Narzeczony na miesiąc

Narzeczony na miesiąc to najnowsza książka Whitney G., która znana jest z krótkich, niegrzecznych książek, szczególnie z motywem biurowym. Tutaj nie jest inaczej. On wilk, który jest doskonały w tym co robi. Który kocha swoją pracę, ale także docenia pracę swojej asystentki, która ma wiele korzyści. Ale nikt nie brał pod uwagę, że Emily nie cierpi Nicholasa, nie cierpi tego, jak jest we wszystkim perfekcyjny, gburowaty i jest w stanie przewidzieć każdy jej krok. Emili pragnie jednego – odejść, a Nicholas pragnie, aby została. Kto wygra tę potyczkę ? Przyjemna książka na jeden wieczór. Nic poza tym. Szybka akcja, zero tajemnic i trochę humoru. Może nie jest to najwyższy poziom Whitney, ale miło spędziłam z nią czas, bo jest dobrym odmóżdżaczem, gdy masz mało czasu, a chcesz coś lekkiego, słodkiego i zabawnego. Ale nie szykujcie się, że coś wam urwie.

Mam dwa zarzuty do tej książki. Pierwszy jest taki, że jest ona za krótka. Liczy niespełna 170 stron, akcja jest przyspieszona, uczucia pojawiające się pomiędzy naszymi bohaterami owszem są ale gdyby książka liczyła dwa razy tyle stron to pewnie byłoby to lepiej opisane, rozciągnięte w czasie, moglibyśmy się z nimi utożsamić i ukochać :) Drugi zarzut jest ciut gorszy ponieważ przez cały czas miałam z tyłu głowy pewną myśl: gdzieś to już czytałam, gdzieś to czytałam… i wiecie co? „Dwa tygodnie i jedna noc” TEJ SAMEJ AUTORKI! Opis z tyłu książki: „Narzeczony na miesiąc”: Asystentka, nienawidzi swojej pracy, swojego gburowatego szefa, chce odejść ale nie może. Jej szef potrzebuje kogoś kto będzie udawał jego narzeczoną. „Dwa tygodnie i jedna noc”: Asystentka, która wytrzymała najdłużej ze swoim szefem gburem, chce odejść, ale nie może. Dostaje w końcu pewną propozycje… To bardzo duży minus. Bo najnowsza książka Whitney nie dorównuje tamtej, co nie znaczy, że była zła. Była hmmm średnia. No nie oszukujmy się ona liczy 170 stron… akcja jeszcze się dobrze nie rozkręci a tu koniec. Brakowało tych dodatkowych stron… I żeby nie było, ja świetnie się przy niej „bawiłam”, przeczytałam ją w godzinkę i to był dobrze spędzony czas. Tylko po co wydawać tak podobną książkę? Niemniej polecam Wam obie, jeśli szukacie czegoś na szybko- tę. Jeśli chcecie coś więcej to „Dwa tygodnie i jedna noc” sprawdzi się idealnie!