Nora, tego nie ma w scenariuszu

"Miłość to nie jest coś, na co musisz zasłużyć" Nora historie miłosne ma w małym palcu, pisze przecież scenariusze filmowe o tej tematyce. Jednak jej życie od pewnego czasu nie jest już takie jak w filmach . Mąż zostawił ją z dwójką dzieci, rachunkami i całym bagażem emocjonalnym. Tym razem kobieta postanawia napisać słodko gorzki scenariusz, w którym głównymi bohaterami ma być jej rodzina a planem filmowym będzie jej dom. Jednak to nie koniec zmartwień kobiety, okazuje się że jej byłego męża zagra nie kto inny jak najseksowniejszy aktor na świecie, Leo Vance'a który po zakończonych zdjęciach, nie kwapi się, aby opuścić dom Nory. Mężczyzna proponuje jej układ, zapłaci za każdy dzień spędzony w jej domu w rodzinnej atmosferze. Jednak czy Nora da radę wytrzymać z wyniosłym aktorem pod jednym dachem? Do jakich konsekwencji doprowadzi ten układ? "Nora tego nie ma w scenariuszu" to lekka, niezobowiązująca, wzruszająca i chwilami rozśmieszająca, historia matki która dla swoich dzieci zrobi wszystko. Choć opowieść z początku może przypominać, zwykłą historię romantyczną to zawiera na pewno przesłanie i zmusza do refleksji, jak bardzo proste gesty potrafią wywołać uśmiech na twarzy i jak niewiele do tego potrzeba. Książka idealna na jeden wieczór lub kilka godzin odpoczynku. Cała historia jest bardzo dynamiczna, przez co bardzo szybko mijają nam opisane dni. Fabuła jest lekka, przewidywalna i naprawdę łatwa w odbiorze. Napisana przyjemnym językiem i lekkim piórem wchodź jak nóż w masło 😉 Polecam ja spędziłam fajny wieczór z Norą i jej rozterkami.

"Nora, tego nie ma w scenariuszu" to książka wyjątkowa w swojej prostocie, ale i zaskakująca. Niech niewielka ilość stron was nie zmyli. Autorka skupiła się stricte na fabule i zdecydowanie jej to wyszło! Autorka stworzyła książkę, w której nie skupia się na zbędnych opisach, a postawiła na wartościową fabułę. Monogham wykreowała w swojej książce świat, gdzie idealnie oddała realia życia samotnej matki, samotności w związku i codzienne problemy większości z nas. Rzeczywistość Nory jest tak przyziemna, że momentami może nam się wydawać że czytamy o sobie, bądź po prostu o kimś kogo znamy. To właśnie sprawia, że Nora i ogólnie fabuła książki stają się bliskie sercu czytelnika. Co bardzo mi się spodobało, to fakt, że pomimo iż jest to romans to wcale nie jest on taki jak większość książek z tego gatunku. Autorka zadba o to, żebyśmy się nie nudzili, a akcje książki poprowadziła w taki sposób, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć co jeszcze może się wydarzyć. Zastosowanie narracji pierwszoosobowej pozwala wczuć nam się w bieg wydarzeń. Wraz z Norą przeżywamy wszystkie wzloty oraz upadki, miłosne uniesienia i rozczarowania. Wachlarz emocji, które zafundowała nam tutaj autorka jest przeogromny. "Nora, tego nie ma w scenariuszu" to idealne czytadło na wakacje. Uwierzcie, że mało jest takich tytułów, ale w tym jestem po prostu zakochana. Jest to powieść pełna humoru, miłości, uczuć, ale i rozterek oraz samotności. Książka zmusza także troszeczkę do przemyśleń i polecam wam ją naprawdę z całego ♡

(współpraca barterowa) Gdyby to był film, to ON by wrócił. Gdyby to był film, to właśnie teraz ON pojawiłby się z bukietem róż. W strugach deszczu. Błagający o wybaczenie. Niestety to nie jest film, nikt nie wraca. Chwila, moment… że co? „Nora, tego nie ma w scenariuszu” to komedia romantyczna o tworzeniu komedii romantycznych przez nie-romantycznych ludzi, którzy, jakimś pokręconym trafem, sami stają się bohaterami romansu. To historia miłosna inna niż wszystkie, do których przywykliśmy, ale również refleksja nad różnicami pomiędzy rzeczywistością a fikcją. Leo pojawia się w życiu Nory jak kot. Obowiązki zawodowe wrzuciły go do jej ogródka i już tam został. Spodobał mu się las, dom, spokojne życie rodzinne. Nora go nie wyrzuciła, bo A. 1000 dolarów za każdy dzień noclegu piechotą nie chodzi i B. kto wyrzuciłby hollywoodzkie bożyszcze ze swojego ogrodu, no proszę. Romantyzm w powieści nie objawia się w wielkich wyidealizowanych gestach, ale w prostej codzienności. Miłość pojawia się przy pomaganiu dzieciom w lekcjach, porannym wspólnym bieganiu, robieniu zakupów. Relacja głównych bohaterów jest wyjątkowa, bo tak bliska życiu każdego z nas. Dlatego książka wywołuje tak silne emocje, szczególnie gdy coś idzie nie tak. Każdy, kto przeżył zawód miłosny, na pewno pamięta, jaki to ból. Człowiek błaga w myślach o cud, który i tak się nie zdarzy, bo życie to nie bajka. Z drugiej strony, bez przesady, jakaś tam szansa na happy end zawsze jest. Którą drogą pójdzie fabuła? Nie miałam pojęcia! Myślałam, że przez to zwariuję, dlatego czytałam coraz szybciej. Podobało mi się, jak autorka bawiła się schematami. Zdarzało się, że tak bardzo wsiąkałam w historię, że nie wiedziałam, co się dookoła mnie dzieje. Będę tę powieść miło wspominać. Polecam jako lekką lekturę na lato, która faktycznie sprawi, że uśmiechniecie się pod nosem, ale też rozzłości was i zasmuci. Najlepsze są książki, które wywołują emocje! Zakończenia do końca nie mogłam się domyśleć, sprawdźcie sami.