Pan Strach

Brutalna, nie powiem, ale czyta się extra szybko. Ciary

Jeśli tylko otworzycie tą książkę od razu rzuci się wam w oczy jej duży druk:-) Uwielbiam taką czcionkę, bo nie męczy oczu i czyta się ją naprawdę szybko. Historię poznacie z perspektywy kilku postaci, jednak za każdym razem będzie o nich opowiadał narrator. Opowiedzą nam o swoim wyglądzie w niewielki sposób, resztę poznamy z opisu ich przez innych bohaterów, aczkolwiek zawsze pozostanie coś, czego nam o sobie nie zdradzili. Czy was zadziwią? Z pewnością. Wpierw obstawiałam wyzwoloną kobietę jako najbardziej dominującą postać. Współżyła z kim chciała i kiedy chciała, choć miała przy tym jedną zasadę. Dopiero kiedy poznałam JEGO, nie postać której się ze wszystkiego zwierza, ale przypadkowo poznanego mężczyznę, od razu wiedziałam, że nie będzie tu miejsca na nudy. Jest to tajemnicza osoba, gdyż nie wiemy za wiele na jego temat. Może po za tym, że jest troszkę agresywny i bardzo dominujący w sprawach zaspokajania swoich potrzeb. Naszą bohaterkę bardzo przyciąga, ale i czuje strach, kiedy jest w pobliżu. On chce tylko jednego i choć umie pod tym względem brać, to i ona bywa zaspokojona. Jak widzicie dzieją się tu sprawy prywatne, które poznaje inny mężczyzna. Ona nie boi się mu o tym opowiedzieć, rozmowę na ten temat traktuje jak opowieść o pogodzie. Ale czy to będzie przodujące w tej historii? Pamiętajcie, że tutaj nikomu nie można ufać. Ktoś, kto instaluje ukryte kamery przed właścicielką domu nie może być normalny. A może jednak jest? W późniejszej historii nasza Amelia zostaje uprowadzona. Nic dziwnego, że pierwsze złe odczucia bierzemy właśnie na tego podglądacza. Ale może jeśli na początku nie czytaliśmy dokładnie, to coś nam mogło umknąć. W jej przeszłości prawdopodobnie zdarzyło się coś, co sprawiło, że od tej chwili jest osobą zaginioną. Czy zatem uda się ją odnaleźć, zanim... Będzie za późno? Kochani, tutaj macie świetną fabułę, która jeszcze nie miała swojego sobowtóra w innych książkach. Akcja jest w miarę szybka i ciekawa, gdyż choć postacie mają swoje fanaberie, to jednak rozmawiają ze sobą naprawdę swobodnie. Ja się czułam jako postać, która wszędzie jest z nimi, tylko oni jej nie widzą. To była wędrówka za każdym z nich i mi się to podobało:-)

Kryminały czy thrillery to gatunek , który lubię czasem poczytać, ale nie za bardzo umiem opisać. Może dlatego, że ciężko przekazać wrażenia i to wymagający gatunek do ocenienia. Lubicie książkę z dreszczykiem emocji? Kryminał z zabarwieniem erotycznym i niebanalną fabułą? To ta książka jest dla was. Kim jest tytułowy Pan strach? Amelia to młoda kobieta, która jest dość pewna siebie osoba i potrafi mieć cięte odpowiedzi. Ma swoje zdanie, a praca copywriterki choć męcząca daje jej finansową stabilność. Jest też dość wyzwolona seksualnie i bywa bezczelna. W jej życiu przewijają się mężczyźni, którzy są dla niej przygoda, nie zamierza się wiązać na stałe. Pewnego dnia zostaje porwana, budzi się z workiem na głowie. Przeżywają horror stara się domyślić , który z jej kochanków jest katem. Czy jej się to uda? Anton to młody mężczyzna, który skrycie podkochuję się a Amelii. Są sąsiadami i niejednokrotnie prowadzą rozmowy przy alkoholu. Anton wpada na pomysł zainstalowania monitoringu w mieszkaniu Amelii. Dzięki niemu podgląda sąsiadkę. Dzięki temu odkrywa co się stało z Amelią. Jednak ma przez to kłopoty. Staje się podejrzanym w pierwszej kolejności. Ucieka i stara się na własną rękę odkryć kto stoi za porwaniem. Czy mu się to uda? Muszę przyznać, że początkowo myślałam, że będzie to zwykła książka z ciekawą fabułą. Im bardziej czytamy i wciągamy się w splot wydarzeń, tym robi się ciekawiej. Razem z główną bohaterką staramy się odgadnąć kim jest oprawca. Poznajemy jej kochanków. A wraz z Antonem idziemy tropem, by odkryć, który to zrobił. I tu autorka nam sporo namiesza. Początkowo tak nam podaje informacje, że muszę przyznać, że dałam się wyprowadzić na manowce. Całą książkę obstawiałam nie tego kochanka co trzeba. Początkowo było ich dwóch, jedne sam się wykluczył. Potem jak zaczęła się sytuacja klarować, podejrzewałam nawet Antona, ale nie takiego zakończenia. Fabuła jest spójna, dobrze przemyślana, nietuzinkowa poprowadzona, choć znalazłam jedną mała nieścisłość. W jednej ze scen Amelia leżała na stole i w jednym momencie stół był łóżkiem, by za chwilkę być stołem . Może to mały mankament ale jako mi się rzucił w oczy. Książka tez nie należy do lekkich, niektóre sceny są dość drastyczni, choć napisane ze smakiem. Bohaterowie świetnie wykreowani, wyraźnie opisani. Sama akcja rozwija się bardzo szybko, mamy też opisane wydarzenia z kilku perspektyw, mimo że pisane w jednoosobowej narracji. Zakończenie zaskakujące, mega intrygujące i ....to jeszcze nie koniec. Polecam i czekam na ciąg dalszy

Amelia mieszka w Trenton i pracuje jako copywriterka. Kobieta jest niezależna finansowo i bardzo pewna siebie. Nie ma czasu na związki, liczy się tylko seks i nic więcej. Podkochuje się w niej skrycie sąsiad Anton. On wie, że nie ma u niej szans, dlatego instaluje u niej w mieszkaniu kamery, aby ją podglądać. Pewnego wieczora kamery rejestrują uprowadzenie Amelii. Wszystkie podejrzenia padają właśnie na Antona. On wszystkiego wypiera się i postanawia sam odnaleźć Amelię. Czy Anton jest niewinny? Kim jest porywacz? Dlaczego Amelia została uprowadzona? Przeczytajcie, a dowiecie się. Wow! Uwielbiam czytać takie historie mrożące krew w żyłach. Ta jest bardzo przerażająca i trzymająca w napięciu. Świetna i wciągająca fabuła oraz ciekawie skonstruowani bohaterowie. Akcja książki jest bardzo dynamiczna. Z wielkim zaciekawieniem czytałam tę książkę przewracając stronę za stroną. Wstrzymywałam oddech, gdy psychopata pokazywał swoje mroczne oblicze. Cały czas zastanawiałam się, dlaczego porwał Amelię i kim jest ten człowiek. Razem z bohaterką przeżywałam te chwile grozy i czułam emocje towarzyszące Amelii. Nie spodziewałam się, że to będzie taka mroczną historia. Autorka potrafi zaskoczyć czytelnika i sprawić, że mocniej zabije serce. Zapewniam Was, że jeśli jesteście fanami takich historii to będziecie zachwyceni. Ja z przyjemnością sięgnę po kontynuację. Polecam!

"Na świecie nie ma nic bardziej rzeczywistego niż ból. I strach. Kiedy przestajesz czuć jedno z nich - nie żyjesz, już jest po tobie. Kiedy przestajesz odczuwać oba, kończysz jak roślina, która jakoś tam dożyje końca swoich dni, ale to tylko forma przetrwania, nie życia." Choć początek historii Amelii wydaje się spokojny i ułożony, to w pewnym momencie obudzi się ona w zupełnie innej rzeczywistości. W takiej, gdzie nie ukryje żadnej emocji, jej odczucia będą tak prawdziwe, że zaboli cię każdy kawałek ciała tak jak ją. A Anton? Sąsiad, taki ciapek, który jednak okaże się człowiekiem zupełnie innym. Oskarżony o porwanie sąsiadki, zacznie własne śledztwo, z jakim efektem? W jakie tarapaty się wpakuje? Kto w tej całej historii okaże się wrogiem, a kto przyjacielem? Powiem szczerze, że autorka bardzo mnie zaskoczyła. Nie tylko samym poprowadzeniem fabuły, ale i sposobem kierowania moim tokiem myślenia. Zdawało mi się, że wiem kto stoi za porwaniem Amelii, myliłam się bardzo. Dodatkowo zakończenie... Nie spodziewałam się tego co zobaczyłam. I za to wielkie brawa! "Pan Strach" przeniesie Was w miejsce gdzie ból i strach jest na porządku dziennym. Napięcie was nie opuści do ostatniej strony. Każdym fragmentem poczujesz, że nie chciałbyś być na miejscu bohaterów. Będzie przerażająco na tyle, że nie odłożysz tej książki na półkę, a czytając wieczorem, sprawdzisz dwa razy czy drzwi od mieszkania masz zamknięte. To taka historia, która choć budzi strach, budzi też ciekawość i podniecenie na samą myśl o tym, co wydarzy się dalej. Jaki ból zada porywacz? Czy ty też nie poruszysz się nawet o milimetr w trakcie czytania? Jakie znaczenie ma igła z okladki? Dasz radę przeczytać i wytrzymać do końca? Wyobraź sobie, że budzisz się w miejscu, gdzie wiesz, że już nic i nikt cię nie uratuje. Że jesteś zdana na kogoś, kogo zapewne znasz, ale nie możesz na niego wpłynąć, bo ciągle milczy. O czym wtedy myślisz? Co mogłaś zrobić inaczej? Komu zrobiłaś coś złego, że chce się zemścić? A może pogodziłaś się z losem ofiary, poddajesz się cierpieniu i czekasz na koniec? Albo próbujesz walczyć, choć podświadomie czujesz już swoją klęskę? Gdzie jest limit ludzkiego cierpienia? Ja chcę już drugi tom i obym nie musiała czekać za długo!