Nie wiesz wszystkiego

Podejrzewam, że mogę być jedyną osobą, która jeszcze nie czytała tej serii. Prestiżowe liceum w Warszawie, o którym robi się głośno, gdyż ginie dwoje uczniów. Otylia, uchodziła w szkole za odludka, za kogoś kto zupełnie tam nie pasował, już raz próbowała popełnić samobójstwo. Alan, znany i lubiany przez wszystkich uczeń, który był kapitanem drużyny siatkówki. Niby się nie znali, a jednak razem znaleźli się na dachu jednego z budynków i razem skoczyli. Jest tylko jedna z uczennic, która nie wierzy w zasłyszane plotki. Nie jest w stanie uwierzyć by to Otylia nakłoniła Alana do samobójstwa. Marta przyjaciółka dziewczyny, która skoczyła, nie spocznie dopóki nie odkryje prawdy. Co tam się tak naprawdę wydarzyło. Pewnego dnia pojawia się wiadomość, od kogoś kto zna prawdę i chce ją wyjawić jednak na własnych zasadach. Czy Otylia naprawdę nakłoniła Alana do skoku? Czy Marta odkryje prawdę, co tak naprawdę się stało? Kto stoi za tajemniczymi liścikami? Zwlekałam z tą książką autora i zwlekałam. Ogólnie z kryminałami Marcela Mossa, jakoś było mi nie po drodze. Widziałam wiele pozytywnych opinii i zachwyty czytelników gdy tylko pojawiała się kolejna część. Na co ja czekałam zupełnie nie wiem. Wiem jedno, że jak najszybciej muszę nadrobić kolejne części. Ta historia była naprawdę świetna. Prestiżowe liceum i dwoje samobójców. Książka jest moim zdaniem bardzo na czasie. Coraz więcej nastolatków dąży do tego by być na topie. Oczywiście nie wszyscy, są też takie osoby jak Marta, które najchętniej pozostałyby niezauważone. Autor porusza masę naprawdę trudnych tematów, zaczynając od hejtu, po nękanie, czy wykorzystywanie seksualne, a kończąc na samobójstwie. W dzisiejszych czasach młodzież wydaje się być bardziej świadoma, a jednak nie przeszkadza to w osądzaniu i dokuczaniu innym. W dalszym ciągu mam wrażenie, że istnieje przeświadczenie, skoro mam pieniądze, to muszę mieć to co chce. Tak się zastanawiam i dochodzę do wniosku, że kiedyś nie było takich problemów, albo to ja nie obracałam się w takim gronie i byłam chowana pod kamieniem. Gdy ja byłam w wieku głównych bohaterów nie było mowy, że ktoś ma depresję, nie znam też osób, które w wieku nastoletnim z mojego rocznika chodziłyby do psychologa, ok może pojedyncze przypadki. Z jednej strony dobrze, że młodzież jest świadoma wielu spraw, jednak z drugiej jest to przerażające, w którą stronę to wszytsko zmierza. Dochodzę do wniosku, że nie chce by moje dzieciaczki dorastały. Co do książki czyta się ją szybko i lekko. Autor potrafi w takim stopniu zaciekawić czytelnika, że ten nie jest wstanie oderwać się od lektury. Mówiąc, że zakończenie mnie zaskoczyło, skamlałabym ono sprawiło, że wmurowało mnie w fotel. Gratulacje dla Marcela Mossa za to, że potrafi tak wyprowadzić czytelnika w pole. Jeśli są jeszcze wśród was osoby, które nie czytały tej serii to gorąco was zachęcam.

Zawsze gdy zabieram się za książkę Marcela Mossa kompletnie nie wiem czego się spodziewać. A ja w lipcu zabrałam się za "Nie wiesz wszystkiego". Liceum Freuda mimo, że publiczne, cieszy się dużą renomą. Jednak jak w każdej szkole tworzą się grupki popularnych, mniej popularnych a nawet wyrzutków. Dochodzi do samobójstwa dwóch uczniów. Otylia była wyrzutkiem, Alan najpopularniejszą osobą w szkole. Co ich łączyło? Szkoła przeżywa kryzys, ich przyjaciele nie mogą w to uwierzyć. Marta, która przyjaźniła się z obojgiem postanawia drążyć temat. Czego się dowie? Autor od początku funduje nam mocny cios. Samobójstwo. Skok z dachu. Śmierć na miejscu. Powoli poznajemy całą historię. I nie tylko. Bo nie sama historia się liczy. Znajdziemy również tutaj emocje z jakimi borykają się młodzi ludzie. Z oczekiwaniami lub wręcz przeciwnie, z kompletną obojętnością. I nawet jak się jest dobrym rodzicem i masz jako taki kontakt ze swoim dzieckiem to nie ma się gwarancji czy nie wydarzy się coś złego. I jestem świadoma, że książka mówi o tym, że młodzi ludzie często wołają o pomoc i nie radzą sobie w tej rzeczywistości, ale ja patrzę na to też z perspektywy rodzica. Bo wiem, że właśnie z podobnymi problemami czy wyborami będzie się borykało moje dziecko i jestem przerażona. I chyba nie ma złotego środka na to. I nie ważne czy ma się pieniądze czy nie. Wracając do książki, podobało mi się przedstawienie fabuły z różnej perspektywy. Książka jest podzielona na części i często cofamy się w przeszłość. Pomaga to nam spojrzeć szerzej na tę historię. Dowiadujemy się co tak naprawdę stało się z Otylią i Kubą. Takie książki są bardzo potrzebne i myślę, że rodzice powinni je czytać. I nie traktować jak fantastyki.. Bo takie rzeczy się naprawdę dzieją i to czasami tuż za ścianą.. Już wyciągnęłam kolejną część cyklu i zamierzam słuchać w audiobooku. Nadal nie wiem czego się spodziewać..

"Proszę nie popełniajcie naszego błędu. Reagujcie na wszelkie przejawy wykluczenia, słuchajcie swoich przyjaciół i bacznie ich obserwujcie. Czasem nawet ci, którzy najszerzej się uśmiechają, noszą w sobie ogromny smutek. Sami mogą nie zdołać się od niego uwolnić. Musicie im pomóc, bo wy też możecie podzielić ich los. A może już podzieliliście?" Prestiżowa szkoła, grupa zaprzyjaźnionych nastolatek i zaginięcie jednej z nich. Licealne życie pełne przerażających faktów. Tłem są teraz narkotyki, homofobia, myśli samobójcze i poczucie wykluczenia.Wszystko to jest następstwem braku samoakceptacji i znieczulicy otoczenia. Liczba fallowersów jest wyznacznikiem wartości młodych ludzi ,którzy zatracają swoje prawdziwe Ja. O ironio to internet krzyczy hasłami "bądź sobą" czy "walcz o marzenia" pytanie jakim kosztem? Długie licealne korytarze skrywające tajemnice uczniów, którzy są tak mocno zagubieni... Zacznę od tego, że lektura wywarła na mnie piorunujące wrażenie. Ja mama wchodzącego w licealne życie nastolatka...Cóż mogę powiedzieć...jest mi tak cholernie smutno i przykro, że co roku to wszystko spotyka tysiące młodych ludzi. Jestem przerażona, że mogę coś przeoczyć...Wiem ,że czasem nawet obecność rodzica może nie wystarczyć.. Autor kieruje nasze oczy na realia , widzimy ,że pewne schematy zachowań prowadzą do tych samych tragedii. Nie jesteś w stanie odwrócić wzroku i przeżywasz to całym sobą.. Mimo że system wartości uległ kompletnej zmianie jest coś co cieszy... Pewne wartości takie jak miłość ,przyjaźń i wsparcie będą kluczem do drzwi gdzie będzie czekała pomoc. Jeśli ktoś nie wie jaki jest fenomen powieści autora, to już mówię PRAWDA. Prawda co w oczy kole, nie jest łatwa, jest bolesna ale potrzebna. Jak zamkniesz oczy problemy nie znikną... @marcelmoss.autor dziękuję za ten przekaz ❤️ Ps Każdego rodzica zachęcam do lektury całej serii.