Liliana

Liliana to pierwszy tom, który otwiera serię Słabosilna opowiadającym o kobiecie, która przeżyła piekło ale wcale się z niego nie uwolniła. Nawet jeśli udało się jej uciec. Książka ta pokazuje nam nie tylko spiralę myśli głównej bohaterki, ale i jej reakcje na to co my bierzemy za pewnik. Przy czym autorka zostawia nam margines na własne przemyślenia, skupiając się na reakcji a nie ocenie. "Czasami sytuacja zmusza nas do różnych wyborów, czasem sami wybieramy źle, zdarza się". Liliana to trudna książka, ale potrzebna. Pozostawia w nas wiele emocji, a przy tym podkreśla fakt, że ofiarą przemocy domowej jest się zawsze, mimo wyzwolenia spod rąk oprawcy. I podkreśla niejednokrotnie jak ciężko jest przyznać to przed samym sobą. Jak łatwo powiedzieć o tym w czasie przeszłym, zapominając o teraźniejszości i walce jaką prowadzi się z samym sobą codziennie. Słowo od autorki jest bardzo obszerne i pomaga nieco łatwiej wczuć się w fabułę. "Cienka jest granica między miłością i nienawiścią. Między uwielbieniem a plugastwem. Między namiętnością a odrazą. Wystarczy mały krok. I - uwaga - po przekroczeniu linii nie ma już odwrotu. Tamta miłość nie wróci". Mimo, że temat w książce jest niezwykle trudny, sama fabuła wciąga nas jeszcze mocniej. Tak jak wspomniałam wyżej nie ma tu samych opisów myśli, ale również działanie i próba odnalezienia się w świecie najpierw samemu, a później z pomocą innych. Przy czym warto podkreślić fakt jak trudno oprzeć się na kimś innym, gdy cały czas było się samemu. A zaufanie wydaje się czymś abstrakcyjnym. "Sku*wysyny już tak mają, że wchodzą pod skórę głębiej niż tatuaż". Ten cytat w trakcie lektury dotyka serca i ciężko przejść obok niego bez żadnych uczuć. Mąż głównej bohaterki jest manipulatorem, który nie cofnie się przed niczym aby osiągnąć swój cel, czego doświadcza Liliana. Pokazanie jego charakteru i tego co jej zrobił jest brutalne, wręcz drastyczne ale tak bardzo prawdziwe. Liliana przez większość książki obwinia siebie, że nie zobaczyła znaków, nie zaaregowała ale niektórzy potrafią się bardzo dobrze maskować, bo "Prawdziwy mężczyzna to ten, który sprawia, że przy nim kobieta staje się silna. Nie ten, który żywi się jej słabościami". "Coś złego przyniosło coś dobrego". Liliana jest książką, która pozostaje w pamięci. Momentami brutalna, pozostawia nas jako wrak emocjonalny ale z drugiej strony pokazuje siłę walki i próbę zaufania gdy nie widać już światła w tunelu. Fabuła nie raz Was zaskoczy, a plot twisty sprawią, że bardzo trudno będzie się oderwać od akcji w książce. Ostatnie strony są moim ulubionymi oraz wyznanie bohatera o którym w ogóle tu nie wspomniałam, aby nie psuć Wam niespodzianki. Bardzo dziękuję autorce za napisanie tak trudnej ale ważnej książki, która nieco otwiera oczy w książkowym świecie na drugą stronę medalu. Czekam na kolejny tom i historię, która na pewno zapadnie mi w pamięć tak bardzo jak Liliana. Bardzo polecam~