Obsydian. Lux. Tom 1

Ta powieść podziałała na mnie jak wehikuł czasu. Poczułam się, jakbym znowu była w szkole, a w rankingach popularności królowały takie serie jak "Pamiętniki Wampirów" albo "Zmierzch". Kto czuje nostalgię do tego typu opowieści, temu z dużym prawdopodobieństwem również "Obsydian" skradnie serce. Kathy, po śmierci ojca, przeprowadza się razem z mamą do małego miasteczka w Zachodniej Wirginii. Za sąsiadów mają dosyć tajemnicze rodzeństwo, Dee i Daemona. Dziewczyna szybko próbuje sobie zjednać Kathy i stać się jej najlepszą przyjaciółką, za to jej brat od początku prezentuje postawę największego buca w okolicy. Wokół nastolatków zaczynają się dziać dziwne rzeczy, także dosyć szybko główna bohaterka orientuje się, że nie mówią jej całej prawdy na swój temat... Podobała mi się postać głównej bohaterki, którą autorka stworzyła najpewniej na wzór samych docelowych czytelniczek. To zaradna, trochę wycofana towarzysko dziewczyna, która uwielbia czytać książki. Pozytywne wrażenie wywarło na mnie również wprowadzenie nowego typu istot nadnaturalnych - w końcu coś innego od przewałkowanych na wszystkie strony wampirów. Cała reszta to schematy, które wielokrotnie już widzieliśmy w innych młodzieżówkach z romansem paranormalnym. Czy to źle? Niekoniecznie, jeżeli właśnie tego szukamy w lekturze. Chociaż Daemon zachowywał się wobec Kathy okropnie, to Dee zrobiła na mnie najgorsze wrażenie. Straszliwie uparła się na przyjaźń z główną bohaterką i to przez jej nieodpowiedzialność wydarzyła się większość nieszczęśliwych wypadków. Sam Daemon, jak tylko wkroczył na scenę, dawał sobą do zrozumienia, że się zmieni, wystarczy, że się przełamie i komuś zaufa, więc jego postawa na koniec nie była dla mnie zaskoczeniem. Po "Obsydian" sięgnęłam z ciekawości i dla porównania. Poznałam autorkę przez serię "Krew i popiół", chciałam się przekonać jak wyglądają inne jej książki. Wrażenia nie są złe, myślę, że przeczytam ciąg dalszy, kiedy znowu nabiorę ochoty na tego typu powieść, tzn. coś lekkiego, z nastoletnimi bohaterami, fantastycznego, ale jednak z romansem na głównym planie.

Jennifer L. Armentrout " Obsydian" Wydawnictwo Filia Ocena : 9/10 🌟 🌿🌿🌿 Każdy z nas jest inni. Niektórzy zupełnie inni niż wszyscy na tej kuli ziemskiej. Przeprowadzka do Wirginii Zachodniej była dla mnie stresująca. Nowi ludzie, nowa szkoła. Czy to nie za dużo jak na jednego, młodego człowieka? Spotykając mojego nowego sąsiada o niesamowicie zielonych oczach już wiedziałam, że jest coś nie tak.. Szkoda, że dowiedziałam się tego tak późno. Daemon wydawał się na aroganckiego, cynicznego co nie odbiega wiele od prawdy. Potrafi doprowadzić mnie do szału w dwie sekundy. Przez faceta i jego pochodzenie wpadłam w niemałe kłopoty a śmierć była bliżej niz mogło by mi się wydawać. Co gorsza musiałam być blisko niego by tego unikać. Ironia losu, nieprawdaż? 🌿 🌿 🌿 Fantastyka. Dla innych wielowątkowy gatunek, pełny zwrotów akcji a dla innych coś zupełnie obcego, innego, ciężkiego do zrozumienia. Jestem w pierwszej grupie. Lubię ten gatunek, pozwala oderwać się od ckliwych historii i krwawych morderstw. Co lepsze uważam, że "Obsydian" mogą przeczytać wszyscy. Nawet czytelnicy, którzy na codzień omijają ten gatunek szerokim łukiem. Zaczynając pierwszy tom z serii Lux nie zostajemy zasypani bohaterami, przez początkowe rozdziały zostajemy systematycznie wprowadzani w fabule. W głównej mierze znajdziemy w pierwszej części przepychanki słowne między Daemonem a Katy - które były dla mnie świetne, ostry język i moc dystansu są dobrym odzwierciedleniem tej dwójki. Z biegiem wydarzeń akcja nabiera tempa. Ciężko jest mi ubrać w słowa dalsze losy bohaterów by nie zdradzić za dużo 🤐. Nie chcę zepsuć Wam radości z poznania naszych wybuchowych postaci. Przez książkę się dosłownie płynie, budowane napięcie i akcje ciężko się od niej oderwać. Dodatkowo Wydawnictwo rozpieściło nas wraz z wznowieniem. Mamy przedstawione niektóre momenty z perspektywy Daemona - no cóż, chce więcej 🤭 Biegnijcie do księgarń i kupujcie "Obsydian"... Totalny must read.

„Obsydian” to pierwsza część popularnej serii LUX, a ja dopiero teraz miałam okazję ją przeczytać. Początkowo miałam wrażenie, że fabuła trochę kręci się w kółko. Gdzieś jednak czułam, że musi wydarzyć się coś przełomowego i akcja ruszy do przodu. I tak się stało. Wątek stworzony przez autorkę wzbudził moją fascynację. O czymś takim jeszcze nie czytałam. Oczywiście nie zdradzę Wam w czym rzecz, ponieważ jeśli jeszcze nie czytaliście tej książki, to nie chcę zepsuć Wam zabawy. Powiem tylko, że mnie całość zaabsorbowała, czytało mi się szybko i z zainteresowaniem. Bohaterowie budzili we mnie skrajne emocje, raz ich kochałam, raz chciałam na nich nawrzeszczeć. I to w książkach lubię, gdy nie pozostawiają mnie obojętnej na to, co się w nich dzieje. Narracja jest prowadzona z perspektywy Katy – głównej bohaterki. Ciekawym zabiegiem było dodanie na koniec kilku scen z perspektywy Daemona. A na rozbudzenie apetytu jeszcze pierwsze rozdziały drugiej części. Na koniec pojawiły się w mojej głowie myśli – „Ale to już? Koniec?”, więc sięgnięcie po następny tom, to tylko kwestia czasu ;)