Nadzieja umiera ostatnia Swallow Tom 1

Po przeczytaniu pierwszych paru stron „Swallow”, wiedziałam już będzie to książka, która dostarczy wielu emocji i nie będę mogła od niej oderwać się. Że będzie poruszać trudne tematy. I tak było. Ona – spokojna, unikająca imprez dziewczyna. Czas wolny spędza z książką i jedyną przyjaciółką Miley. Czasami dręczą ją bolesne wspomnienia z dzieciństwa. W wieku 5 lat straciła rodziców. Miewa ataki paniki. Boi się śmierci. Pewnego dnia jej życie wkracza Rion. On – chłopak, którego ulubionym kolorem jest czarny. Na początku Haerly boi się. Ale tak samo jak się go boi, tak samo coś ją do niego przyciąga. Chłopak za to nie boi się niczego. Zwłaszcza śmierci. Jest tajemniczą osobą, która coś przeszła w swoim życiu i nie chce o tym mówić. Mrok i Światło. Czy przeciwieństwa zawsze się przyciągają? Czy Haelyn, nazywaną jaskółką będzie potrafiła uratować Riona? Co takiego wydarzyło się w jego życiu, co go złamało? Przekonacie się sami. Pani Aleksandra Muraszka zrobiła coś niesamowitego. Poprzez dość powolną akcje sprawiła, że mogłam poznać bliżej bohaterów. Zarówno Haelyn jak i Rion to skomplikowane postacie. Oboje walczą z demonami z przeszłości. I chociaż zazwyczaj marudzę gdy akcja prawie stoi w miejscu, tak w przypadku „Swallow” uważam, że taki zabieg jest potrzebny. Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. A emocje jakich doznałam były emocjami głównie Riona. Autorka wspaniale wykreowała tę postać. Jego wewnętrzną walkę. Jego przemyślenia. Wszystko tutaj jest dopracowane. Do końca nie rozumiałam co się wydarzyło w jego życiu. Dlaczego rodzice odwrócili się od niego? Dlaczego nie chce dać szansy Haelyn? Narracja prowadzona jest z punktu widzenia zarówno Riona jak i Haelyn, dzięki czemu mogłam bardziej poznać te dwie postacie. Im bliżej końca książki, tym coraz bardziej bałam zakończenia. Czułam, że będzie mocne. I tak było. Sprawiło, że już nie mogę doczekać się kolejnej części. Ostatnie słowa wbijają w fotel. Nie zerkajcie tam przed przeczytaniem książki. Pani Ola skupiła się głównie na Rionie i były momenty podczas czytania gdy zadawałam sobie pytanie a co z Haelyn i jej atakami paniki? Jednak gdy dotarłam do ostatniej strony stwierdziłam, że w sumie dobrze, że ten wątek nie jest bardziej rozwinięty. Złych emocji byłoby za dużo. Na końcu chciałam napisać parę słów o wydaniu tej książki. Nie tylko posiada piękną okładkę, ale w środku znajduje się playlista oraz miejsce na wklejenie znaczników i ich opisanie.