Incognito. Tom 2. Occulta

Za każdym razem gdy czytamj książki Pauliny Świst to świetnie się bawię i resetuję głowę. "Occulta" to drugi tom nowej serii. Jak zwykle autorka zaskoczyła nas premierą tej książki. Uwielbiam takie niespodzianki! Tym razem akcja przenosi się na chwilę do Trójmiasta. Anka dostaje cynk, że na wielkim jachcie "Occulta", przy erotycznych igraszkach, podejmowane są decyzje niezgodne z prawem przez znane szychy. Gdy nasza dziennikarka wybiera się tam ze Szczepanem dowiadują się naprawdę interesujących rzeczy. W międzyczasie ktoś znów zabija. I ofiara bardzo przypomina naszą bohaterkę. Czy i tym razem wszystkim uda się wyjść z tego cało? Bardzo lubię styl autorki. Dialogi jakie odbywają się między bohaterami są tak pełne złośliwości, sarkazmu, cynizmu, humoru i w dodatku są tak błyskotliwe, że książka po prostu sama się czyta. Płynę przez ten tekst i czuję przyciąganie między głównymi postaciami. Tym razem mamy trójkąt. Anka, Artur i Szczepan. Między nimi tak mocno iskrzy, że w kolejnej części w końcu musi coś wybuchnąć. Dla mnie wątek kryminalny jest trochę taki poboczny, gdyż znów domyśliłam się kto jest mordercą. Ale kompletnie mi to nie przeszkadza. Bardziej mnie obchodzą relacje między bohaterami. Jestem ogromnie ciekawa kogo wybierze Anka. I mam nadzieję, że autorka nie da nam długo czekać na kolejną część. Świetnie się bawiłam i polecam wszystkie książki autorki.

🚨 RECENZJA🚨 "Strachu nie odczuwają wyłącznie debile pozbawieni wyobraźni... Ale odwaga nie polega na tym, że się nie boisz...Tylko na tym, że kurewsko się boisz, ale pomimo tego robisz swoje." Artur, Szczepan i Anka to niezniszczalne trio, policjantów i dziennikarki, których jedynie śmierć jest w stanie powstrzymać przed działaniem. Po raz kolejny są na tropie skomplikowanej sprawy zaginięć i dziwnej organizacji, której istnienie owiewa ogromnie zagmatwana tajemnica. W końcu zaczną pojawiać się ślady, doprowadzające ich na pewne tropy, ale muszą uważać bo wszystko to jest kolejnym punktem w planie psychopaty, który tylko czyha na okazję, by zadać kolejny i bardzo bolesny cios. Móc doprowadzić swoją misję do końca, zdobyć najwyższe trofeum i radować tym swój chory i wyprany z emocji umysł. Szalone trio kolejny raz zostało wciągnięte w grę z szaleńcem, której reguły zmieniają się w trakcie jej trwania, niebezpieczeństwo wzrasta do granic. Historie Pauliny albo się kocha albo nienawidzi. Occulta to organizacja, której powstanie i całą działalność owiewa wiele tajemnic. Niestety dla naszych bohaterów, właśnie jeden z odłamów tego zgrupowania namiesza i to konkretnie. Książka to doskonały kryminał, który uzupełniony jest jak zwykle bardzo ostrymi, ciekawymi i zabawnymi dialogami. Anka będzie wciąż podążała za kompanami, byle by mieć znów doskonały materiał, na jej nieszczęście to właśnie ona stała się teraz głównym celem, który Szczepan i Artur za wszelką cenę będą chcieli ochronić. Całokształt jest bardzo ciekawy, co chwila coś się dzieje i napięcie zostaje podtrzymane do samego końca. Bardzo dużo tutaj brutalności, krwawych i mrożących krew w żyłach scen. Paulina według mnie kolejny raz pokazała swój niezwykły talent pisarski. Całe trio to zgrana ekipa, która chciała by zmienić pewne stosunki, ale obawiają się, że ich przyjaźń zostanie zniszczona. Mogą dać się porwać żądzy namiętności i zobaczyć w którą stronę się to potoczy, albo dalej krążyć wokół siebie obawiając się ryzyka jakie ze sobą poniesie. Choć inne książki były przepełnione seksem to ta seria zdecydowanie jest inna, bardziej mroczna, klimatyczna, dając przedsmak kolejnym wydarzeniom, które nadchodzą nieubłaganie. Czekam na więcej. Polecam.

" – Wiesz, że to wszyst­ko moja wina? Yhym. Oczy­wi­ście. Sa­mo­umar­twia­nie czas za­cząć. – Wszyst­ko – po­twier­dzi­łem z po­wa­gą w gło­sie. – Od wojny trzy­dzie­sto­let­niej, aż po obec­ne ceny cze­re­śni. Je­steś pewna, że to nie ty strze­la­łaś do pa­pie­ża? (...) – Jeśli chcesz się jesz­cze ubi­czo­wać, to ścią­gnij ubra­nie – po­ra­dzi­łem do­bro­tli­wie." 🔥🔥 Po aresztowaniu Anioła, życie Anki, Artura i Szczepana, tak jakby wróciło, do względnej normalności. Jednak zaproszenie na tajemniczą orgię do Gdyni, uruchamia całą lawinę niebezpiecznych wydarzeń. Jeżeli myśleliście, że Anioł był psycholem, to poczekajcie aż poznacie Kruka, a to i tak zaledwie przedsmak tego co, prawdopodobnie, czeka na nas w kolejnej części. Pod względem fabuły jest jeszcze lepiej niż w "Incognito". Zbrodnie są bardziej makabryczne, relacje pomiędzy trójką bohaterów się intensyfikują (czytaj: komplikują), a ostatnie rozdziały to po prostu atak pańki i jazda bez trzymanki w jednym. Powtarzam swój apel jaki wystosowałam już po pierwszej części: "Nie każmy Ance wybierać!". Niech razem stworzą przykładny i zdrowy "trójkąt bermudzki". Na koniec standardowe pytanko jeżeli chodzi o książki Pauliny Świst: "Kiedy kolejna część?"

Znasz książki Pauliny Świst? Jesteś w teamie jej fanów? Ja pokochałam twórczość Pauliny od pierwszych stron „Prokuratora”. Kocham jej cięty język, genialnych bohaterów i to, że nie ma w tych książkach miejsca na nudę. „Occulta” jednak dosłownie rozwala system. Jest to coś zdecydowanie w stylu Autorki, ale tak inne niż reszta jej książek. Jest tutaj namiętność, chemia, iskry, a także niebezpieczna podróż, w którą bohaterów zabiera psychopata. To właśnie ten psychopata jest według mnie najlepszym elementem powieści. Autorka umiejętnie łączy wątki kryminalne z elementami psychologicznymi i ukazuje przerażający obraz Kruka. Jego gierki z bohaterami, to jak utrzymuje nad nimi przewagę jest dopracowane w najmniejszym szczególe oraz genialnie przedstawione. Dzięki jego zabawą już od pierwszych stron czuć ogromną dawkę adrenaliny i napięcie, które strona za stroną ciągle rosną. Samo zakończenie to istny rollercoasterem emocjonalny, którego kompletnie się nie spodziewałam. Świst wplotła w swoją powieść drastyczne i brutalne sceny, tematyka może wydać się ciężka, ale jestem pod wrażeniem jak Autorka świetnie lawiruje pomiędzy wątkami, a przy tym nie traci swojego pazura za którego pokochała ją rzesza Czytelników. Sama kreacja bohaterów oczywiście jest mistrzowska. Napięcie pomiędzy Szczepanem, Arturem i Anką jest ogromnie wyczuwalne, a ich relacje niejednokrotnie wzbudzają ogromne emocje. Ich prywatne sprawy i ściganie mordercy świetnie ze sobą współgrają tworząc coś naprawdę genialnego. Tym bardziej, że nawet w dramatycznych momentach Autorka nie oszczędziła nam ciętych ripost i sarkastycznych dialogów, które sprawiają, że nawet w najmroczniejszych scenach da się wyczuć dawkę humoru. Już po „Incognito” wiedziałam, że seria ta stanie się moją ulubioną, a „Occulta” tylko mnie utwierdziła w tym przekonaniu. Jest to coś zupełnie innego - mroczniejszego, bardziej skomplikowanego, z wieloma gierkami psychologicznymi, a przy tym tak w stylu Świst. Historia fascynuje, wciąga, skłania do refleksji i już nie mogę się doczekać kolejnej książki! 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!

„Mogę wam robić za wodzianką? Czuję się z zbędna jak kondom na zjeździe impotentów” Są takie autorki, dla których rzuca się wszystko, i są takie książki, dla których odkłada się wszystko inne, a nawet bierze urlop na żądanie, byle by móc na cito przeczytać i przeżyć kolejne cudo spod ich pióra. I w właśnie w przypadku tej autorki i tej właśnie książki tak jest. „OCCULTA” W poprzedniej części rozpoczynającej całkiem nową serię i całkiem nową odsłonę autorki, pod tytułem „Incognito”,Paulina Świst stworzyła idealny trójkąt między bohaterami, niestety (dla mnie ;-)), nie cielesny, ale emocjonalny. W drugim tomie „Occulta”, znowu, autorka szarga całą trójką niemiłosiernie, albo nawet i lepiej, aleeeee chociaż tym razem na szczęście :-))), mamy dużo więcej tak zwanych zbliżeń na centymetry, a nawet ocierań na milimetry. No i mamy luksusową orgię! O i tam, to się dopiero dzieje. Słowa promujące jej książki #ostryseks #ostrajazda i #ostryjęzyk , tym razem moim zdaniem powinny były pojawić się na okładce! No, ale wracając do tej troszkę innej, bardziej mrocznej strony tej serii, to jest przerażająco, zagadkowo i znów autorka, tak kręci czytelnikiem, że aż do samego końca nie domyślamy się kim jest morderca i jaki ma związek z …….. No właśnie, o tym musicie przekonać się sami. Jedno jest pewne, nieszablonowy humor i te filmowe wstawki, a także nawiązania dialogów, między bohaterami, do fragmentów tekstów Sokoła i innych raperów, tak charakterystyczne dla Pauliny Świst, pozostają niezmienne i wpasowują się w fabułę wręcz idealnie. Wracając do samych bohaterów, no to Anka, jak to Anka, niezmiennie git dziewczyna, pod absolutnie każdym względem. Natomiast, co do Artura i Szczepana, rozumiem wahania Anki…hmmmm….i tak na prawdę, ja na jej miejscu….brałabym obu -:)))))) Świście - No nawet, tym razem wybaczę Ci brak mojego idola, bo to co tu się wyprawia, to jest na prawdę mocne. Te momenty z perspektywy samego, okrutnika, który do końca, pozostaje, jak może się wydawać nierozwiązalną zagadką, totalnie miesza nam i bohaterom w głowach - sztos!!! No i oczywiście, jak to u Paulinki bywa, na końcu książki, autorka, dobija nam takiego „ćwieka”, że czuję, że będę z nim chodzić do następnej premiery. Mam nadzieję, że się już pisze Świście c’nie :-))) Reasumując. Gorąco polecam i Can’t Wait i mam nadzieję, że finalny tom będzie szybko ??? c’nie :-)))