Krew i księżyc

„Krew i księżyc” to książka, która łączy w sobie trzy gatunki. Fantastykę, kryminał i romans. Czy to nie za dużo? Może i dużo, jeśli autor nie potrafi scalić tych trzech gatunków w piękną powieść. Erin Beaty udało się to znakomicie. W Collis to miasteczko, w którym znajduje się sanktuarium poświęcone Słońcu. I to tutaj dochodzi do strasznych morderstw. Giną kobiety. Przy każdej nowej zamordowanej znajdują odcięte włosy należące do poprzedniej zabitej. Kto za tym stoi? Tego próbuje dowiedzieć się Cat, która jest świadkiem jednej z nich oraz Simon, który potrafi wniknąć w umysł mordercy. Czy to nie podejrzane? Pomiędzy głównymi bohaterami rodzi się uczucie. Ale w młodziutkiej Catrin kocha się nie tylko Simon. Jakich wyborów będzie musiała dokonać Cat? Czy będą one słuszne? Czy uda im się powstrzymać mordercę przed kolejnymi zbrodniami? Przekonacie się sami. „Krew i księżyc” to świetna lektura dla fanów zarówno fantastyki jak również kryminałów. Wraz z głównymi bohaterami będziemy głównie w świetle księżyca szukać mordercy. Będą ślepe tropy, nie raz zwątpimy w bohaterów. Nie zabraknie tutaj magii związanej z księżycem oraz pięknego uczucia pomiędzy bohaterami. Autorka stworzyła ciekawy świat z barwnymi postaciami. Czytając czułam napięcie tego co zaraz może się wydarzyć oraz kibicowałam Cat i Simonowi. Para ta wzbudzała u mnie wiele sympatii. Zwłaszcza Cat, która była jak na swój wiek i życiowe doświadczenie dość silną postacią. Zarówno fizycznie jak i psychicznie. Książka dostarczyła mi wielu emocji i jestem nią zachwycona. Nie mogę już doczekać jej kontynuacji. A Wam bardzo polecam „Krew i księżyc”. Według mnie ta książka zasługuje na to by więcej o niej mówić.

Krew i księżyc to książka w której delikatność magii łączy się z kryminałem. Co jest bardzo zaskakujące, bo z opisu wynika że to raczej fantastyka. Historia skupia się wokół Sanktuarium ale od strony architektury co też jest niespotykane. Autorka bardzo długo wodzi nas za nos i trudno znaleźć winnego dzięki temu ciekawość sprawia, że bardzo trudno oderwać się od czytania. "Nasze życie jest krótkie i ulotne jak fazy księżyca". Kreacja świata jest z jednej strony powolna a z drugiej dynamiczna. Architektura odgrywa tu kluczową rolę, a jej opis jest bardzo szczegółowy, a to z kolei sprawia że możemy wyobrazić to sobie w głowie. Choć ja bym nie pogardziła mapką. Wraz z kolejnymi opisami Sanktuarium poznajemy lepiej historię miasta oraz podział na ludzi słońca i księżyca. Co w późniejszych rozdziałach pełni dość ważną część historii. Ważnym aspektem są też choroby psychiczne i warto tu przeczytać notkę autorki na samym końcu książki, która może sprawić że na całą historię spojrzymy pod trochę innym kątem. "Nigdy nie zmieni się to, czego potrzebuje zabójcą. Zmienić się może sposób, w jaki to uzyskuje". Główny wątek, który momentami staje się też pobocznym dotyczy morderstw. Ich opisy szczególnie w dwóch przypadkach mrożą krew w żyłach szczególnie tym którzy mają słabe nerwy. Momentami wydają się bardzo rzeczywiste. I prawie do samego końca nie wiemy kto zabija. Oczywiście mamy swoje typy ale czy one się pokryją z prawdą? Ciężko powiedzieć. Cieszę się, że ta książka nie była przewidywalna i mój typ nie okazał się zabójcą. "Zaciągnę Cię dalej niż na księżyc, do samych bram piekła". Catrin nasza główna bohaterka ma charakterek, na pewno nie można powiedzieć, że jest naiwna. A dzięki swojemu sprytowi i małych buntach wyróżnia się bardziej niż by chciała. Jej historię poznajemy wraz z nią, zarówno przeszłość jak i teraźniejszość. Męskich bohaterów mamy kilku i każdy z nich ma swoją wlasną historię choć każdy z nich czuję "coś" do Catrin w różnych formach. Magia sprawia, że poznajemy nieco lepiej świat wykreowany przez autorkę ale i dzięki temu niektóre opisy brutalnych morderstw stają się bardziej realne i akcja na tym zyskuje. "Krew przemawia do mnie przez blask księżyca". Świat w książce rozwija się powoli, ale dzięki temu łatwo nam uporządkować wszystkie informacje. Pojawia się tu lekki romans, ale jest to wątek w tle co mnie bardzo cieszy bo fabuła skupia się na innych aspektach. Bohaterowie zaskakują, ale i łatwo znaleźć swoich ulubieńców. Nie spodziewałam się takiego połączenia gatunkowego. Jestem oczarowana architekturą opisaną w książce. Przypomina mi to Królestwo Mostu. Dla każdego kto szuka nowych ciekawych połączeń gatunku oraz zaskakującej fabuły trzymającej w napięciu z odrobiną magii trafi w dziesiątkę. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom. Polecam <3