Pełnia tajemnic. Tom 2. Za cenę śmierci

Uwielbiam serię kryminalną z Agatą Górską i Sławkiem Tomczykiem. W nowym cyklu „Pełnia tajemnic” główną bohaterką jest pozostająca wcześniej na drugim planie podkomisarz Monika Gniewosz. Już pierwsza część „Milcząc jak grób” sprawiła, że zapałałam do tej doświadczonej przez życie kobiety ogromną sympatią, a tom drugi „Za cenę śmierci” tylko to uczucie umocnił. Spokojna miejscowość Pełnia, w której Gniewosz wraz z nastoletnią córką zaczynają się aklimatyzować, za sprawą rozgłosu spowodowanego medialną sprawą kryminalną przechodzi oblężenie turystów. Tylko czy chodzi jedynie o ciekawość, czy może większość z nich przyciągnęła wzmianka o zaginionym zestawie zabytkowej porcelany? Gdy jeden z letników zostaje zamordowany kończy się beztroski wypoczynek dla gości pensjonatu, a Monikę czeka niełatwe zadanie odkrycia sprawcy i jego motywów. Autorka zwięźle wprowadza czytelnika w fabułę pierwszej części, jej bohaterów i powiązania między nimi, dlatego nawet jeśli ktoś nie czytał poprzedniego tomu z łatwością wskoczy w pełnię wydarzeń. Jest to o tyle istotne, że wątki niezwiązane ze sprawą kryminalną przeplatają się w obu częściach. Ciekawie rozwija się historia osadzonej w więzieniu za fałszerstwa matki Moniki, ale również były mąż Gniewosz nie da o sobie zapomnieć. Tym razem powieść zyskuje nie tylko klimat małej, hermetycznej społeczności, ale również zamkniętego pokoju, a raczej pensjonatu, w którym krąży morderca, a czytelnik wraz z panią podkomisarz może spróbować swoich sił w typowaniu sprawcy. Kolejny raz lektura książki Małgorzaty Rogali sprawiła mi dużo przyjemności i chętnie wrócę do Pełni przy okazji kolejnego tomu, na który już czekam z niecierpliwością.

Początek książki był dla mnie dużą zmyłką, gdyż zapowiadała się na powieść obyczajową. Zostali nam przedstawieni bohaterzy niemal od każdej strony łącznie z ich życiem. Gdy już tak zaczęłam się zastanawiać co będzie wątkiem w tej książce nagle pojawił się trup. Byłam nie mniej zaskoczona niż sami bohaterowie, którzy nie rozumieli co tak naprawdę się wydarzyło i dlaczego akurat w tym miejscu. Podejrzanych tutaj o ten czyn wcale nie brakuje, tym bardziej, że czytamy o skradającej się kobiecie cieniu i mężczyźnie, który bardzo chciałby odkryć zabytkową porcelanę. Jest niemal przekonany, że rodzina wie gdzie ona się znajduje, tylko nie chce się z tym zdradzić. Jeśli mogę się tu wtrącić, to powiem wam, że miałam podobne odczucia. Zachowanie tych ludzi było i podejrzane i trochę niegrzeczne. W sumie sam zainteresowany okazał się być gburem, któremu zależało tylko na pieniądzach. W ogóle sposób w jaki się targował, choć nie miał niczego w dłoniach było nieprzyzwoite. Nie wyzwolił we mnie dobrych odczuć i ciekawa byłam ile co jest w stanie zrobić, by tą porcelanę zdobyć. Śledztwo, które prowadzi Monika Gniewosz jest nieco trudne, gdyż podejrzanych przybywa. Miała sobie wypocząć, a tu trafiła jej się większa sprawa. Ona sama jak dla mnie jest mądrym bohaterem, który ma nosa do niewidocznych tropów. Sam denat nie jest wylewne opisany, więc książkę zaliczam do rodzaju tych delikatniejszych. Nie wzbudziła we mnie strachu, jedynie niepewność, co dalej? Wpisałabym ją do działu kryminału obyczajowego, który potrafi zainteresować. Styl pisarski na wysokim poziomie, śledztwo przeprowadzone dokładnie i był efekt łał. Średnia ilość dialogów, bohaterzy rozpoznawalni, choć bez cech przodujących. Nie jest łatwo znaleźć winnego, gdyż ciekawi nas kilka rzeczy, choćby sprawa porcelany. Czy faktycznie jest ukryta? Prawdziwa czy podróbka? Którzy turyści mają coś na sumieniu? Dlaczego większość letników zachowuje się co najmniej dziwnie? Czy ktoś odpowiada za śmierć denata? W jakim celu stracił życie? Oj pytań nasuwało mi się tutaj ogrom, lecz dopiero koniec na nie odpowiedział:-)