Już mnie nie oszukasz
(wydanie filmowe)

Harlan Coben wydał już kilkadziesiąt książek, na podstawie których powstało wiele filmowych ekranizacji. Najnowszą jest serial na Netflixie oparty na znakomitym thrillerze „Już mnie nie oszukasz”. Oglądaliście? A może czytaliście książkę? Ja jeszcze nie obejrzałam, ale chcę sprawdzić, w jakim stopniu wersja filmowa jest zgodna z literackim pierwowzorem, tym bardziej że historia Mayi Stern podejrzewanej o zabicie męża Joego Burketta wywarła na mnie duże wrażenie. Bo podejrzany jest przecież zawsze współmałżonek, zwłaszcza gdy "słu¬żył w woj¬sku i … ma świra na punk¬cie broni". Maya prócz tego ma dość niechlubną przeszłość wiążącą ją z pewnym skandalem. Czy to wystarczy, by oskarżyć ją o udział w zastrzeleniu męża? Pogrążona w żałobie kobieta wszczyna własne śledztwo, w którym zaczynają wychodzić na jaw dziwne powiązania z tragiczną śmiercią jej siostry, która pracowała wraz z Joe. Czy sprawa może sięgać również wiele lat wstecz do utonięcia drugiego z dziedziców fortuny Burkettów? A już kulminacją chaosu okazuje się film z kamerki ukrytej w domu Mayi ukazujący jej męża żywego, gdy chwilę wcześniej trumna z jego ciałem została przykryta ziemią. Tylko czy ktoś widział ciało? Czy jego śmierć może być koszmarną mistyfikacją? Czy komuś zależy, by Maya przestała ufać swojemu rozumowi i popadła w szaleństwo? U Cobena musi dziać się dużo, ale też wszystko musi do siebie pasować niczym zębatki w najbardziej misternym mechanizmie. I tu stopniowo zaczynają wypływać na wierzch tajemnice skrywane latami, a nic nie jest takie, jak początkowo mogło się wydawać. I choć po tylu przeczytanych książkach Autora myślałam, że jestem gotowa na wszystko, to tym razem udało mu się wyjątkowo mnie zaskoczyć. I właśnie dla takich zaskakujących zakończeń wywołujących uśmiech satysfakcji uwielbiam czytać książki Cobena.

Tym razem Harlan Coben mnie zaskoczył, oczywiście pozytywnie. Przede wszystkim wielowątkowością i stopniem skomplikowania fabuły, trochę nie w swoim stylu. Zawsze było u niego dość prosto i przewidywalnie, a teraz – ciekawie i intrygująco, tajemniczo. Lubię być miło zaskakiwano i otrzymać zdecydowanie więcej, niż oczekiwałam … Maya Stern, była oficer wojsk specjalnych, niedawno pochowała swoją siostrę. Została zamordowana, sprawca nie został schwytany. A teraz został zabity jej mąż, Joe. Te dwie bliskie jej osoby zostały zastrzelone z tej samej broni. Po śmierci męża kobieta, za namową przyjaciółki, montuje w domu ukrytą kamerą, aby sprawdzić, jak opiekunka zachowuje się wobec jej córeczki, Lily. Kobieta doznaje wielkiego szoku. Na nagraniu widzi, jak córeczka bawi się … z nikim innym, tylko swoim ojcem. Jak to możliwe, skoro on nie żyje. Czyżby stres związany z udziałem w misji nadal był obecny w kobiecie? Czyżby to omamy? Maya nie zazna spokoju, jeżeli się nie dowie, co jest grane. Dokąd zaprowadzi ją jej prywatne śledztwo? Jakie rodzinne tajemnice wyjdą na jaw? Oj, będzie się działo. A gdy się dowiecie, że mąż był członkiem bardzo bogatej i wpływowej rodziny, to zastanówcie się, czego możecie się spodziewać. Tajemnice, knowania, spiski, nielegalne interesy – to dopiero wierzchołek góry lodowej … Jaka okaże się prawda? To nawet trudno opisać … Mistrz gatunku jest tylko jeden. Z każdą chwilą bardziej dojrzały i zaskakujący. Jak tym razem. Coben znakomicie rozbudował fabułę, wiele wątków pobocznych, oczywiście krążących wokół tego głównego. Te boczne kwestie rozpryskują się w różne strony, by w finale spotkać się w jednym finalnym punkcie. Akcja toczy się szybko i zdecydowanie, nie ma czasu na refleksje, gdy zbrodnie się mnożą i nawarstwiają. Ale jest jeszcze coś, co nie daje spokoju, a mianowicie niespokojny klimat i oddech śmierci na plecach. Tak jak za bohaterką śmierć kroczyła krok w krok, tak za nami zostawia swój spłycony i przyspieszony oddech. I to lubię w powieściach, niepokój i przenikliwy strach. Coben nie potrafi nudzić, krótkie rozdziały tak się kończą, że musisz poznać, co będzie w kolejnym, z takim niedosytem zostawia cię autor. I tak brniesz rozdział za rozdziałem do zaskakującego i szokującego finału. Finału, który rozkłada na łopatki … Finezja i pomysłowość autora są mistrzowskie! Mnie ta opowieść zelektryzowała, dała mi mnóstwo radości i satysfakcji. I przyznam, że rzadko mi się to zdarza, ale łezka wzruszenia zakręciła się w oku … A niewielu autorów potrafi tego dokonać … Czy po taką lekturę warto sięgnąć? Odpowiedź może być tylko jedna …

„Już mnie nie oszukasz” to może delikatnie naciągany, ale i zarazem fascynujący thriller psychologiczny, w którym Autor wciąga nas w genialną oraz emocjonalną grę. Fabularnie powieść wciąga już od pierwszych stron i krok po kroczku prowadzi nas do rozwikłania ciekawej zagadki, która momentami fascynuje, a także zaskakuje. Autor stopniowo buduje napięcie, dodaje bondowe pościgi, sensacyjne zrywy i nieprzewidywalne zwroty. To wszystko sprawia, że od książki naprawdę ciężko się oderwać, a postać głównej bohaterki staje się Czytelnikowi bardzo bliska. Maya, bo tak właśnie kobieta ma na imię to postać, która wzbudza wiele emocji. Poznajemy jej demony przeszłości i w pewnym momencie nawet ubolewamy nad jej losem. To jak Coben bawi się z nią, a zarazem i z nami w kotka i myszkę jest czymś niesamowitym! Czytając historię Mai ciągle zastanawiałam się o co w tym wszystkim chodzi. Zadawałam sobie pytania czy jej niby zmarły mąż naprawdę żyje? Czy ktoś sfingował jego śmierć? Kogo w takim razie pochowano? Komu tak naprawdę Maya może ufać? Komu ja mogę zaufać, aby rozwikłać tę zagadkę? Wiele niewiadomych, jeszcze mniej odpowiedzi i zakończenie, które ściska serce, wbija w fotel i jest totalnym zaskoczeniem! To tymi słowami w skrócie można opisać „Już mnie nie oszukasz”. Dlatego jeżeli uwielbiasz thrillery to koniecznie musisz zatracić się w tej historii. 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!