Odrodzenie feniksa

Fabuła jest jeszcze bardziej poruszająca. Po pierwsze to historia, która ma w sobie niebezpieczeństwo, tajemnice i wszechobecne kłamstwo. Po drugie ukazuje nam historię kobiety, zmagającej się nie tylko ze złamanym sercem, samotnym macierzyństwem, ale i z depresją. Myślę, że to ważny aspekt tej książki. Życie Avy i Finna to od początku do końca seria wzlotów i upadków, z których się podnosili się jak Feniks - co nie znaczy, że nie pozostawiło to na nich śladów. Polecam serdecznie 👍

Książka to kontynuacja książki "Dziewczyna Feniksa". Muszę przyznać, że z niecierpliwością czekałam na jej ukazanie się, bo po zakończeniu poprzedniej książki czytelnicy zostali w szoku. Czy ta część jest lepsza? Każda ma swój urok. Ava to twarda dziewczyna, która przeszła wiele. Kiedy już myślała ,że jej życie jest poukładane w jej życiu pojawia się Alex. Ale przecież on nie żyje? Ava musi na nowo poukładać swoje życie. Dodatkowym ciosem jest to, że Finn jej nie chciał, odrzucił ją. Po raz olejny została sam . Do tego jeszcze okazuje się, że jest w ciąży. Wraz z przyjaciółką Iris przenosi się do Houston gdzie otwiera upragniona galerie. W jej życiu pojawia się Salvadore ale Ava nie umie się otworzyć. Tylko czy Sal pojawił się w jej życiu przypadkowo? Co ukrywa Alex? Finn musiała odrzucić Avę, by chronić ja i jej córkę. Załuje ale nie zmieni przeszłości. Gdy dowiaduje się, że ma syna, chce być obecny w ich życiu. Nadal kocha Avę, ale wie, że ciężko będzie mu ja odzyskać. W dodatku wróg zagraża Avie i dzieciom ponownie. Finn i Alex jak się okazuję, iż od dawna połączyli siły. Czy uda mu się odzyska Avę? Muszę przyznać, że fabuła książki jest zaskakująca. Jest kilka przeskoków czasowych, można się odrobinę pogubić. Historia jest pełna emocji, skupiona bardziej na przeżyciach Avy tych tuż po wybuchu, po tym jak odkrywa, że Alex żyje, gdy Finn ją odrzucił, gdy okazuje się, że jest w ciąży i depresji, w jaką wpadła po tych wydarzeniach. Autorka bardzo dobrze opisuje nam tez różne zawirowania w jej życiu. Książka jest napisana z punktu widzenia Avy. Taki zabieg pozwala nam na poznane emocji i tego wszystkiego, co czuje kobieta. Potem pojawiają się także rozdziały z punktu widzenia Finna. Muszę przyznać, że autorka potrafi trzymać w napięciu. Nie spodziewałam się takich atrakcji. Najpierw okazało się , że Alex nie jest tym, kim się Avie wydawało. Potem w jej życiu pojawia się Sal, który wzbudza w niej pożądanie, ale okazuje się, że nie pojawia się w jej życiu przypadkowo. Ava nie znosi kłamstwa a każdy z trzech mężczyzn tego się dopuścił. Czy Ava im wybaczy? Postacie są świetnie wykreowane. Autorka porusza różne trudne tematy. Akcja trochę może chaotyczna, czasem zaskoczyła, nie wszystkie pytania zostały wyjaśnione a wręcz pojawiły się nowe. Samo zakończenie intrygujące, nie do końca jasne. Czy ta część się podobała? Na pewno po zakończeniu poprzedniego tomu apetyt na kontynuacje autorka nam narobiła. Może odrobinę mi czegoś zabrakło. Autorka wysoko postawiła poprzeczkę poprzednią częścią. Kontynuacja idealnie zakończyła nam historię naszej dwójki i pozostałych bohaterów. Polecam

Szczerze sama do końca nie wiem, co mam myśleć o tej książce. Gdy zaczęłam ją czytać, to pierwsze 80 stron książki wywołało u mnie takie wkurzenie, że przeczytałam zakończenie i chciałam ją już odłożyć. Jednak mimo wszystko dokończyłam ją czytać i dalsza część książki już bardziej przypadła mi do gustu. Co do samej fabuły, to autorka poszła w zupełnie inną stronę, niż się spodziewałam, co z jednej strony można uznać za plus, a z drugiej za wadę. W moim odczuciu bardziej mnie irytował zabieg autorki, niż wywołał u mnie pozytywne odczucie. I podczas gdy, po przeczytaniu pierwszego tomu byłam pełna niecierpliwości o to, kiedy ukaże się drugi tom, to w ostateczności po przeczytaniu pierwszej strony tekstu tomu drugiego mój entuzjazm wziął nogi za pas i uciekł przez okno. W książce zabrakło mi głównie konkretnego wyjaśnienia „dlaczego” akurat Ava i jej rodzina stali się celem szajki przestępczej. A jeśli chodzi o postaci, to postać Avy bardzo mnie rozczarowała – zwłaszcza tym trwaniem w ślepym uporze i egoizmie. Miałam po prostu wrażenie, że brakuje jej własnego zdania. Chodzi mi o to, że najpierw jeden facet jej coś wmawia, potem Finn jej coś wmawia, a ona im ślepo wierzy i sama nie analizuje ich słów „swoim rozumem”. Wplątanie w fabułę kolejnej postaci wydał mi się już zabiegiem zbędnym, a przynajmniej nie kreowałabym tej postaci na postać pierwszoplanową. Ale tak jak pisałam wcześniej, autorka poszła w zupełnie inną stronę, niż się spodziewałam. Teraz po zakończeniu lektury mogę napisać, że poza paroma początkowymi rozdziałami i zabiegami autorki, książka nie spełniła do końca moich oczekiwań, co może było celowym zabiegiem autorki, ba przez jakiś czas na pewno będę pamiętała odczucia i emocje, jakie miałam podczas jej czytania.