Nie zapomnij o mnie

Książka "Nie zapomnij o mnie" Mhairi McFarlane czekała już dłuższy czas na przeczytanie. W końcu nadszedł jej czas i mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że to była naprawdę świetna historia. To był naprawdę paskudny dzień w życiu Georginy. Nie dość że wyrzucono ją z pracy to również przyłapała swojego chłopaka na zdradzie gdy szukała u niego pocieszenia. Ale na szczęście ze złych rzeczy czasem może wyjść coś dobrego. Udaje jej się dość szybko załapać inną i co najważniejsze lepszą pracę, a na jej drodze pojawia się jej pierwsza miłość, która niestety zdaje jej się nie pamiętać. Jak to wszystko się skończy? Czy stara miłość nie rdzewieje? Jesli szukacie książki gdzie dużo się dzieje, a uczucie między głównymi bohaterami wybucha dość szybko to zdecydowanie nie ta powieść. Tutaj wszystko rozwija się bardzo powoli, wręcz ślimaczo. Nie przeszkadzało mi to w ogóle. Wręcz przeciwnie, dzięki tej książce sama zatonęłam w moich wspomnieniach kiedy zakochałam się na zabój w wieku 17 lat. To była moja pierwsza najprawdziwsza miłość, gdzie dosłownie bujałam w obłokach i nie widziałam świata poza nim. Cudownie było wrócić do tamtych emocji. I ta książka właśnie mi to umożliwiła. Zdecydowanie autorka ma lekkie pióro i fajne pomysły na fabułę. Czułam iskrzenie między Georginią i Lucasem. To sprawiło, że chciałam zdecydowanie dowiedzieć się jak to się skończy. Bardzo fajnie spędziłam czas przy tej książce. Mimo, że nie jest to typowa, schematyczna historia o miłości to szczerze ją polecam.

Pamiętacie swoją pierwszą miłość? Jak ją wspominacie? "Nie zapomnij o mnie" zaintrygowała mnie okładką. Zdecydowanie jest przepiękna. Opis równocześnie interesujący i zachęcający do czytania. Jednak co znalazłam w środku? W książce Mhairi poznajemy Georginie, która nie ma łatwego życia. Właśnie straciła pracę a gdyby tego było mało gdy niespodziewanie odwiedziła swojego chłopaka nakrywa go w miłosnych uniesieniach z inną kobietą. Po wielu perypetiach w życiu zaczyna godzić się z beznadzieją swojego życia. Na szczęście parę dni później dostaje pracę jako barmanka i pokłada w tym wielkie nadzieje na poprawę swojej sytuacji życiowej. Gdy wydaje jej się, że złapała Boga za nogi poznaje swojego szefa;Lucasa, mężczyznę którego kochała sprzed laty. Jednak realia pokazują że nowy pracodawca zupełnie jej nie pamięta. Czy kilka lat rozłąki potrafi wymazać kogoś z pamięci? Czy Georginii uda się ustatkować w życiu uczuciowym i finansowym? Oraz czy przysłowie stara miłość nie rdzewieje będzie miała pokrycie w jej życiu? Miałam wysokie oczekiwania względem tej książki. Nie wiem nawet z jakiego powodu. Być może w wcześniej przeczytanych recenzji? Gdy zaczęłam czytać "Nie zapomnij o mnie" byłam pełna wiary w to, że książka okaże się strzałem w dziesiątkę i nie będę potrafiła się od niej oderwać. Na początku książka niesamowicie mi się ciągnęła. Nie potrafiłam się "wkręcić'' w fabułę,nie mogłam przyzwyczaić się do stylu pisania autorki. Na okładce czytamy rekomendacje Sally Thorne,która wybuchała śmiechem niezliczoną ilością razy. Również oczekiwałam tego podczas czytania. Czy tak się stało? Tak i nie. Były momenty w których byłam szczerze rozweselona dialogami naszych bohaterów. Zdecydowanie polubiłam postacie wykreowanie przez autorkę. Oczywiście nie cierpiałam Robin'a, byłego chłopaka naszej głównej bohaterki. Gdy widziałam jego imię na kartkach autentycznie chciałam przewrócić oczami. Arogancja i wyrachowanie biło od niego na kilometr. Wrócimy jednak do fabuły. Sam zamysł na powieść uważam za przemyślany. Gdyby powieść nie była dla mnie nużąca od pierwszych stron mogłaby być jedną z lepszych książek przeze mnie przeczytanych. Mimo wszystko,nie uważam jej za złą. Z biegiem czasu coraz bardziej angażowałam się w historię Georginii i Lucasa. Byłam ciekawa jak potoczy się ich relacja wiedząc,że będą musieli razem pracować. Czy uważam "Nie zapomnij o mnie" za lekką książkę? Nie do końca. Fakt,bawi i rozczula jednak są w niej poruszane ważne motywy takie tak: zdrada, brak pomysłu na siebie, przemoc psychiczna i fizyczna,brak wsparcia od strony najbliższych. Gdy sięgnięcie po książkę Mhairi ,myślę że znajdziecie w niej cząstkę siebie. Jednak musicie daj jej szansę. Nie zawsze książka przekona nas do siebie od pierwszych stron jednak z biegiem stron zyskuje jako powieść. Dajcie koniecznie znać czy planujecie czytać "Nie zapomnij o mnie" a jeśli już czytaliście podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.

"Na­praw­dę tak czu­łam. Po­chła­niał mnie bez resz­ty. Był dla mnie wszyst­kim – naj­więk­szą ta­jem­ni­cą, obiek­tem po­żą­da­nia, brat­nią duszą i pod­po­rą. Cho­ciaż brzmi to ba­nal­nie, trud­no za­prze­czyć, że nie ma po­tęż­niej­sze­go uczu­cia od pierw­szej mi­ło­ści." •• "Po raz pierw­szy nie boję się przy­szło­ści, tylko chcę wy­ko­rzy­stać jej po­ten­cjał. Słowa mnie oca­li­ły. Moje słowa." ▪︎▪︎ To mogła być naprawdę świetna historia, w teorii ma ona w sobie wszystko czego potrzeba aby stworzyć romans z prawdziwego zdarzenia z mądrym przekazem, w praktyce wyszła z tego "tylko" niezła obyczajówka. Początek zapowiada się dobrze, poznajemy Georginę, zbawną i inteligentną trzydziestolatkę, której życie tylko na pozór wydaje się beztroskie. To właśnie na niej skupiona jest cała opowieść i z prawdziwym zaangażowaniem będzimy śledzić jej perypetie. Problem pojawia się w momencie kiedy, w wyniku zbiegu okoliczności, zaczyna pracę dla swojego byłego chłopaka, który jej nie pamięta. Relacja pomiędzy Lucasem i Georginą nie jest zła, ona tak naprawdę nie istnieje, scen pomiędzy tą dwójką jest mało, przez co trudno uwierzyć w szczerość ich uczuć, o wiele lepiej wypadają w retrospekcjach. Poza tym, w momencie kiedy się spotykają, cała akcja zaczyna się wlec, tylko po to, by na końcu przyspieszyć i rozwiązać wszystkie ich problemy w 2-3 rozdziałach. A to z kolei sprawia, że dramatyczny i dający do myślenia finał, traci na swojej sile. "Nie zapomnij o mnie" to książka, którą pomimo swoich wad czyta się dobrze i dosyć szybko, jednak zostawia po sobie ogromny niedosyt.

„Nie zapomnij o mnie” to książka, która wywołała we mnie ogrom emocji. Czytając jej blurb spodziewałam się zupełnie innej historii niż otrzymałam. Jednak to dobrze, bo może gdyby była to komedia romantyczna jaką sugerował opis to być może książka nie wyróżniałaby się niczym szczególne na tle innych. „W końcu chyba w to uwierzyłam. Upłynęło wiele czasu, zanim zrozumiałam, że muszę odpuścić z tym samobiczowaniem” Fabuła jest niezwykle trudna i bolesna, dzięki czemu także niezwykle emocjonująca. Dawno nie miałam do czynienia z tak nostalgiczną powieścią, która zmusiłaby mnie do wielu przemyśleń dotyczących mojego życia. Akcja książki ma swoje idealne tempo. Nie jest ani zbyt zbyt szybko, ani a wolno. Jest po prostu idealnie. Autorka ma bardzo płynny styl pisania i co najważniejsze potrafi zaciekawić czytelnika, „przeorać” jego emocje i idealnie połączyć ze sobą trudną tematykę z żartami głównej bohaterki, które tworzą oryginalną całość. Sama Georgina to cudowna osoba, której losy śledziłam z zapartym tchem. Od samego początku odbierałam każdą jej emocję, współczułam jej i pragnęłam jej szczęścia. Wewnętrznie czułam, że na to zasługuje i chciałam, aby wreszcie je odnalazła. Z jednej strony to wrażliwa i uważana kobieta, a z drugiej zagubiona dziewczynka szukająca wiecznej akceptacji u ludzi, którzy ją otaczają. Złożoność osobowości Georginy wypadła niezwykle realistycznie i zmusza czytelnika do przemyśleń o samym sobie. Bardzo spodobało mi się przedstawienie słodko-gorzkiej relacji pomiędzy Georginą i Lucasem (obiecany romans z blurba), która była bardzo skomplikowana i momentami wręcz doprowadzała mnie do łez. Wewnętrzne przeżycia bohaterów były dla mnie ciężkim bagażem emocjonalnym przez co książkę zaczęłam sobie po prostu stopniowo dawkować. Tak naprawdę o „Nie zapomnij o mnie” można by było pisać jeszcze wiele. Jednak uważam, że tę książkę należy po prostu przeczytać. Obok ciężkich emocji autorka bawi się dialogami i powoduje, że raz płaczemy nad losem bohaterów, a w drugiej chwili ze śmiesznego dialogu czy żartu, który Georgina sypie na swój temat. Z całego serducha polecam Wam tę książkę i mam nadzieję, że wciagnięcie się w świat Georginy i jej niebanalnej historii.