Kogo widzisz w lustrze? Jak się uwolnić od krzywdzących przekonań

"Kogo widzisz w lustrze. Jak się uwolnić od krzywdzących przekonań" Nasibe Ozdemir Wydawnictwo: Otwarte Premiera: 26.o4.2o23 Wiem, że się powtarzam jednak muszę zacząć od tego, iż po książki z gatunku poradnika sięgam bardzo rzadko. Aby sięgnąć po "Kogo widzisz w lustrze. Jak się uwolnić od krzywdzących przekonań" skłonił mnie ciekawy opis. Ta książka zdecydowanie pomaga w odnalezieniu swojego piękna zarówno zewnętrznego jak i wewnętrznego. Autorka pokazuje, że pokochanie siebie to bardzo ciężka praca. Jednak uświadamia nas również ,że warto tę pracę wykonać, bo niesie to ze sobą wiele korzyści. Nesibe Özdemir w swoim poradnika nie przedstawia nam tylko suchych faktów. Swoje porady czerpie z doświadczenia i obserwacji innych ludzi. Poznajemy historię pacjentów autorki. Poznajemy również ich etapy walki o siebie samych. Możemy się z nimi utożsamić, możemy również uczyć się na ich błędach i czerpać z nich siłę na walkę o akceptację samego siebie. Bardzo żałuję, że nie spotkałam na swojej drodze tego poradnika kilka lat temu. Gdy moja samoocena była bardzo niska. Często ze swojej strony mogłam liczyć tylko na krytykę. Bardzo długo i ciężko walczyłam o to aby pokochać siebie. Myślę, że ten poradnik pomógłby mi w skróceniu tej drogi. Książka "Kogo widzisz w lustrze" napisana jest przystępnym językiem. Pomimo psychologicznej treści, zrozumiała jest ona dla każdego czytelnika. Jej treść jest odpowiednia zarówno dla młodzieży jak i osób starszych. Uważam, że po przeczytaniu tego poradnika zaczniemy patrzeć na siebie inaczej. Mniej krytycznie. A przynajmniej ja tak mam. Polecam każdemu z was zapoznać się z tą książką. Myślę, że nikt nie jest przesadnie zadowolony z siebie a ten poradnik może pomóc nam dostrzec czy aby na pewno nie traktujemy siebie zbyt krytycznie. Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz książki do recenzji. Ja na pewno będę do niego wracać.

,, Psychoterapia jest procesem. Leczenie jest procesem. A przede wszystkim rozpoznanie, krytyczny ogląd i porzucenie przekonań to proces, który może- ale nie musi- trwać nawet całe życie". Na początku książki dowiemy się co to jest przekonanie i z czego się bierze. To już chyba dwudziesty przeczytany przeze mnie poradnik, który ukazuje jak wiele błędów rodzice popełniają w wychowaniu swoich pociech. Cokolwiek jest tutaj poruszone, autorka daje nam tego przykłady. To historie o których słyszała z ust ludzi, którzy się u niej leczą. Służą nam, by pokazać w którym momencie i w jakiej rzeczy robimy duży błąd. Dodam jeszcze, że będąc rodzicem warto czytać poradniki, gdyż z powodu naszej niewiedzy i błahej sprawy, nasze dzieci zaczną się wycofywać z życia społecznego. Przestaną w siebie wierzyć i zaczną widzieć tylko własne niedociągnięcia. Trzeba pamiętać, że nasze małe jeszcze dziecko nie rozumie sarkazmów, czy też żartów. Kiedy zatem zrobi coś źle, to nie wolno mu mówić, że ,,daj, ty tego nie potrafisz, robisz to źle". W takim wypadku, kiedy słyszy to wielokrotnie, nabiera przekonania o braku swoich umiejętności. To jest dla niego bardzo krzywdzące i nie powinno mieć miejsca, bo ono nigdy nie uwierzy, że będzie potrafiło cokolwiek zrobić. Jednak jeśli zamiast tego powiemy ,,poczekaj, pokarzę ci jak robić to prawidłowo. Wierzę, że ci się uda". Czyż nie brzmi to lepiej? Dziecko czuje wtedy, że będzie potrafiło to zrobić, gdyż my go tego nauczymy. I z takimi myślami dorośnie, by próbować w życiu osiągać to na czym mu zależy. Autorka w delikatny sposób małymi kroczkami rozpocznie przemianę czytającego. Wydaje mi się, że lekki styl, którym się posługuje jest naprawdę zrozumiały dla osoby nawet w wieku nastoletnim. Ona nie tylko zakreśla problem złych przekonań, nie tylko podaje ich przykłady i nakazuje się do nich stosować. Niemal podstępem całą kurację przeprowadza również na osobie, która to czyta. Przyznaję, że nawet moja wiara we własne możliwości stanęła na wyższym poziomie. Już nie wierzę słowom, że coś jest nie dla mnie, bo nie jestem wystarczająco w czymś dobra. Teraz wiem, że zawsze mam prawo spróbować. Jeśli mi coś nie wyjdzie, to postaram się to poprawić i spróbować jeszcze raz. Polecam do przeczytania. Każdy z nas zasługuje na to, by powiedzieć, że jestem wystarczający!