Królestwo ciała i ognia. Krew i popiół. Tom 2

Powiem wam, że początek książki nieco mnie przeraził, bo nie potrafiłam się w nią wgryźć, ale po kilku stronach, kiedy zaczęła mnie do siebie przekonywać coraz bardziej, to aż żal mi było ją odkładać;-( Co prawda ma mniejszy druczek i jest ciasno osadzony, więc treści sporo i jeszcze więcej stron, ale historia naprawdę warta jest poznania. Spodobało mi się to, że bohaterka tak pięknie potrafi opisywać nawet zwyczajne rzeczy. Ich sposób wysławiania się był taki miękki, a chwilami bardzo rozkazujący. W delikatny sposób potrafili przekonać kogoś do swoich racji, choć początkowo te osoby się im opierały. Rozdziały były nieco dłuższe, na szczęście w książce jest ogrom dialogów i dużo postaci, więc w miarę szybko się ją czytało. Niby postać Poppy była dla mnie mądra i stanowcza, jednak to, co ktoś robił z jej odczuciami było dla niej miłe. Nie spodziewała się tylko, że zostanie tak fałszywie potraktowana. Była pewna kogo kocha i dlaczego, jednak jego postać okazała się być kłamstwem w najgorszej postaci. Twierdził, że jest kimś, kim nigdy nie był. Na dodatek zostaje uprowadzona przez swoich wrogów. Z jednej strony się jej boją, a z drugiej chcą zachować jako kartę przetargową. Przez to całe zamieszanie biedactwo nie ma pojęcia komu może zaufać. Zbyt wiele razy ją okłamano, by teraz zaczęła wierzyć pierwszej napotkanej osobie. Czy zatem godnym zaufania okaże się książę Atlantii? Tutaj gra słowna będzie na wysokim poziomie, gdyż będzie się starał ją uwieść wykorzystując do tego swoje cenne atuty. Przy nim otacza ją strach i motylki w brzuchu, a uwierzcie mi, że sama miałabym problem mu się oprzeć:-) I tutaj dobrym momentem będzie zaznaczyć, że nie jest to fantastyka młodzieżowa, tylko dla dorosłych:-) To, co będzie się między nimi pojawiało, to coś więcej niż chemia, przyciąganie magnesem, czy też mieszanie kolorów. Będzie się sporo działo, do tego inni będą w obawie, że szykuje się z tego wszystkiego wojna. Czy będą mieli rację? Oj, ją po prostu trzeba przeczytać, by poczuć to, co autorka chciała nam przekazać...

Nie było mnie, bo czytałam. Czytałam w każdej wolnej chwili. 3 minuty do przyjazdu tramwaju? Czytałam. Podróż do domu trwająca kwadrans? Czytałam. Przed snem, po śnie, kiedy tylko się dało. "Królestwo ciała i ognia" wciągnęło mnie tak mocno, jak dawno żadna inna książka. Pierwszy tom, w porównaniu do tego, wydaje się przydługim wstępem. Dopiero teraz zaczęło się dziać! Na mapie świata możemy obserwować wędrówkę bohaterów, a przekonacie się, że każda nowa lokacja jest na swój sposób wyjątkowa. Przygotujcie się na powrót do ogromnego fantastycznego uniwersum, z magią, bogami, walką i wieloma nadprzyrodzonymi istotami. Bardzo podobały mi się rozmowy Poppy z innymi postaciami, które objaśniały jej wiele rzeczy. Nic a nic nie dziwi mnie, że dziewczyna miała mnóstwo pytań, moja ciekawość tak samo była rozbudzona! Bardzo podobało mi się to, co się działo z główną bohaterką. Jej ewolucja przebiegła według mnie w doskonałym tempie, z każdą stroną Poppy rosła w siłę, od więźniarki zakrytej symbolicznym welonem, stała się panią swojego życia. Obserwowałam ją z podziwem i ze wzruszeniem. Nie umiałam czytać tej powieści zachowując dystans. Dałam się porwać wszystkim emocjom, które autorka mi serwowała, a robiła to po mistrzowsku. Sięgając po "Królestwo..." trzeba mieć świadomość, że to przede wszystkim romans, w którym relacji pomiędzy dwojgiem ludzi nie zamyka się w dwóch zdaniach, ale analizuje na przełomie kilkudziesięciu stron. UWAGA! Dopisek na okładce "dla dorosłych" nie pojawił się bez powodu. Jest bardzo, bardzo gorąco, a autorka naprawdę dobrze potrafi opisywać panujące pomiędzy kochankami napięcie. Po prostu... wow! Przed lekturą marudziłam pod nosem "czemu to taka cegła", po lekturze smutno mi, że nie ma kolejnych stron. Jeżeli marzysz o baśniowej miłości na śmierć i życie, w fantastycznym świecie pełnym wampirów, wilkołaków i starożytnych bóstw zamieszkujących królestwa zapierające dech w piersiach - ta książka jest dla ciebie. Polecam i czekam z niecierpliwością na kolejną część.

Wszystko w co wierzyła Poppy to kłamstwo. Mężczyzna, którego obdarzyła uczuciem, skrywa mroczną tajemnicę. Ona postrzegana jest jako symbol znienawidzonego królestwa. Jak potoczą się losy samotnej wśród ludzi Poppy? „Jesteś taka piękna, kiedy jesteś spokojna i posępna, ale kiedy się śmiejesz, konkurujesz ze słońcem, wschodzącym nad górami Skotos.” Po zakończeniu jakie zafundowała nam autorka w „Krew i popiół” nie mogłam się doczekać kolejnej części. Na szczęście nie musieliśmy długo na nią czekać! Całość jest całkiem bardzo dobra i czyta się ją dobrze. Jednak w moim odczuciu tom pierwszy był zdecydowanie lepszy. Akcja rozkręca się tutaj bardzo wolno, a bohaterka więcej myśli niż robi. Jej rozmyślania ciągle nad jednym i tym samym są strasznie rozwleczone i niestety nie przynoszą one niczego nowego. Dlaczego? Ponieważ Poppy ciągle dochodzi do tych samych wniosków… Może możemy lepiej poznać wykreowany przez Armentrout świat, który jest naprawdę świetny ale to za mało, aby powiedzieć że książka jest genialna. Brakuje zaskakujących wydarzeń i co najważniejsze nutki tajemniczości. Większość rzeczy była dla mnie zbyt mocno przewidywalna co tylko odbierało mi frajdę z czytania. Niemniej jednak chyba też po prostu zbyt dużo oczekiwałam od tego tomu. „Królestwo ciała i ognia” to książka, na która bardzo czekałam. Jednak po lekturze mam do niej mieszane uczucia. Niby jest fajna, ale czuję niedosyt. Za dużo tutaj w moim odczuciu niedociągnięć. Samo zakończenie kompletnie mnie nie zaskoczyło… Szkoda, bo liczyłam, że będzie znacznie lepiej. Jednak i tak uważam, że książka jest warta przeczytania, a sama nie mogę się doczekać kolejnego tomu.