Magnolia Parks. Cykl Magnolia Parks. Tom 1

Czy Magnolia Parks to typowy romans? Lekki, łatwy i przyjemny w odbiorze? Na pewno nie jest zbyt wymagający, raczej służy jako umilenie nadmiaru wolnego czasu … Magnolia Parks jest piękną i bogatą młodą dziewczyną. Czas spędza na londyńskich salonach, licznych imprezach i w nocnych klubach. B.J. Ballentine to ten, który złamał jej serce. Uroczy model i miłośnik damskich wdzięków. Bogaty i ekscentryczny. Wydaje się, że są sobie pisani, wszyscy wkoło nich mają takie przekonanie. Jednak ich relacje niespodziewanie się ochładzają, a to za sprawą działania mężczyzny. Dlaczego tak postąpił? Przecież tak bardzo zależało mu na Magnolii, to miłość jego życia. Każde z nich zaczyna żyć swoim życiem. Ona spotyka się z innymi mężczyznami, licząc, że szybko zapomni o tym jedynym. On sypia prawie ze wszystkimi kobietami, które się wkoło niego kręcą. Chce zagrać dziewczynie na nosie i sprawić, aby zazdrość nie dała jej chwili wytchnienia. Jak daleko oboje się posuną? Czy jest jakaś granica, nie której jednak nie przekroczą? Czy wrócą do siebie i przebaczą sobie wszystkie przewinienia, czy też ten toksyczny związek nie ma już żadnych szans? Przekonajcie się, w którą stronę przechyli się szala i jakie emocje odniosą zwycięstwo. Magnolia Parks to lektura, która opisuje krąg młodych dwudziestolatków, żyjących w świecie londyńskich elit. W moim odczuciu mają bardzo smutne i nudne życie, pozbawione sensu i poczucia wartości. Czym się zajmują na co dzień? Zakupami w modnych i drogich sklepach, imprezowaniem w nocnych klubach, relaksem i odpoczynkiem. Często żyją na rachunek swoich majętnych i sławnych rodziców. Nie mają żadnych obowiązków. A czy mają jakiś sens w swoim życiu? Mam wielkie wątpliwości. Dla mnie ta lektura to pochwała nicości, marazmu i zepsucia. Ludzie żyją dniem dzisiejszym, trwonią pieniądze, smutki i problemy topią we wszelakich używkach. Nie potrafiłam w tej historii odkryć drugiego dnia, nie zostawiła po sobie dobrego wrażenia. Bo też przedstawiony świat jest zepsuty przez kłamstwa i intrygi, i też wzajemne oskarżenia. I już dawno nie spotkałam tak irytujących bohaterów, zarówno Magnolia, jak i B. J. są siebie godni. Niezdecydowani i niewiedzący, jakie są ich oczekiwania od życia. Zepsuci i ekscentryczni, nie potrafiący szanować tej drugiej, ukochanej osoby. Historia bardzo przewidywalna i prosta, tylko nie do końca od razu wiadomo, w którą stronę podąży ich związek. Są dwa wyjścia, albo będą razem, albo się rozstaną. I to jedyna niewiadoma do samego końca. Jeżeli jesteś ciekaw, jak potoczy się ta relacja to jednak musisz poczekać do finału. Za sprawą licznych zwrotów we wzajemnych relacjach głównych bohaterów, nie można tego przewidzieć. Nie jest to głęboka i wzruszająca powieść, można ją raczej potraktować jako umilenie wolnego, wiosennego dnia.

„Magnolia Parks” to książka, która zdobyła rzesze fanów i podbiła TikToka. Jednak ma ona zarówno tylu fanów, jak i przeciwników. Dlaczego? Historia, którą przedstawiła nam Jessa Hastings opowiada w głównej mierze o toksycznej relacji dwójki ludzi. Relacji, która w idealnym świecie nie powinna mieć w ogóle miejsca, ale dobrze wiemy, że nie żyjemy w takim świecie, a toksyczne związki się w nim trafiają. Wiemy także, że są one czymś złym, a tutaj autorka postanowiła taki związek nieco doprawić romantyzmem co okazało się być zabiegiem dosyć zgubnym. Smutno było mi patrzeć jak okazuje się, że miłość może być nie tylko motorem napędowym człowieka, ale i machiną jego destrukcji. Czytając książkę przyglądamy się jak relacja dwójki ludzi sypie się przez złe wybory, niedopowiedzenia i poczucie winy. Dawno nie spotkałam się z bohaterami, którzy byliby tak mało asertywni i wręcz lgnęli do destrukcyjnych zachowań. Bohaterów, którzy byliby, aż tak bardzo zaślepieni miłością. Do tego całe otoczenie wspiera ich związek i przekonuje tą dwójkę, że są sobie pisani co jest absolutną bzdurą. Jeżeli już mowa o otoczeniu to o ile Magnolia oraz BJ są postaciami naprawdę mocno dopracowanymi to niestety reszta jest kompletnie nijaka. Nie ma w tych postaciach emocji, niczego co pozwoliłoby je chociaż trochę wyróżnić. Świat londyńskiej elity był wykreowany dość dziwnie. Była to bardziej wizja autorki, która mija się z prawdą, a szkoda, bo dodanie do powieści szczypty realizmu dodałaby jej więcej uroku. Na koniec trzeba jeszcze wspomnieć o stylu, w jakim została napisana książka. Z całą pewnością Jessa Hastings nie będzie należeć do grona moich ulubionych pisarzy. Dialogi momentami są przydługie i monotonne. W niektórych przypadkach kompletnie nie wiadomo co autorka miała na myśli i czemu służyły przydługie wstępy i rozważania naszych bohaterów. Dodatkowo zastosowano dość dziwne przeskoki czasowe. Jednak biorąc pod uwagę, że książka ma 500 stron to czyta się ją dość szybko. „Magnolia Parks” to książka, która powinna mieć na okładce oznaczenie, że skierowana jest do nieco starszych czytelników. Nastolatkowie mogą mieć problem z dokładnym zrozumieniem toksycznej relacji i nawet lekkim jej idealizowaniem czy romantyzowaniem przez autorkę. Jednak pomimo wielu denerwujących kwestii uważam, że jest to dobra historia, która zdecydowanie zasługuje na uwagę. To jak ją odbierzemy zależy od tego z jakim nastawieniem do niej podejdziemy.