Nieśmiała myszka

Gdy widzę na okładce napis: Dorota Gellner to biorę w ciemno. Wiersze naszej polskiej poetki cechuje najczęściej zwinny tym, nietuzinkowy pomysł na historię, humor i wartościowe przesłanie, a to wszystko tworzy nam literackie perełki. Kartonówka dla młodych czytelników, w której być może wielu z nich zobaczy siebie przez co stanie się im ona jeszcze bliższa. Nieśmiała myszka to jak łatwo można się domyślić - bardzo nieśmiała bohaterka. Wstydliwa, strachliwa, która kuli się pod kołderką lub chowa za mysimi rodzicami. Ta ogromna nieśmiałość wpływa na relacje z rówieśnikami, przed którymi raczej się skrywa niż chętnie poznaje i bawi. Jednak nawet dla takiej małej myszki nieśmiałość nie oznacza nieustannego siedzenia w kącie, bo czasami wystarczy, że ktoś inny uśmiechnie się jako pierwszy, przeganiając tym samym lek i obawy. Bo przyjaźń otwiera drzwi do nowego świata, pełnego uśmiechu, troski i zrozumienia. Ciepła, urocza i rymowana historyjka, która będzie otuchą i nadzieją dla nieśmiałych myszek, które w serdecznym geście drugiej osoby znajdą promyk słońca.

"Nieśmiała myszka" to już kolejna mysia bohaterka wykreowana przez Dorotę Gellner. Tym razem jednak nie będzie zakochana ("Zakochana myszka"). Nie będzie też nadąsana ani zła ("Myszka"). Będzie natomiast nieśmiała, trochę przestraszona i zawstydzona. Gdy myszka ma się odezwać, to jej uszy robią się czerwone. Gdy inni grają i się bawią, ona skrywa się w kącie. A gdy coś puka i stuka, to ucieka pod łóżko. A najgorsze jest to, że tak bardzo się wstydzi tego, że się boi wszystkiego. Bezpiecznie tylko czuje się schowana za tatą lub trzymając mamę za ogonek. "Nieśmiała myszka" nie mówi, jak pokonać nieśmiałość. Pokazuje natomiast, jak można wesprzeć kogoś, kto czuje się zagubiony i niepewny. Tak naprawdę to książka o przyjaźni, uważności na innych i trosce. Okaże się bowiem, że wystarczy życzliwe słowo, ciepły uścisk i wsparcie przyjaciela, aby na mysim pyszczku pojawił się uśmiech, a w oczach pewność i radość. Strach znika, gdy mamy obok siebie serdecznych przyjaciół. Rymy Doroty Gellner to jak zawsze majstersztyk. Płyną i porywają ze sobą. Gdy myszka się trzęsie ze strachu, ja trzęsę się razem z nią. Gdy płacze, bo przyśnił się jej zły sen, to ja też widzę kocie duchy i zjawy. A gdy przyjazny królik mocno przytula myszkę, to czuję, że cieplej mi się robi na sercu. Na tym właśnie polega magia, którą po mistrzowsku posługuje się Dorota Gellner. A gdy doda się do tekstu ciepłego i mądrego, równie czułe, ale także żywiołowe ilustracje Marianny Oklejak, to mamy wtedy książkę niezrównaną, czyli właśnie "Nieśmiałą myszkę". Każda strona to zaproszenie do świata emocji małej bohaterki. To oczy widzów wpatrzone w myszkę, gdy ta niepewnie stoi na scenie. To nocna lampka w mysim kształcie i kołderka w mysie wzroki, które mają dodać choć odrobinę odwagi. To także zdziwione kwiaty w wazonie i smutny zegar z kukułką, gdy myszka chowa się pod łóżko ze strachu. I choć historyjka jest krótka, to szybko wywołuje empatyczne reakcje. A te warto krzewić u dzieci od najmłodszych lat. Dlatego też uważam, że "Nieśmiała myszka" ma wielką moc zmieniania świata. Może być przecież zalążkiem do tego, aby mały czytelnik wyrósł na uważnego, życzliwego i dobrego dorosłego.

Macie w domu nieśmiałego maluszka? Jeśli tak, ta książka jest właśnie dla Was! A może wręcz przeciwnie? Wasze dziecko jest bardzo odważne, nawet w kontakcie z nieznanymi osobami? Ta historia też do niego przemówi! Pokaże mu bowiem, co przeżywają jego nieśmiali koledzy i podpowie, jak sprawić, by poczuli się lepiej. Mała myszka jest bardzo nieśmiała. Gdy musi powiedzieć coś przed publicznością, ma czerwone uszka i gryzie własny ogonek. Piszczy na widok wielkiego cienia i dziwnego stukania (nawet jeśli to jej własny cień i bicie jej własnego serduszka). Leżąc w ciemności, prosi, by rodzice trzymali ją za łapki, a czasami nawet płacze, gdy przyśnił się jej zły sen. Gdy inni się bawią, ona siedzi sama w kąciku lub chowa się za plecami mamy i taty. Znacie taką myszkę? Ja niejedną. I z całego serducha życzę im, by, jak nasza bohaterka, spotkały na swojej drodze… królika. Królik podarował bowiem myszce wyjątkowy podarunek… swoje wsparcie i bliskość. Podszedł do niej, mocno ją przytulił i zadeklarował, że zostanie jej przyjacielem. Obiecał, że będzie przy niej w każdej onieśmielającej sytuacji i wyciągnie pomocną dłoń, gdyby go potrzebowała. Piękna jest ta książka. Budująca i wspierająca. Pokochałam ją za to, że nie traktuje nieśmiałości jako wady, którą należy „przezwyciężyć”, ani nie ocenia dziecka. Traktuje maluszkowe uczucia ze zrozumieniem i szacunkiem. Autorka opowiada po prostu o nieśmiałym zachowaniu małej myszki i wstydzie, który czuje ona z powodu własnych emocji. Na końcu nie czyni bohaterki „przebojową” myszką, lecz wciąż daje jej prawo do odczuwania nieśmiałości. Podpowiada natomiast dzieciom, gdzie, tak jak myszka, mogą szukać ważnego dla siebie wsparcia. Melodyjny, rymowany tekst Doroty Gellner świetnie dopełniają bajecznie kolorowe ilustracje Marianny Oklejak. Są jak symbol radosnego dzieciństwa. Soczystego, pełnego najróżniejszych barw i emocji. Gorąco polecam Wam tę książeczkę! Myślę, że najlepiej sprawdzi się u dzieci od 2+.