Ostatnie słowo

Ogromnie mi się ta książka podobała. Wciągnęła mnie od pierwszych chwil w których poznałam bohatera, który pisywał dla innych początki książek. Zwykle bywało to tak, że ktoś wyznaczał mu rodzaj literatury i podawał co chciałby napisać. On pisał dla nich początki, oni wpierw przelewali mu pieniądze i po siedmiu dniach uzyskiwali to o co prosili. Pewnego jednak dnia do jego domu przybywa kobieta, która wręcz żąda natychmiastowego tekstu. Nie jest też zwyczajną osobą, a nasz pisarz początków ciężko miał się skupić, gdyż chwilę wcześniej zakopywał jakieś zwłoki. Nie spodziewał się jednak tego, że nic nie pójdzie tak jak zawsze. Autorka w dużej mierze postawiła tu na tajemnice. Co postać, to posiadała większe sekrety, które odkrywane były bardzo wolno. Napięcie podczas czytania jest ogromne, gdyż lawirujemy między czasem w którym historia dotyczy się pisarza i tym, który zaczął pisać, bo my czytamy każde jego słowo. W pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać która z opowieści jest prawdziwa, bo styl między dwoma początkami był taki sam. Jeśli już ktoś tu się pojawia, to albo tylko na chwilę, albo ma sporo na sumieniu i co jakiś czas policja powraca do jego osoby, by poznać co takiego ważnego ukrywa. Opowieść z książki dotyczy dziewczynki, która nagle zaginęła wychodząc z samochodu. To od przepytywanych osób dowiadujemy się ile tak naprawdę postaci w tym uczestniczyło, bo nie każdy akurat zauważył tutaj wszystkich. Dziwna była reakcja na tą sytuację bliższych osób, gdyż obie córki nie były zwyczajne. Miłość gra tutaj dziwną rolę, gdyż jest zastępowana przeróżnymi rzeczami, które dają uciechę tylko na chwilę. Również ojciec, który miał je pilnować wykazał się małym rozsądkiem, lecz porównując go z innymi, bardziej kochał od pozytywnej strony. Trudno jest opowiedzieć coś więcej, gdyż cudownie się ją smakuje skrawek po skrawku. Ma duży nacisk psychologiczny, nie każdy bowiem o tym samym myśli w podobny sposób. Polecam do przeczytania, bo zapewne jak ja przepadniecie od pierwszej strony. Naprawdę dobra!

Profesor William Kriger porzucił stolicę dla spokojnego, wiejskiego życia. W otoczeniu natury przynosi ludziom nadzieję na to, że zrobią pisarską karierę, dając początek ich przyszłym potencjalnym bestsellerom. "Chciałabym napisać książkę o największym koszmarze. O tym, czego ludzie najbardziej się boją”. Z takim pomysłem w drzwiach Williama staje kolejna klientka. Choć w jej pomyśle nie ma nic niezwykłego, to ona z pewnością okaże się dość oryginalną postacią w tej historii. Mężczyzna podejmuje się tego zadania, ma jednak pewien problem, bo Weronika nie chce opuścić jego mieszkania. Jej oczekiwania rosną, a obecność staje się coraz bardziej uciążliwa. Kobieta koniecznie chce jak najszybciej poznać dalszy ciąg wymyślonej przez siebie historii. Jestem ogromnie ciekawa powodów determinacji Wery, a i mroczny sekret Williama bardzo mocno mnie intryguje. "Zdesperowany człowiek zdolny jest do wszystkiego". Kto z kim toczy tu grę? Dowiem się. Jedną osią fabuły jest książki pisanie, a drugą małej dziewczynki porwanie. Zaginięcia dzieci to motyw, który zawsze budzi we mnie najwięcej emocji, ale to, co czułam podczas tej lektury, wymyka się poza skalę, a dynamika treści nie pozwala na oderwanie się od tej powieści, choćby na moment. Wielki ukłon w stronę Autorki za doskonałą umiejętność oddania tych wszystkich emocji, które targają bohaterami i za nadanie tej historii idealnego klimatu, pełnego strachu, rozpaczy, niepewności, desperacji i zła czającego się tuż za rogiem. Trudne tematy. Skrajne emocje. Zaskakujące zwroty akcji. Rodzic zdolny do wszystkiego. Cierpienie, które ani nie ma, ani nie stawia granic. Dwa równolegle prowadzone wątki, które udało się Autorce połączyć w naprawdę fantastyczną całość. Agnieszka Pietrzyk umiejętnie podsyca moją ciekawość, stale dostarczając sporej dawki adrenaliny. Pomysł z wykorzystaniem motywu książki w książce sprawił, że całkowicie oddałam tej książce swoją uwagę i czułam się zaintrygowana rozwojem fabuły od pierwszej do ostatniej strony. To prawdziwa gratka dla fanów gatunku, miłośników zgłębiania mrocznych zakamarków ludzkiego umysłu i wszystkich tych, dla których zaskakujące zakończenie ma znaczenie. Jeśli chcesz się przekonać, co się wydarzy, kiedy William Kriger napisze ostatnie słowo, koniecznie poznaj tę historię. Naprawdę jest tego warta.

„Ostatnie słowo” to prawie 450 stron wspaniałego napisanego thrilleru psychologicznego z motywem książki w książce. Wciąga od pierwszych stron i posiada ciekawy pomysł na fabułę. Pewnego dnia do drzwi domku na wsi Willima Krigera puka klientka. Mężczyzna zajmuje się pisaniem pierwszego rozdziału powieści i z takim zadaniem przychodzi do niego Weronika. Nie jest to jednak zwykła klientka. Jej oczekiwania są większe. Nie znika z jego życia po zrealizowaniu zlecenia, a wymusza na nim napisania kolejnych rozdziałów. Kobieta jest zdesperowaną matką, która chce poznać los swojego dziecka po tym jak pewnego dnia znika bez śladu. William za każdym razem ulega Weronice. Ukrywa bowiem w ogródku pewien sekret. I nie wie co się stanie gdy napisze ostatnie słowo tej historii. Książka porwała mnie bez reszty. Uwielbiam gdy akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach. Tutaj jest to wizyta Weroniki u Williama oraz to co opisał w swojej książce bohater. I połączenie tych dwóch wątków sprawia, że książka jest niebanalna. Oprócz motywu książki w książce znajdziemy tutaj motyw porwania dziecka. Wątek kryminały jest tutaj bardzo dobrze poprowadzony. Ślepe tropy, zaskakujące zwroty akcji i zakończenie, które wbiło w fotel. Porwanie Matyldy, nie jest tutaj też jedyną zbrodnią. Pani Agnieszka świetnie wykreowała bohaterów. Z każdy z nich jest inny, a jedynie co ich łączy, to fakt, że ciężko ich polubić. Nie wpływa to oczywiście na ogólny odbiór książki, ale każda jedna z postaci sprawiała u mnie niechęć. Każda z nich miałam wrażenie, że jest negatywnie nastawiana do innych ludzi. Jeśli lubicie thrillery psychologiczne, w których nie od razu można domyśleć się zakończania, to bardzo polecam „Ostatnie słowo”.