Kozioł ofiarny

Jak byście zareagowali gdyby przed wami stanął sobowtór? Z taką sytuacją spotkał się John gdy pewnego dnia spojrzał na mężczyznę dokładnie tak samo wyglądającym jak on. Następnego ranka budzi się jako hrabia Jean de Gué. Ubrany w jego ubrania, uczesany jego szczotkami. Sam nie wie kim aktualnie już jest. Nie ma nic do stracenia, jego życie opierało się na nauczaniu młodych ludzi. Jednak nie spodziewał się tego, jak ciężko będzie założyć czyjeś buty i udawać inną osobę , której praktycznie nie zna. Chcąc naprawić błędy swojego sobowtóra przyczynia się do katastrofy. 🌜🌜🌜🌜 Czytaliście książki z serii butikowej? Sam wygląd cieszy oczy jak i historię zawarte na kartkach są zdecydowanie warte uwagi. Nie sądziłam że "Kozioł ofiarny" tak mnie zaciekawi. Powieść czyta się dość szybko. Od początku mamy przedstawioną scenę od czego wszystko się zaczęło. Późniejsze rozdziały przedstawiają pobyt Johna w domu swojego sobowtóra. Poznaje całą rodzinę, niestety bez jakiegokolwiek wiedzy na ich temat jak i na hrabstwo. Mimo niewiedzy próbuję robić wszystko by nie zostać złapanym na kłamstwie. Powieść czytało mi się komfortowo. Byłam ciekawa jak to wszystko się zakończy. Czy jednak niby drobna zamiana miejscami może mieć spore konsekwencje? Nie uważam ją za najlepszą książkę jaką miałam możliwość przeczytać ale ta historia ma coś w sobie co przyciąga. Znajdziemy sporą ilość bohaterów ale dla tej historii warto. Koniecznie zapoznajcie się z twórczością Daphne du Maurier 🖤

Kolejna ciekawa i intrygująca powieść Daphne du Maurier. Miałam przyjemność przeżyć kilka przygód u boku bohaterów powieści autorki. I tym razem również wkroczyłam w świat arystokracji, bogactwa i licznych intryg i skandali. Wykładowca angielskiego, John spotyka przypadkowo mężczyznę bardzo podobnego do siebie, hrabiego Jean'a de Gué. Ich nieoczekiwane spotkanie kończy się tym, że John budzi się w ubraniu hrabiego, a jego wszystkie rzeczy zniknęły. Najprościej tę sytuację można skwitować tak, że mężczyźni zamienili się rolami. Jednak wszystko odbyło się bez obopólnej zgody, pod przykryciem nocy i kilku kropli więcej alkoholu. Nauczyciel rozpoczyna życie jako jego sobowtór, hrabia. Przybywa do ich domu, gra rolę pana domu, stara się wkomponować w otoczenie i panujące relacje rodzinne. Nikt nie ma żadnych podejrzeń, że nie jest hrabią. A on stara się tak żyć, aby zamiana nie wyszła na jaw. Okazuje się, że hrabia wiódł nieuczciwe życie, podejmował złe decyzje, mające negatywne skutki dla rodziny i prowadzonej firmy. Jego sobowtór kieruje się innymi zasadami, co wpływa pozytywnie na ocieplenie wizerunku hrabiego. Jak długo będzie trwać ta sytuacja? Czy nikt się nie domyśli, że coś nie gra? A jak odbiera jego zachowanie małżonka? Jakie są wasze oczekiwania wobec zakończenia? Czy finał będzie pozytywny czy też ta zamiana będzie miała znamienne skutki dla rodziny? Cierpliwie poczekajcie do samego końca, jak się rozwiąże cała sytuacja … Dość zaskakująco i nieoczekiwanie … Kozioł ofiarny to kolejna lektura autorki utrzymana w tajemniczym i mrocznym klimacie. Akcja toczy się powoli, z marazmem, na szybkie akcje i zwroty akcji nie ma co liczyć. Gdzieś w połowie lektury wszystko zaczyna się niepotrzebnie dłużyć i przeciągać. Wieje nudą. To był dla mnie moment chwilowego kryzysu, czasami jak się zniechęcę, to sobie odpuszczam dalsze czytanie. Ale dałam sobie jeszcze chwilę …. I na szczęście zaczęło się coś dziać, fabuła się rozwijała, na światło dzienne wychodziły kolejne mroczne sekrety rodziny, skrywane tajemnice i mnóstwo intryg. Każdy coś ukrywał, kombinował i nie był szczery z otoczeniem. I w tym należało się odnaleźć i sobie wszystko poukładać. I szukać satysfakcji z powieści ... Po tej lekturze nasuwa mi się pewna refleksja i pytanie. Jak dobrze znamy swoich bliskich? Czy mamy pewność, że są z nami szczęśliwi? Czy nas okłamują czy prawda i otwartość króluje w naszej rodzinie? W moim odczuciu to jedna ze słabszych powieści autorki. Przyzwyczaiła mnie do wyższego poziomu, ciekawszej kreacji bohaterów i większych emocji. Czegoś mi tutaj zabrakło, tego uwieńczenia historii. Tego domknięcia wrażeń i pełni przeżyć. Ale nie można całkowicie skreślić tej powieści. Pomysł na wątek główny ciekawy i niecodzienny, tylko ten spokój chwilami nie do wytrzymania. Ale nie można całkowicie przejść obok niej obojętnie. Potrafi wyciszyć i dać ukojenie od zgiełku codzienności. Takie przyjemne lekarstwo pozwalające oderwać się na chwilę i przenieść w inny świat …

Spotkaliście kiedyś osobę, która była niepokojąco do Was podobna? A może ktoś pomylił Was ze swoim znajomym zarzekając się, że jesteście jak dwie krople wody? Mnie się to nigdy nie zdarzyło, ale podobno każdy z nas ma gdzieś na świecie swojego sobowtóra. To trochę przerażające, ale daje też możliwości, które czasem wykorzystają bliźniaki jednojajowe płatając figle i podszywając się pod siebie nawzajem. Właśnie takie niewiarygodne okoliczności stawiają przed Johnem, wykładowcą na życiowym zakręcie, szansę, by zamienić się na role z francuskim hrabią Jeanem de Gue. Tylko w odróżnieniu od teatru, w życiu nie ma miejsca na choć jedną próbę, a ingerencja w egzystencję obcego człowieka nie może pozostać bez konsekwencji. Daphne du Maurier w „Koźle ofiarnym”, w cudownym butikowym wydaniu, maluje przed nami świat pełen tajemnic, intryg i mroku. Nieśpiesznie wprowadza nas i bohatera w życie jego sobowtóra, które wymaga trudnych decyzji i umiejętności lawirowania pomiędzy oczekiwaniami domowników. Na początku błądząc po omacku popełnia kilka gaf, jednak z czasem wchodzi w swą rolę całym sercem stając się synem, mężem, ojcem, kochankiem i pracodawcą. Dokąd doprowadzą jego wybory i jak zakończy się ta niespodziewana zamiana miejsc? Autorka zafascynowała mnie pomysłem na fabułę, a co więcej pokierowała historię, w kierunku którego zupełnie się nie spodziewałam. Pewne niedopowiedzenia rodziły domysły, co potęgowało napięcie i oczekiwanie na finał tej opowieści. Jak każda z powieści autorki, tak i ta ocieka mroczną atmosferą, nie stroni od rodzinnych tragedii i wręcz pulsuje nieszczęściem i smutkiem bohaterów. Porusza temat odpowiedzialności za swoje/nieswoje czyny i miłości, która wiele może odmienić. Mimo że na piedestale pozostaje „Rebeka” i „Moja kuzynka Rachela”, to „Kozioł ofiarny” zajął trzecie chlubne miejsce. Warto poznać tę piękną historię.

„Myślenie o sobie jak najgorzej to czasami przejaw słabości. Mówimy: "Osiągnąłem dno, nie mogłem spaść niżej" i wręcz z rozkoszą pławimy się w bagnie. Jednak rzecz w tym, że to nieprawda. Nie ma końca złu, które w nas tkwi, tak jak nie ma końca dobru. To tylko kwestia wyboru. Trudzimy się żeby zajść wyżej, i trudzimy się, żeby upaść nisko. Trzeba jedynie odkryć, w którym kierunku zmierzamy.” Daphne du Maurier to autorka, która zaskoczyła wielu czytelników. Stała się muzą dla samego Alfreda Hitchocka, a teraz jej dzieła możemy czytać za sprawą przepięknej nowej serii butikowej. „Kozioł ofiarny” to książka, która tak naprawdę ukazuje codzienne i z pozoru dość nudne życie. Jednak za tą kurtyną kryje się mrok, groza i najciemniejsza strona ludzkiej natury. Autorka genialnie ukazuje ludzką psychikę i to jak pozorami potrafi żyć człowiek. Jest to powieść w prawdziwym klasycznym stylu, gdzie atmosfera jest tak gęsta, że można ją kroić nożem. Akcja jest raczej dość spokojna i nie pędzi zbyt szybko. Jednak wcale się nie dziwię, że autorka wykorzystała taki zabieg. Chodziło o to, aby jak najlepiej oddać wszystkie aspekty psychologiczne, które wymagają od czytelnika nie lada skupienia i uwagi. Autorka świetnie kreuje świat, w którym jest pełno pozorów, tajemnic i niedomówień. Częściowo wyjaśnia niektóre aspekty, aby jeszcze bardziej pobudzić naszą wyobraźnię i zmusić do myślenia. Z całą pewnością książka poruszy i wstrząśnie niejednym czytelnikiem. Samo zakończenie jest majstersztykiem - daje do myślenia, a nawet i może nas zmusić nas do swego rodzaju zmian. Oczywiście jak na twórczość autorki przystało mamy tutaj przepiękne opisy z danej epoki, a język jakim się posługuje jest wręcz poetycki. „Kozioł ofiarny” to książka, którą warto mieć w swojej biblioteczce. Jest to idealna pozycja dla każdego fana klasyki i thrillera. Historia jest doskonała!