Latające Anioły

Dawnymi czasy, jak jeszcze korzystałam z dobrodziejstw bibliotek, zaczytywałam się książkami Danielle Steel. Gdy zobaczyłam, że wydawnictwo Luna wydaje "Latające anioły" postanowiłam zmierzyć się z przeszłością i sprawdzić czy pióro autorki nadal mi się podoba. Podczas drugiej wojny światowej nie raz dochodziło do aktów heroizmów. Jednak te kobiety są szczególnie wyjątkowe. Wojna zmieniła ich życie, ich przyszłość. Wszystkie plany jakie dotąd snuły przerwał atak na Pearl Harbor. Wtedy postanowiły, że będą pomagać w tej wojnie jak tylko będą mogły, nawet za cenę swych żyć. Latające anioły czyli pielęgniarki które z narażeniem życia codzień wskakiwały na pokłady samolotów udawały się w misję ratowania życia tysiąca rannych. I ta historia zdecydowanie zasługuje na poznanie. Styl pani Steel jest dość specyficzny. Nie jest do końca emocjonalny. Wszystkie zdarzenia przedstawia dość chłodno, z pewnego dystansu ale to nie znaczy że te słowa nie wywołują uczuć. Bardzo się zżyłam z każdą z postaci. To są niezwykłe kobiety, które mimo swojej skromności potrafiły zrobić tak wiele. Chwilami może były ciut za bardzo wyidealizowane. Jednak wierzę, że taki scenariusz mógł się zdarzyć. Tacy ludzie istnieli naprawdę. Myślę że to moje spotkanie po latach z tą autorką nie wyszło tak źle. Książka mnie wciągnęła i spełniła swoje zadanie. Dawno nie czytałam nic o czasach drugiej wojny i to również uważam za plus, bo od czasu do czasu lubię sięgać po tę tematykę. To była piękna opowieść o odwadze i sile kobiet, którą osobiście polecam.

II wojna światowa. Europa walczy z nazizmem Hitlera, a w amerykańską bazę wojskową, Pearl Harbor, uderza Japonia. Dwie przyjaciółki, Lizzie i Audrey, na skutek tego uderzenia tracą bliską im osobę- brata i ukochanego mężczyznę w jednym. Postanawiają nadać swemu życiu nowy cel i jako wykwalifikowane pielęgniarki zgłaszają się do wojska. Trafiają do Anglii, gdzie wykonują niebezpieczne misje w oddziałach lotniczej ewakuacji rannych. Poznają odważnych żołnierzy i nie mniej odważnych ratowników oraz lekarzy. Wraz z nimi, jak i z innymi pielęgniarkami tworzą zespół, który dodaje im anielskie skrzydła... "Latające anioły" to historia pełna odważnych kobiet. Kobiet, które urzekały dobrocią, lojalnością, a także otwartością na świat i ludzi. Bardzo podobało mi się to, że Autorka jako główne bohaterki tej książki wybrała kobiety różniące się od siebie pochodzeniem, statusem życiowym i materialnym, a nawet kolorem skóry. Lizzie, Andrey, Alex Louise, Pru i Emma- każda z nich była wyjątkowa i bezsprzecznie zasługiwały na miano Latających Aniołów, niosąc pomoc i nadzieję tym, którzy ich potrzebowali. Dodatkowo Autorka zwróciła uwagę na to, że w czasach, gdy rozgrywała się fabuła książki( II wojna światowa) kobiety nie mogły całkowicie o sobie decydować. Bardzo często robiły to za nie rodziny, odrzucających ich marzenia, spostrzeżenia, czy nawet zwykłe, lekko rzucone pomysły. Poprzez historie bohaterek pokazuje również ból po stracie bliskich oraz próby pogodzenia się z żałobą. Przeplatając ze sobą losy dziewczyn, ich rodzinne historie, a także oddanie dla ojczyzny, Autorka stworzyła książkę będącym idealnym przykładem na to, że wartości takie jak miłość, przyjaźń, patriotyzm, empatia, szacunek są zawsze ważne i potrzebne. Nawet, gdy nie zna się planów na przyszłość, czy gdy dookoła panuje wojna- dobroć w sercu oraz bliskość życzliwych osób są darem, który trzeba doceniać i pielęgnować ❤️ Równie ważnym plusem było to, że Autorka skupiła się na historiach bohaterek oraz ich misjach, a nie tworzyła niepotrzebnych wątków, czy opisów wydarzeń wojennych, których nie były częścią. To konkretną, bardzo emocjonalna książka, która jest przemyślana w każdym szczególe. Polecam z całego ❤️

"Latające anioły" to historia o młodych i walecznych pielęgniarkach, które w czasie drugiej wojny światowej zgłosiły się do wojskowych oddziałów lotniczej ewakuacji rannych. Audrey, Lizzie, Alex, Louise, Pru i Emma to odważne i silne kobiety, które zaangażowały się w działania wojenne dołączając do zespołu, który wykonuje niebezpieczne misje sprowadzając żołnierzy z frontu. Pielęgniarki ratowały rannych żołnierzy ryzykując wszystkim dla dobra pacjentów. Te kobiety nie robiły tego dla awansu czy pieniądzy. Robiły to z potrzeby serca. Czeka Was bardzo emocjonalna i wzruszająca lektura. Autorka wymyśliła ciekawą i wciągającą fabułę. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Historia tych kobiet zaintrygowała mnie bardzo i z wielką ciekawością śledziłam ich losy. Codziennie towarzyszyła im śmierć, a misja, której podjęły się była bardzo niebezpieczna. Ich odwaga, determinacja i przyjaźń pod niebem, z którego leciały bomby wzbudzają podziw czytelnika. Pomimo trudności jakie je spotykały potrafiły poświęcić się dla dobra innych i pomagać stawiając swoje potrzeby na samym końcu. Przyszykujcie sobie chusteczki, bo podczas czytania polecą Wam łzy. Chociaż autorka porusza trudne tematy ja uwielbiam czytać takie emocjonalne i wartościowe książki. Jestem bardzo usatysfakcjonowana tą lekturą. Przeczytałam ją w błyskawicznym tempie. Spodobał mi się styl autorki i na pewno przeczytam jej kolejne książki. Na koniec dodam, że okładka jest piękna i bardzo przyciąga wzrok. Warto mieć tę książkę w swojej biblioteczce i poświęcić jej swój czas. Rewelacja! Polecam gorąco!

"Zbyt wiele od­da­li i zbyt wiele stra­ci­li w woj­nie, która nie po­zo­sta­wi­ła ni­ko­go takim samym i która za­bra­ła wszystkim zbyt wiele." Przyznaję, że nie była to najlepsza książka jaką czytałam i mogłabym się czepnąć paru rzeczy, chociażby stylistyki czy uproszczeń. Jednak nie zrobię tego z jednego prostego powodu, ta historia naprawdę mnie wciągnęła, co więcej, nawet się wzruszyłam, mimo że fabuła jest dosyć przewidywalna. Całość ma w sobie bardzo dużo ciepła i uroku, którym trudno się oprzeć, podobnie jak, wykreowanym przez autorkę, bohaterkom. Nie nastawiajcie się na wybitną lekturę, ale na opowieść, która pochłonie was na jedno popołudnie, od razu też uprzedzam, że mało jest tutaj dialogów, a główna skrzypce gra narrator i o dziwo, to też mi nie przeszkadzało. Może się starzeję, albo po prostu czasami potrzebuję prostej i nieskomplikowanej historii. Zarówno "Latające Anioły" jak i autorka wskakują u mnie do kategorii "guilty pleasure".