Kontakt

Dawno nie czytałam tak inteligentnej książki. Niesamowita fantastyka połączona z nauką, fizyką i wszechświatem. Od początku poznajemy tutaj Ellie, która jako noworodek była bystrym dzieckiem. Przypatrywała się matce, kiedy się urodziła i bacznie obserwowała świat. Jako maluszek przyglądała się gwiazdom i rozważała obroty Ziemi wokół Słońca. Bardzo interesowało ją niebo i sprzęty elektryczne. Pamiętała o naukach ojca, kiedy nie kazał jej rozkręcać niczego podłączonego do prądu. Słuchała go, lecz z ciekawości rozkładała sprzęty ciekawa ich wnętrza. W szkole zadawała sensowne pytania i po reakcji nauczycieli widziała ich niekompetencje. Interesowała ją liczba pi i jej nieskończoność. Dorastała w przekonaniu, że musi sama poznać odpowiedzi na swoje pytania, gdyż nikogo kosmos nie interesował tak bardzo jak ją. Przyznaję, że autor napisał tą książkę perfekcyjnie ciekawie, gdyż choć ja średnio znam się na nauce fizyki, to jednak potrafił sprawić, że mnie to interesowało. Najbardziej moja uwaga skupiła się na wyjątkowości tego dziecka, które zgrabnie dorastało, gdyż nie czułam tutaj żadnych przeskoków w czasie. Kiedy jest już wystarczająco duża i pracuje w ramach pewnego programu, sama nie dowierza, że cokolwiek tutaj odnajdzie. Jej natura nakazuje wciąż poszukiwać odpowiedzi, szukać nowych nie wyjaśnionych jeszcze zjawisk. Kiedy zauważa, że ktoś z obcej cywilizacji chce się z nimi skontaktować, początkowo nikt jej w to nie wierzy. Jej inteligentny umysł nie poddaje się i zaczyna tłumaczyć to dziwne, ale odkrywcze zjawisko. Ten kontakt się powtarza i jest zbyt realny dla pracujących tam ludzi. Każdy reaguje na niego inaczej. Nie wyobrażalne było to, że ten, kto się z nimi kontaktował bardzo chciał się z nimi spotkać. Nawet podał im wzór jak mogą skonstruować taki statek kosmiczny. To była dla mnie prawdziwa magia, aż sama pochłaniałam ich każde słowo. Wychodziło na to, że gdy wszystko poszłoby zgodnie z planem, to maszyna zawiozła by ich tam w mniej niż dwadzieścia sześć lat, pod warunkiem, że wciąż poruszali by się z prędkością światła. Pani prezydent ciężko było to ogarnąć, jednak naukowcy sprawdziwszy wszystko pod każdym względem wierzyli, że może się to udać. Przepraszam, ale nie zdradzę już niczego więcej. Aż nie mogłam złapać oddechu przy dalszym czytaniu. Lata świetlne były dla mnie czystą niewiadomą, tak bardzo mnie ciekawiło czy tam dotrą, co tam znajdą i kto się z nimi kontaktował. Ta książka wciąż chodzi mi po głowie, nawet po przeczytaniu neguję ich teorie, później potwierdzam, myślę o tym, że to tylko książka, a później przychodzi zastanowienie, bo co, jeśli to może być prawda? Niesamowita, wciągająca i bardzo nieprzewidywalna! Inteligentna i nietuzinkowa. Porywająca i zapierająca dech w piersi. Pokłony dla autora za tak ogromną dawkę wiedzy w tak lekkim stylu. Już wiem, że przeczytam wszystko spod jego pióra. A czy was nie ciekawi jak jest na innej planecie? Kto żyje w kosmosie i dlaczego nasz kontakt z nimi jest ograniczony? Czy możliwe, by takie spotkanie zachwiało pewną równowagę kosmiczną? Czy zastanawialiście się nad tym, że patrząc w niebo pełne gwiazd, ktoś może was obserwować?

W literaturze science fiction, szczególnie tej powstałej przed kilkudziesięcioma latami, bardzo lubię motyw pierwszego kontaktu ludzkości z obcą cywilizacją. Wielu autorów miało na ten temat odmienne wyobrażenie, snuło inne rozważania i podchodziło do tego motywu w odmienny sposób. Nie inaczej jest w przypadku Carla Sagana, znanego głównie z literatury popularnonaukowej, który w 1985 wydał książkę Kontakt. Ludzkość odkrywa w niej tajemniczy sygnał, pochodzący z systemu Wega, zawierający w sobie kilka tajemnic, które stopniowo są odkrywane. I to właśnie temu odkrywaniu zakodowanej wiadomości jest w dużej mierze poświęcona ta książka. Nie znajdziemy zatem w niej wartkiej i dynamicznej akcji, a bardziej wyobrażenie, jak rzeczywiście mogłoby by wyglądać, gdyby ludzkość odkryła sygnał od obcej cywilizacji. Czytając Kontakt można szybko zauważyć, że Carl Sagan przywykł do pisania książek popularnonaukowych, a nie powieści. Stąd dialogów nie znajdziemy tutaj zbyt wiele, dominują za to długie opisy, rozważania i przemyślenia. Nie brakuje za to wielu interesujących informacji i faktów na temat radioastronomii, astronomii i fizyki, choć do najprostszych chwilami nie należą. Carl Sagan jest znakomitym obserwatorem, dzięki czemu postacie są interesujące i z uwagą śledziłem ich losy. Chwilami jednak autor zbyt drobiazgowo stara się przedstawić jakiś temat lub za mocno się na nim skupia, np. opisując czyjś życiorys na paru stronach w kilku długich akapitach, co często nie ma aż takiego uzasadnienia fabularnego. Dlatego nie będzie to powieść dla wszystkich i nie każdemu przypadnie do gustu. Kontakt nie jest typową powieścią o pierwszym kontakcie ludzkości z obcą cywilizacją. Jest to bardziej książka popularnonaukowa, przedstawiająca jak ludzkość zareagowała na sygnał z kosmosu, jakie przyniosło to konsekwencje dla Ziemi, aniżeli typowa powieść. Niemniej jest to wart przeczytania tytuł, szczególnie dla osób, które lubią motyw pierwszego kontaktu w literaturze science fiction.