, ona pełna lęków, z pracą pasującą do kogoś młodszego. Oboje ledwo radzący sobie z ponurą rzeczywistością. Momentami smutna to historia o dwojgu ludzi walczących ze swoimi demonami i braku akceptacji samego siebie. 🌿 Trzecią historią jest „Oko czapli” której fabuła umiejscowiona została na planecie Victoria, która została wybrana przez ludzi z Ziemi na kolonię karną. Mieszkańcy planety są podzieleni na dwie grupy: potomków zwykłych przestępców i radykalnych pacyfistów, których idee uznano za zbyt rewolucyjne, aby pozwolić im się rozprzestrzeniać. Każda grupa ma swoją strukturę społeczną i światopogląd, wraz z teorią o powodach, dla których zostali wysłani w to samo miejsce, a tym samym skazani na wieczne współistnienie. Konflikt jest kwestią czasu. Historia ta została napisana w 1978 roku, ale prawie cztery dekady później nadal jest bardzo aktualna. 🌿 Pisarstwo Le Guin jest cudownie sugestywne - jest w stanie zbudować cały obcy świat społeczeństwem na mniej niż stu osiemdziesięciu stronach a czytanie jest jak przyjście do ciepłego domu, zaszycie się z herbatą pod ciepłym kocem gdy na zewnątrz trwa zimowa zawierucha.

Pierwsza powieść, czyli tytułowe Jesteśmy snem przedstawia interesującą koncepcję zmieniania rzeczywistości w trakcie snów i próby naprawiania świata. George Orr jest łagodnym, ale bardzo silnym i uczciwym człowiekiem, który zostaje uznany za chorego, ponieważ jest ogromnie przerażony swoją zdolnością do zmiany rzeczywistości. Poddaje się leczeniu psychiatrycznemu, ale szybko odkrywa że doktorowi Williamowi Haberowi zależy tylko na zmianie rzeczywistości, a nie na wyleczeniu pacjenta, co prawie doprowadza do ogromnej tragedii. Autorka przedstawia w tej powieści wiele alternatywnych wersji przyszłości, w których pewne rzeczy zostały wyeliminowane jak np. przeludnienie, ale za pojawia się za to inny problem, z którym znów trzeba sobie jakoś poradzić. W związku z tym znajdziemy tutaj wiele interesujących rozważań m.in na temat pragnienia ludzi do kontrolowania swojego przeznaczenia, czy do czego może doprowadzić próba naprawy świata poprzez prostą eliminację jakiegoś problemu. Druga powieść zatytułowana Miejsce początku jest historią dwójki bohaterów Hugha Rogersa i Ireny Pannis - ich przejściu z dzieciństwa do dorosłości, a jednocześnie ze świata rzeczywistego do idyllicznej krainy Tembreabrezi, w którym czas płynie wolniej. Z początku Irena jest bardzo nieufna wobec Rogersa, ale to się zmienia jak wyruszają razem na górę, aby pokonać potwora, będącego zmartwieniem ludzi mieszkających w Tembreabrez. Podróż do tej idyllicznej krainy, a w szczególności na szczyt góry jest metaforą próby poznania siebie, własnej osobowości, ale i drugiego człowieka. Bohaterowie odnajdują pewność siebie, zaufanie, ale również miłość. Tak odmienieni są gotowi wrócić do rzeczywistego świata, żeby zmierzyć się z dorosłym życiem i własnymi problemami, z którymi nie do końca sobie wcześniej radzili. Ostatnią powieścią jest Oko Czapli, w której śledzimy losy mieszkańców planety Victoria. Zamieszkują ją dwie społeczności - wygnani przestępcy z Brazylameruki oraz Lud Pokoju, pragnący schronić się przed okrucieństwami konfliktów toczonych na Ziemi. Są to dwie dość różne grupy, pierwsza wchodząca w rolę zarządców, a druga podwładnych, którzy uprawiają rolę i dostarczają żywność. Mamy tutaj ciekawe zestawienie organizacji społecznej i politycznej, a mianowicie pacyfistycznego anarchizmu z brutalną oligarchią, które tworzy bardzo niezwykłe połączenie, a niektóre sceny zapadają w pamięć. Jesteśmy snem to interesujący zbiór trzech niepowiązanych ze sobą powieści, z których każda porusza inny temat i snuje odmienne rozważania. Są to dobrze napisane i przemyślane teksty, które co prawda mają swoje słabsze strony, ale czytałem je z przyjemnością.