Odeon (Digipack)

Jeśli geografia ma wpływ na muzykę, to Wiedeń koloruje twórczość Tosca na każdym kroku. W ciągu dwóch dekad swojej kariery, austriacka stolica inspirowała Richarda Dorfmeistera (znanego z Kruder &, Dorfmeister) i Ruperta Hubera do tworzenia elektronicznych nastrojowych utworów zabarwionych środkowoeuropejską melancholią.

Jest w Wiedniu coś wyjątkowego - mówi Dorfmeister. Na przykład dziś jest mgła, co jest typowe dla tego miasta. Większość czasu jest szaro. Ale jest w nim też coś ekscytującego i inspirującego, bardzo kolorowego. Ten kontrast z całą pewnością ma wpływ na muzykę. Wiesz, mieszanka wolnego tempa i czegoś bardzo pozytywnego. To słodko-gorzkie zestawienie jest bardzo widoczne na nowej płycie Dorfmeistera i Hubera. Odeon rozpoczynają mgliste smyczki Zur Guten, które ewoluują w stronę sączących klawiszy i szarpanej partii gitary w What If, w którym pojawia się głos Sary Carlier. Zapowiadający album Jayjay, to niepokojąca kombinacja mrocznych akordów fortepianu, nabierającej tempa perkusji i dziwnej, nieziemskiej partii wokalnej JJ Jonesa. To kluczowy utwór na płycie, wprowadzający gotycką atmosferę. Odeon jest mroczniejszy, wolniejszy, a czasami bardziej ambientowy niż pięć poprzednich płyt. I różny od wszystkiego co dziś słychać dookoła. Na przykład Meixner wprowadza klimat lat osiemdziesiątych, dla których punktem odniesienia jest muzyka The The. Zawsze mieliśmy mroczną, ambientową stronę ­- mówi Dorfmeister. Ale na tej płycie naprawdę chcieliśmy uwypuklić ten aspekt. To mamy w tej chwili w sercach. Huber rozwija temat: Z całą pewnością album jest mroczniejszy, niż wszystko co robiliśmy do tej pory. Śpiewają głównie wokaliści. Są bardziej nastrojowe utwory ambientowe i kilka piosenek w wolnym, bluesowym tempie. Czy jest jakiś konkretny powód takiego nastroju? Nie koniecznie. Oczywiście naszą muzykę inspiruje nasze życie osobiste - nie może być inaczej - więc w jakimś sensie jest to rodzaj pamiętnika ­- mówi Dorfmeister. Jednak nie było ani jednego zdarzenia, które mogłoby sprawić, żeby album był tak mroczny. Jeśli już, to było zupełnie odwrotnie. Na przestrzeni ostatnich lat oboje nauczyliśmy się wspaniałomyślności i zrozumienia dla ograniczeń własnych i innych ludzi - dodaje Huber. Tak więc w tym przypadku można mówić o muzycznym yin i osobistym yang.

W cyfrowej erze, normą dla artystów jest współpracowanie na odległość, poprzez wysyłanie sobie plików. Jednak nie w tym wypadku. Duet Tosca zna wszystkich wokalistów osobiście i współpracował z nimi twarzą w twarz. To odbyło się bardziej organicznie - mówi Huber. Nie jesteśmy zwolennikami zapraszania wielkich gwiazd. Wolimy pracować z ludźmi z naszej sceny, ludźmi których znamy. Tak dostajemy więcej wibracji. Tytuł płyty pochodzi od nazwy miejsca w Wiedniu, gdzie w listopadzie zespół po raz pierwszy zaprezentował nowy materiał. Występ znajdzie się na specjalnej edycji płyty, która będzie dostępna tylko przez stronę wytwórni !K7. Muzyka powinna być prezentowana na żywo - mówi Dorfmeister. Kiedy utwory przepływają jeden w drugi, staje się to rodzajem opowieści, a nie tylko zbiorem pojedynczych piosenek. Najważniejsze jest jednak, że Odeon portretuje zespół w szczytowej formie. I to po dwóch dekadach. Byli kluczowymi wykonawcami na scenie Leftfield/downtempo w latach dziewięćdziesiątych i nigdy nie wyszli z mody. Dorfmeister tak to argumentuje: Może zabrzmi to jak banał, ale nigdy nie myślałem o muzyce innych ludzi, komponując własną. Staraliśmy się stworzyć własne brzmienie. Zawsze tak było. I myślę, że właśnie dlatego udało nam się być rozpoznawalnymi. Z całą pewnością. Co więcej, to `wiedeńskie brzmienie`, w uaktualnionej formie, nadal brzmi niezwykle oryginalnie.