Prawo matki

Zaskoczył mnie autor tą książką. W pozytywnym tego słowa znaczeniu. Przemysław Piotrowski stworzył silną postać kobiecą. Luta Karabina - to już brzmi groźnie. Groźnie dla tych, którzy z nią zadrą. Autor wykreował ciekawą, wciągającą i brutalną historię. Od pierwszych stron czułam, że będzie mocno i tak też było. Sporo się działo, było też trochę zaskoczeń, a przede wszystkim nie było nudy. Podobało mi się to, jak pewne rzeczy się ze sobą połączyły. To było bardzo zaskakujące. Poruszone wątki handlu żywym towarem, porwaniem dziecka nie pozostawiły mnie obojętnej. Budziły we mnie emocje i sprawiały, że myślałam o tym, co ja bym zrobiła na miejscu głównej bohaterki. Czasem (może kilka razy) pomyślałam, że działania Luty są trochę przerysowane, ale czy matka chcąca odzyskać swoje dziecko nie zrobi wszystkiego? Czy nie wstępują w nią wtedy nadludzkie siły? Obym nigdy nie musiała przekonać się o tym na własnej skórze... A Was mocno zachęcam do przekonania się, że autor serwuje mocne historie, które warte są uwagi.

Luta Karabina pracowała kiedyś w siłach specjalnych, a teraz zarabia na platformie wiertniczej. Wychowuje samotnie dwójkę dzieci. W trakcje wypoczynku zostaje porwana jej córka. Kobieta od razu postanawia wziąć sprawy w swoje ręce, tym bardziej, że śledztwo policyjne nie daje rezultatów, a z przecieków wynika, że dziewczynka padła ofiarą grupy handlującej żywym towarem. Do Luty dołącza Zbigniew Szatan, policjant który chce wyrównać rachunki sprzed lat. Ta książka zdecydowanie nie będzie dla wszystkich. Jest bardzo brutalna jak i momentami mocno nieprawdopodobna. Luta to bardzo twarda, pewna siebie i dobrze wyszkolona kobieta. Jednak jestem pewna, że nikt nie potrafiłby dokonać takich rzeczy jak ona. To taki James Bond w spódnicy. Znajdą się osoby, którym nie przypadnie to do gustu, ale mi się podobało. Mało tego, spodobało mi się czytanie o tak silnej i niezniszczalnej kobiecie. Jednak nie ma co ukrywać, książka jest o trudnej tematyce. Od zawsze ciężko mi się czytało o dzieciach, które cierpią. Ale od kiedy sama zostałam matmą, jeszcze mocniej przeżywam takie historie. U Luty pojawia się niewyobrażalny strach o własne dziecko, a to napędza ją do działania i nie cofnie się przed niczym. No i do kobiety dołącza Szatan, glina, który chce się odegrać za dawne dzieje. Nie ma co ukrywać to też jest postać bardzo wyrazista, chociaż nie tak jak Luta. Ale wyobraźnie ma bardzo bogatą, oj tak... Mnie duet Luta i Szatan kupił i na pewno przeczytam kolejny tom. Ale tak jak wspomniałam książka nie jest dla wszystkich i myślę, że jak komuś nie przypadła do gustu seria o Brudnym to i “Prawo matki” się nie spodoba. Ja natomiast uwielbiam takie brutalne książki od Autora. No i czekam na kolejne tytuły.

„Plan był do dupy, ale od czegoś musiała zacząć. Miała do tego pełne prawo. Prawo matki”. Wkurzona kobieta to poważny problem. Natomiast wkurzona matka, której porwano dziecko…? Ojojoj… „Kto zadrze z Lutosławą Karabiną, ten nie zdąży się obejrzeć, gdy po niego przyjdzie”. Jeśli miałabym dać tutaj za coś plusa to za postać Luty. Ja lubię takie mocne charaktery, babeczka nie patyczkuje się z nikim. Gdybym miała ją jakoś opisać to myślę, że „maszyna do zabijania” brzmiałoby bardzo adekwatnie. Oh ludzie co ona robiła tym oprychom… wszystko by odnaleźć swoją córeczkę. Mimo to trochę się momentami nudziłam, książka nie trzymała mnie w napięciu od początku do końca, tak jak to było w poprzednich książkach autora. Jeśli miałabym to jakoś skomentować to po prostu poprzeczka została postawiona baaaaaaardzo wysoko i teraz trudno jest przebić Igora Brudnego- i nie jest to tylko moje skromne zdanie. Trochę do przewidzenia jednak mimo to nie zrezygnowałam z lektury. No jak dla mnie mocny średniak, nie będę czytać kolejnych części. Szkoda, troszkę się zawiodłam ale wiadomo jak to bywa z gustem, każdy ma swój :)

„Zamknął oczy. Policyjne syreny wydawały się być już tak blisko, a zarazem tak daleko. Śmierć odwrotnie.” Są autorzy, którzy zawsze potrafią zaskoczyć czytelnik czymś nowym i Przemysław Piotrowski z całą pewnością się do nich zalicza. Można powiedzieć, że pierwsza część nowego cyklu nie zaskoczyła mnie niczym. Dlaczego? Bo jak zawsze fabuła była kompletnie nieprzewidywalna i zaskakiwała sobą na każdym kroku, a przecież tak jest przy każdej książce autora. Więc jak tu nie kochać jego twórczości? „Prawo matki” to powieść niezwykle dynamiczna i ciągle coś się w niej dzieje. Uwierzcie, że nie chciałam jej odkładać na bok, ale mały Prezes nie dawał mi zbyt dużo czasu na czytanie… Zatem witajcie zarwane nocki, których kompletnie nie żałuję! Przez cały czas było czuć mrok i ogromne napięcie. Nasza główna bohaterka to postać z krwi i kości, twarda babka której nikt nie chciałby zajść za skórę. Niejednokrotnie pokazała, że potrafi o siebie zadbać i nie cofnie się przed niczym aby chronić i uratować swoich bliskich. Jej emocje były bardzo namacalne i jako matka doskonale ją rozumiałam. Autor świetnie grał na naszych emocjach, bo ciężko było patrzeć na krzywdę małej dziewczynki, ale za to z ogromną przyjemnością czytałam o tym jak krzywda dzieje się złym ludziom. I co jeszcze trzeba przyznać to tak naprawdę nie jest to zwykły kryminał. Autor zadbał o to, aby jego treść bardzo dobrze do nas trafiła i dała nam konkretnie do myślenia. Zagłębiamy się w świat szemranych interesów, handlarzy żywym towarem, gangów, ogromnych pieniędzy i mafii. Na koniec jeszcze kilka słów o pozostałych bohaterach. Każdy z nich jest na swój sposób wyjątkowy, mierzy się z problemami i nie co najważniejsze nie są wyidealizowani. To dzięki temu nabierają ogromnego realizmu. W moim odczuciu ten cykl będzie zupełnie inny niż książki, które do tej pory wyszły spod pióra autora. Jednak poziom jest jak najbardziej zachowany, a nawet śmiem twierdzić, że pan Przemysław zawiesił sobie jeszcze wyżej poprzeczkę. Nie mogę się doczekać kolejnych części, a Was z całego serducha zachęcam do przeczytania książki.

Czy macie swoich ulubionych autorów, po których książki sięgacie w ciemno i jeszcze nigdy się nie zawiedliście? Jednym z moich ulubionych autorów jest Przemysław Piotrowski. Jego książki są tak genialne, że po przeczytaniu jednej czekam na kolejną. Tym razem przychodzę do was z całkiem nową serią, równie genialną co cykl z Igorem Brudnym. Luta Karabina to nasza nowa bohaterka. Przeczytałam "Prawo matki" z zapartym tchem. Nie mogłam odstawić jej przed poznaniem zakończenia. Już się nie mogę doczekać kolejnej części. Jak Przemysław Piotrowski się za coś zabiera, to powstaje prawdziwe arcydzieło godne ekranizacji. Mam nadzieję, że kiedyś zobaczę Lutę Karabinę na dużym bądź małym ekranie. Czy jesteście za? Luta Karabina jest cudowną bohaterką, która w swoim życiu wiele przeszła i jeszcze wiele przejdzie. W nasz świat wkracza pełną parą. Jest silną kobietą, matką samotnie wychowującą dwójkę dzieci. Kiedyś pracowała w siłach specjalnych. O tym, czym aktualnie się zajmuje, dowiecie się podczas czytania. Wszystko byłoby idealnie, gdyby ktoś nie porwał jej małej córeczki. Czy matka ma prawo do samodzielnego wymierzania sprawiedliwości? Czy matka ma prawo do szukania własnego dziecka? Jakie prawa ma matka? Czy matka w celu odnalezienia swojego dziecka może użyć wszystkich środków dozwolonych i niedozwolonych? Co zrobi Luta, żeby uratować swoją ukochaną córeczkę? Poruszy niebo i ziemię, a nawet zejdzie do samego piekła. To będzie bardzo niebezpieczne dla naszej bohaterki. Zadrze z niewłaściwymi ludźmi (bandytami). Czy uda jej się odnaleźć dziecko? Czy dziewczynka odnajdzie się cała i zdrowa? Historia ukryta na kartkach powieści "Prawo matki" mrozi krew w żyłach. Luta to typ wojowniczki. Nigdy się nie poddaje, a gdy tylko ktoś stanie jej na drodze to zwykle marnie kończy. Czy wygra z czasem? Czas nie będzie jej sprzymierzeńcem. W tej powieści mamy do czynienia z handlarzami żywym towarem. Czy córeczkę Karabiny porwali ci zwyrodnialcy? Poznacie również Zygmunta Szatana. Czy on okaże się sprzymierzeńcem, czy wrogiem dla naszej bohaterki? Szatan to bardzo dobry glina, który podobnie jak nasza Luta nie cofnie się przed niczym i niczego się nie boi. Został skrzywdzony przez pewne osoby. Teraz nastał czas zapłaty. Czy zemsta zawsze bywa słodka? Czy zemsta najlepiej smakuje na zimno? Przemysław Piotrowski stworzył dzieło, które wywołuje ciarki na całym ciele. Sprawił, że czytelnik za wszelką cenę chce uratować córeczkę Luty. W swojej powieści poruszył bardzo ważny i często pomijany temat: handel żywym towarem i walka z prawdziwymi potworami. Jego bohaterka będzie musiała sięgnąć do swojej mrocznej przeszłości, żeby uratować własne dziecko. Cudowna i mroczna historia, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Kibicowałam głównej bohaterce w jej walce o odzyskanie córeczki. Bardzo bałam się o obie dziewczyny. Nie ukrywam, że cała historia wywołała u mnie łzy. Tyle emocji jest tutaj, że nie da się książki tak po prostu odstawić. Z całego serca polecam "Prawo matki" - mommy_and_books. Ps. Co zrobilibyście na miejscu Luty Karabiny?