Klucz do szczęścia

Historia opisana w książce tak naprawdę dotyczy wielu z nas. Żyjemy z toksycznymi ludźmi, którzy nami manipulują dodatkowo sugerując, że cokolwiek robią, to jest to jedynie ich troska o nas. Znam takich osób bardzo dużo, a wolałabym nie znać nikogo. Nasza postać z książki jest dobrą kobietą, która bardzo szybko straciła wolność pozwalając na to, aby on zagościł w jej życiu na dobre. Po szybkim ślubie zabronił jej wykonywania zawodu, który był jej miłością od dziecka i usadził na pozycji, której w ogóle nie znosi. Podobno to wszystko dla jej dobra. Jej szefowa wciąż pokazuje jej jak niewiele dla niej znaczy, utrudniając pracę jak tylko może. Pracując pod kamerą, wpada niczym tajfun gdy ona chce zwyczajnie odpocząć. Rozmowa z mężem nic nie daje, według niego wciąż powinna mu być za tą pracę wdzięczna. W pewnym jednak momencie kobieta zastanawia się, pod przymusem swojej przyjaciółki i ojca, nad odmianą swojego życia. Musi się jednak pospieszyć, gdyż mąż zaplanował już dla niej potomstwo na które ona w ogóle nie ma ochoty. Jak zakończy się ta historia? Czy ktokolwiek będzie w stanie odmienić jej życie? Od razu wam zaznaczam, że jeśli są takie postacie w książkach, które można znienawidzić, to będzie to tutaj właśnie postać Pawła. I dodam, że osoby, które miały lub mają wciąż do czynienia z takimi ludźmi, bardzo tą książkę przeżyją. Zwróćcie też uwagę na postać Moniki, którą uznacie za naiwną i zwyczajnie nie mądrą. Według niektórych może to być osoba nieprawdziwa i przesadzona. Ale powiem wam, że niewiele osób będąc pod wpływem toksyka zdaje sobie z tego sprawę. Na początku znajomości jest to chodzący ideał, który rozpieszcza nas oferując same przyjemności. Kiedy już usidli swoją zdobycz, delikatnie sugeruje co by było dla niej lepsze na tyle, że ona poddaje się jego ocenie. Kiedy coś nie idzie po jego myśli, potrafi nagle wybuchać obwiniając ją, że to ona go do takiego stanu doprowadza, po czym daje się przeprosić, bo wie, że odtąd zrobi wszystko, by tylko nie doszło do ponownego wybuchu. Żyje dla niego, usługuje mu, daje się wykorzystać, gdyż to on kocha ją najbardziej, to on wie najlepiej czego ona pragnie. Jest przekochany w jej czułych punktach, by ponownie podsuwać jej myśli tam, gdzie chce. I uwierzcie mi, że nieraz trwa to dziesiątkami lat. W książce ich małżeństwo przechodziło obecnie piąty rok. Czy więc cokolwiek się później zmieniło? Według mnie to bardzo mądra i poruszająca opowieść. Każdy powinien ją przeczytać, by choćby wiedzieć jakie zachowanie jest normalne, a kiedy dochodzi do psychicznej przemocy. Bo tak niewielu z nas potrafi o tym mówić...

Czasem najtrudniejsza droga prowadzi do spełnienia marzeń o których nam się nie śniło. Monika i Paweł od pięciu lat są małżeństwem. Nie doczekali się jednak potomka , co kobiecie wbrew pozorom bardzo odpowiada , ponieważ nigdy nie czuła słynnego instynktu macierzyńskiego,a porzucenie przez matkę w wieku zaledwie trzech lat odbiło się na jej psychice. Niestety coraz większy nacisk męża na kwestię powiększania rodziny zbiegły się w czasie z mobbingiem, którego Monika doświadcza ze strony przełożonej. Znienawidzona księgarnia i brak wsparcia ze strony ukochanego powodują, że młoda mężatka szuka pocieszenia w ramionach ojca , który na skutek zbiegu okoliczności chwilowo mieszka z nią i Pawłem. To starszy pan radzi córce, by zrezygnowała z zajęcia, którego nie lubi i wróciła do swojej młodzieńczej pasji , którą było naprawianie samochodów. Mimo początkowego oporu w głowie dziewczyny rodzi się plan otwarcia własnego biznesu i choć nie brakuje klientów o stereotypowych poglądach Monia nie zamierza się poddać.. Gdy jednak w mieście pojawia się jej były chłopak-Kamil- nic już nie będzie takie jak dawniej. Czy bohaterka zdecyduje się postawić na siebie wbrew oczekiwaniom męża i jego bliskich? Do czego posunie się Paweł by osiągnąć swój cel? Współpraca przy tym tytule była dla mnie przemiłą niespodzianką od wydawnictwa Filia i z tego miejsca chcę bardzo podziękować za zaufanie 🩷 Patrząc na okładkę powieści Kamili Majewskiej można odnieść wrażenie, że będzie to lekki romans, który można przeczytać w jeden dzień. Okazało się, że wątek miłosny oczywiście jest częścią fabuły, a relacje bohaterki z dwoma najważniejszymi w jej życiu mężczyznami są bardzo wyraziste i głębokie to lektura otwiera oczy na poważne problemy z którymi zmagają się tysiące kobiet w Polsce i na świecie takie jak przemoc psychiczna i ekonomiczna, szantaż emocjonalny i mobbing. W kolejnych rozdziałach pojawiają się również wątki drugiej szansy i bolesnej przeszłości. Było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, lecz z pewnością nie ostatnie. Jej pióro jest lekkie a "Klucz" czyta się jednym tchem. Całość jest napisana z ogromną dawką wrażliwości i empatii ,opowiada o toksycznych relacjach i trudnych wyborach, ale przede wszystkim niesie nadzieję na to,że zawsze możemy odmienić swój los , jeśli tylko posłuchamy głosu serca. Polecam każdej czytelniczce 🩷

„Klucz do szczęścia” to opowieść o pięcioletnim małżeństwie. O toksycznych relacjach, o walce o swoją niezależność i marzenia. Ona pracuje w księgarni. Jej szefowa jest wrogo do niej nastawiona i uprzykrza jej życie. Pewnego dnia Monika nie wytrzymuje i postanawia zwolnic się. Od zawsze miała nietypowe marzenie. Chciała mieć swój własny warsztat samochodowy. On ma jedno marzenie, które miałam wrażenie, że jest obsesją. Pragnął dziecka tu i teraz. Do tego cały czas używał słów: „dobra żona powinna…” Paweł wywoływał u mnie wiele negatywnych uczuć i miałam ochotę go udusić. Jest jeszcze trzecia osoba. Kamil, dawny chłopak Moniki. Czy postać ta zakręci trochę w życiu kobiety? Przekonacie się sami. Książkę czytało mi się tak dobrze, że żałowałam, że ją skończyłam. Czyta się ją bardzo szybko, a Monika i Paweł to osoby, które potrafią dostarczyć wielu emocji. Monika była dla mnie osobą, która na siłę tkwiła w małżeństwie. Nigdy nie chciała dzieci, a maż na każdym kroku podcinał jej skrzydła oraz zmuszał do ciąży. Akcja książki biegnie nieśpiesznie, ale nie jest nuda. On nie! Cały czas byłam ciekawa co wybierze Monika. Pawła i rodzinę, warsztat, czy może trzecią opcje, Kamila? Ja nie spodziewałam się takie zakończenia. A jakie było to już musicie przeczytać i dowiedzieć się sami.