Na obcej ziemi. Nowe życie. Tom 1

Bohaterowie poznani w „Sadze wołyńskiej” powracają w cyklu „Na obcej ziemi”, by w 1947 roku rozpocząć nowe życie we Wrocławiu, malowanym niczym ziemia obiecana, mlekiem i miodem płynąca. Rzeczywistość uderza ich jak młotem, a bogate przed wojną miasto wita ruinami, zdewastowanymi mieszkaniami, brakiem perspektyw. Autorka z właściwą sobie empatią kreśli portrety ludzi wciągniętych w tygle historii, dla których zakończenie wojny nie oznacza końca problemów, a każdy z nich próbuje na swój sposób odnaleźć się w nowych realiach. W przepełnionych ponad miarę ludźmi, fetorem hodowanych kur, ciągłymi, naturalnie eskalującymi w takich warunkach sporami mieszkaniach. Czy w tych czasach próbę dostosowania się do partyjnych wymogów można nazwać zdradą, czy koniecznością? A trwanie przy własnych wartościach patriotyzmem czy głupotą? Tu nic nie jest białe albo czarne. Życie bohaterów malowane jest wszystkimi odcieniami szarości, a ich trudne decyzje, dylematy, wybory niosą konsekwencje nie tylko dla nich. Przeszłość, choć zdaje się pozostawiona daleko w tyle, podąża za nimi, a jej odkrycie może kosztować czyjeś życie. Ich działaniom przypatrują się nieprzychylne oczy kierujące się własną korzyścią, zawiścią czy obsesją. Osoby, które nie czytały Sagi Wołyńskiej początkowo będą miały poczucie wejścia w środek historii, ale stopniowo poznajemy też tragedie i poplątane drogi, które doprowadziły bohaterów do tego miejsca. Tych znowuż, którzy znają twórczość autorki z pewnością nie trzeba zachęcać do sięgnięcia po tę książkę, bo wiedzą już jak wielką przyjemnością jest zanurzenie w jej opowieściach pisanych emocjami zwykłych ludzi wrzuconych w wir historii. Tym bardziej jeśli są to bohaterowie, których już zdążyli poznać i pokochać, a ich dalsze losy nie są im obojętne. To piękna, choć przepełniona wieloma trudnymi emocjami opowieść z zakończeniem, po którym chciałoby się natychmiast sięgnąć po kolejną część.

„Nowe życie” jest pierwszym tomem, który rozpoczyna cykl „Na obcej ziemi” Opowiada o czasach zrujnowanej, komunistycznej Polsce. Z Wołynia do Wrocławia przyjeżdża Wissarion, Nadia, Marcel i Marta. Chcą oni zacząć nowe życie, jednak gdy docierają na miejsce jedynie co czują to rozczarowane. Wszystko co widzą jest zupełnie inne od tego co sobie wyobrażali, o czym im opowiadano. Większość bohaterów występujących w tej książce czytelnik miał już okazje poznać w „sadze wołyńskiej”. Jest tutaj też wiele innych postaci, które wzbudzają nie mniej emocji niż ci, których znamy. Chociaż nie jest nam obcy Wissarion, Nadia, Marta czy Andrzej to losy ich zaczynają się jakby on nowa. Na nowej, obcej im ziemi, która miała być czymś lepszym niż otaczające ich życie w Wołyniu. Książkę czyta się bardzo szybko i to nie tylko dlatego, że jej bohaterów już znamy, ale również ze względu na fantastycznie oddany klimat epoki Stalinizmu. Autorka wspaniale ukazała powojenny Wrocław oraz ludzi, którzy musieli zmierzyć się z szarą rzeczywistością w jakiej przyszło im żyć. Mieli wiele dylematów, rozterek i trudnych decyzji. Wraz z bohaterami odczuwałam strach i niepokojów związany z brakiem pracy, przesiedleniami i samego dostosowania się do panującego nowego ustroju. Są również momenty, które wywołają uśmiech na twarzy. Znalazło się również miejsce na uczucie. Natomiast zakończenie jest mega i sprawa, że każdy będzie chciał od razy sięgnąć po kolejną cześć. Jeśli lubicie twórczość Joanna Jax lub książki, których akcja osadzona jest w świecie, który dzisiaj już nie istnieje, jest zupełnie inny to bardzo polecam zarówno „Sagę wołyńską” jak również „Nowe życie”. Autorka jak nikt inny potrafi oddać ducha minionej epoki.

Joanna Jax jest mistrzynią osadzania ciekawej fabuły na historycznym tle. Robi to z ogromną gracją i przede wszystkim w sposób, który nie przytłacza czytelnika. Bowiem u Jax liczą się przede wszystkim ludzie i ich emocje, a dopiero później cała historyczna otoczka. Tym razem dobrze nam znanych bohaterów poznanych w „Sadze wołyńskiej” autorka przeniosła do Wrocławia i w realia panujące za czasów stalinizmu. Powojenny obraz Wrocławia pozwala nam się cofnąć się w czasie i poznać rozterki, trudności i dylematy, z jakimi muszą się zmagać ludzie zamieszkujący Ziemie Odzyskane. Jednak pośród tego cofnięcia się w czasie można odnaleźć wiele obecnych realiów i tematyki, która chyba zawsze będzie aktualna… Bowiem jest to historia z życia wzięta. Czytamy tutaj o ludziach, którzy przeżyli wojnę i zmagają się z traumą. Muszą walczyć o lepsze jutro, bo pomimo że wojna się skończyła wcale nie jest lepiej. Cena jaką muszą zapłacić za spokojne i normalne życie niejednokrotnie jest strasznie wysoka. Powieść ta porusza do głębi. Pomimo, że dotyczy ciężkiej tematyki to czyta się ją zaskakująco lekko. Losy Nadii i jej córeczki bardzo mnie pochłonęły. Niejednokrotnie zastanawiałam się komu kibicować i komu współczuć. Jednak pewne jest to, że powieść ta ogrom emocji, które pozostają w czytelniku na długo. „Na obcej ziemi. Nowe życie” to kolejna cudowna pozycja, która znalazła się na mojej półce. Uwielbiam takie życiowe historie, które zmuszają do refleksji i przenoszą nas w czasie. Jestem pewna, że jeżeli lubicie książki z tłem historycznym to będziecie zachwyceni tą pozycją. Zdecydowanie polecam!