Konflikty w rodzinie

Dzieci i ryby głosu nie mają - znacie to zdanie? Ile razy słyszeliście je w dzieciństwie? Już sam wstęp tej książki, w którym autorka opowiada o ogromnej chęci odejścia od metod komunikacji jakie były powszechne przed laty sprawił, że trafiłam na odpowiednią lekturę! Autorka wielokrotnie wspomina o NVC Marshalla Rosenberga oraz o autentycznym rodzicielstwie szerzonym przez Jesspera Juula i przedstawia swoją metodę towarzyszenia dzieciom w sytuacjach konfliktowych, czyli SNO. Podkreśla ona, że powtarzanie, czy parafrazowanie tego co powiedziało dziecko jest istotne, aby poczuło się wysłuchane, zrozumiane i ważne, co przedstawia na wielu przykładowych dialogach i opisach sytuacji, w których tak łatwo znaleźć nasza codzienną prozę życia. Gdy dziecko jest zrozumiane i gdy samo rozumie, uczy się szukać rozwiązań i rzadziej dochodzi do błędnych interpretacji, które m.in. obniżają poczucie własnej wartości. Najczęściej nie tłumaczono nam dlaczego, po co, w jakim celu mamy coś zrobić, a często rzucano komendy i oczekiwano posłuszeństwa. Nie pytano nas o zdanie, nie pozwalano się wytłumaczyć, nie pytano co czujemy, bo i po co? A czy chcemy, aby nasze dzieci dusiły w sobie te same emocje co my, by potem po latach narzekać na to jak zostali wychowani, podobnie jak my teraz? Pozwólmy dzieciom się wyrazić, powiedzieć co czują, co je złości, smuci i denerwuje, kiedy odczuwają niesprawiedliwość i co chciałyby zrobić! Dajmy im bezpieczną przestrzeń, w której nie będą bały się mówić o emocjach, gdzie zaznają zrozumienia i empatii, aby ostatecznie nauczyły się komunikacji i mediacji. Autorka uświadamia, że schematy z naszego dzieciństwa, które odtwarzamy nawet nieświadomie, jak kalki i to nie tylko w relacji z dziećmi ale i z partnerami, to błędna droga, a konflikty najlepiej rozwiązywać, zamiast w nich trwać.