Nic do stracenia

~Kiedy w twoje ręce wpada powieść jednego z Twoich ulubionych autorów wiesz, że wszechświat przestaje dla Ciebie istnieć, a Ty zatracasz się w kolejnej historii dla której dosłownie tracisz głowę. Tak też było z książką "Nic do stracenia" drugim tomem serii o nieustraszonej Lucie Karabinie. I tak jak pierwszy tom wzbudził we mnie wiele emocji, tak i kontynuacja rozwaliła mnie na łopatki... dlatego tak dla przypomnienia zaczniemy może od początku. ~ Po dramatycznych wydarzeniach z poprzedniego tomu i odzyskaniu córki z rąk handlarzy żywym towarem, Luta Karabina - kobieta o tureckich korzeniach, próbuje poukładać swoje życie na nowo.Dlatego też zostawia ciężką, a zarazem wymagająca pracę na platformie wiertniczej, na rzecz Wojska Polskiego, co pozwala w miarę możliwości, stworzyć bezpieczeństwo rodzinie. Jednak spokój nie trwa zbyt długo, bo kiedy umiera ukochany dziadek, były oficer tureckiego wywiadu, Luta razem z dziećmi leci do Balikçilar, by pożegnać członka rodziny. Na miejscu okazuje się, że wpada w prawdziwe tarapaty... ona - najskuteczniejsza maszyna do zabijania- kierowana chęcią zemsty, właśnie trafia w sam środek śmiertelnej gry! Czy wyjdzie z tego cało? ~ Panie Przemysławie kolejny raz chylę czoła nad powieścią, którą Pan dla nas stworzył. Bo chociaż dawno jestem już po lekturze, to po dziś dzień odczuwam na swych barkach wielkie pokłady emocji, które towarzyszyły mi podczas czytania. I teraz wiem, że cytat, który pojawia się na początku historii, nie znalazł się tam bez powodu. ~Kolejny raz zostałam pochłonięta w odmęty świetnie skrojonej fabuły, u boku bezwzględnej, a zarazem nieustraszonej "Lary Croft" postaci ,która nie cofnie się przed niczym w imię bezpieczeństwa swoich bliskich. ~To wszystko wraz z lekkim piórem autora, znakomitą kreacją głównej bohaterki, w akompaniamencie niebezpiecznych zwrotów akcji, plot twistów, krwawych momentów, stworzyło dynamiczną, wielowątkową pozbawioną jakichkolwiek hamulców jazdę bez trzymanki. Historię, brutalnego, mrocznego świata, rządzonego przez bezwzględnych przestępców. ~ Pragnę jeszcze dodać, że główna bohaterka - Luta Karabina, została zainspirowana prawdziwą postacią - Agnieszki, kobiety która trenuje sztuki walki, jest żołnierzem,a jednocześnie matką, więc zastrzyk adrenaliny macie tutaj zagwarantowany! ~Polecam przygotować się na mocne wrażenia, zwłaszcza, że po samym zakończeniu naprawdę ciężko jest się pozbierać!!! Ja ze swej strony czekam z wielką niecierpliwością na kolejny tom🔥Wasza J.K.

" [...] Teraz jesteśmy kwita H.O. Z ust Lutosławy Karabiny wyrwał się krzyk... [...]" Po pierwszej części ("Prawo matki") byłam bardzo ciekawa, jaki los czeka Lutę Karabinę. I szczerze wam powiem, nie spodziewałam się, że autor Przemysław Piotrowski tak mocno ją doświadczy. Nie chciałabym być na jej miejscu. Co za emocje. Jeszcze do teraz czuję to, co ona czuła. Niesamowite doświadczenie. W tej części pozwólcie sobie na płacz. Nie da się inaczej przeżyć tej historii. Bardzo mocny i emocjonujący kryminał. Luta Karabina jest doświadczoną zawodniczką, ale po tym co ją tu spotkało, nie wiem, czy kiedykolwiek komukolwiek będzie chciała i potrafiła zaufać. Poznacie również dalsze losy Zygmunta Szatana, jego syna i cudownego Władymira. Oni również i tym razem nie będą mieli lekko. Czeka ich spora przeprawa. Czy wszyscy to przetrwają? Było mi bardzo przykro z powodu śmierci dziadka Karabiny. Biedna, na jego pogrzeb poleciała do Turcji razem z dziećmi. To, co ją tam spotka, sprawi, że ta bohaterka nie cofnie się dosłownie przed niczym. Każdy winny powinien się jej bać. Kto tak naprawdę jej zagraża? Czy zemsta zawsze jest słodka? Po wstrząsającym "Prawu matki" otrzymałam jeszcze brutalniejszą część. Jeżeli nie jesteście czytelnikami o mocnych nerwach, to nie zabierajcie się do czytania "Nic do stracenia". Biorąc do ręki tę książkę, musicie uważać, żeby przez przypadek nie zostać postrzelonym, bo tutaj ostro strzelają. Znakomita fabuła, idealna akcja z ekstremalnymi jej zwrotami i świetne postacie, sprawiają, że nie jestem w stanie zapomnieć tej historii. Chętnie obie części zobaczyłabym na dużym ekranie. Jestem zachwycona tym, że na końcu sam Przemysław Piotrowski przemówił. Dał nadzieję, że Luta Karabina powróci. Jestem tylko ciekawa, jak autor poradzi sobie z poprzeczką, którą sam sobie postawił. Pierwsza część była mocna. Druga część jest ekstremalna. A jaka będzie trzecia część? Już się nie mogę doczekać, kiedy ją przeczytam. Jeżeli chcecie poznać dalsze losy Karabiny, to koniecznie przeczytajcie "Nic do stracenia". Tę książkę można czytać bez znajomości pierwszego tomu, ale dla lepszego zrozumienia poczynań Luty i jej przyjaciół polecam zacząć od "Prawa matki". Dziękuję autorowi za emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania tej powieści. Ta historia trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Końcówka książki daje dużo do myślenia. Cieszę się, że autor po pierwszym tomie postanowił kontynuować losy niebezpiecznej Luty Karabinowej. Na uwagę zasługuje również piękna okładka, która przyciąga wzrok. Niby jest prosta, a jednocześnie ma coś w sobie takiego tajemniczego. Wystarczy na nią spojrzeć i już wiecie, że przepadliście.

„Nic do stracenia” to kontynuacja losów Luty Karabiny, którą mieliśmy okazję poznać w „Prawie matki”. Podobnie jak i poprzednia część powieść jest dobrze przemyślana i ciekawie rozegrana. Akcja jest naprawdę dynamiczna i wielowątkowa. Autor zabiera nas w przeróżne miejsca od tureckich prowincji, po Berlin, czy norweskie platformy wiertnicze. Te wszystkie miejsca nadają książce ciekawych barw i wzmacnia odbiór wydarzeń oraz niektórych postaci. W tej części na światło dzienne wychodzą nowe tajemnice, niektóre fakty z poprzedniej części stają się jeszcze bardziej jasne i przede wszystkim poznajemy Lutę z kolejnej perspektywy, a nie tylko jako matkę obsesyjnie chroniącą swoje dzieci. Autor zastosował w „Nic do stracenia” wiele retrospekcji czasowych, które pozwalają nam przyjrzeć się temu co tak naprawdę ukształtowało Lutę. Pojawia się także postać z przeszłości bohaterki, z którą łączy ją niezwykle silna więź, ale i wojenne traumy. Jej moralność, światopogląd, niektóre zachowania stają się jaśniejsze, ale uwierz, że Autor przygotował dla niej w tej części coś ekstra. Bezkompromisowa wojowniczka, kobieta piekielnie inteligenta, czujna daje się wciągnąć w coś czego nie rozumie. Zresztą nie tylko Luta poddana jest tutaj ekstremalnym doświadczeniom, bowiem Piotrowski ożywił tutaj bardziej bohatera drugiego planu - policjanta o nazwisku Szatan, który będzie wracać do demonów przeszłości, a i one się o niego upomną. Tak naprawdę śmiało można stwierdzić, że Autor nie oszczędza swoich bohaterów. Sięgają oni dna, ich światopogląd zostaje poddanie próbie, życie przewartościowane, a przy tym nawet zostają oberwani z człowieczeństwa, aby stać się potworami… Książka ta pełna jest brutalności i przemocy. Mocne opisy ludzkiej śmierci, postacie będące potworami w ludzkich powłokach i wszystko to przedstawione w sposób wręcz naturalny i jak najbardziej rzeczywisty. „Nic do stracenia” to pozycja przepełniona adrenaliną, ale i rozpaczą. Autor wciąga w swoją grę już od pierwszej strony i kompletnie nie jesteś w stanie przewidzieć jak się ona potoczy. Jestem pewna, że fani Autora będą zachwyceni.