Pełnia tajemnic. Tom 3. Na wieczne potępienie

Okres przedświąteczny w niewielkiej miejscowości Pełnia, to nie tylko czas radosnych przygotowań pachnących cynamonem, pomarańczą i czekoladą, ale również strachu. Morderstwa kobiet upozowanych nago w zimowej przybrzeżnej scenerii budzą ogromne obawy i pytania o motyw i osobę sprawcy. A w tak małej społeczności zarówno fakty, jak i plotki niosą się lotem błyskawicy. Trzecia już część cyklu kryminalnego Małgorzaty Rogali z podkomisarz Moniką Gniewosz osadzona w małomiasteczkowych realiach odsłania zaściankowość jej mieszkańców. Bo choć pobudki fanatyka religijnego, dopatrującego się nadrzędnej misji do usprawiedliwienia swych najniższych popędów przerażają, to prawdziwą zgrozę budzi fakt zamiatania pod dywan wieloletniego molestowania uczestniczek zajęć tanecznych. Wstyd i świadomość, że nikt nie uwierzy w zderzeniu ze sławą i osiągnięciami trenera pozwalają mu latami wykorzystywać swoją pozycję. Zastanowiłam się przez chwilę czy nie zdradziłam zbyt dużo powyższym stwierdzeniem, jednak te informacje otrzymujemy już na początku powieści, co mimo wszystko nie pomaga w odkryciu sprawcy. Autorka zarówno czytelnikowi, jak i prowadzącym śledztwo nie ułatwia zadania wprowadzając w intrygę kilku podejrzanych. Czy Monice Gniewosz i jej policyjnemu partnerowi uda się przełamać barierę milczenia? Czy mimo odsunięcia od sprawy seryjnego mordercy wygrają wyścig z czasem i uchronią życie kolejnej kobiety? Atmosfera powieści Małgorzaty Rogali, mimo zbrodni i poruszania trudnych tematów społecznych i obyczajowych, tchnie zawsze spokojem i optymizmem. Jej opowieści działają na mnie kojąco. Czy dlatego, że złu wypełniającemu ludzką duszę przeciwstawiają dobro, które w ostatecznym rozrachunku przeważa? Z pewnością tak, ale również dzięki kreacji bohaterów, budzących naturalną sympatię, którym po przeżytych traumach życzymy odnalezienia wewnętrznej harmonii i szczęścia. Życie jednak pisze różne scenariusze, a autorka, mimo że tworzy fikcję literacką, z empatią potrafi przenieść je na karty powieści. Cykl z Moniką Gniewosz mogę już nazwać moim ulubionym na równi z tym o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku i liczę, że będę mogła wracać do Pełni jeszcze wielokrotnie ściskając kciuki nie tylko za pozytywne rozwiązanie kolejnych kryminalnych spraw, ale przede wszystkim za ułożenie życia osobistego bohaterki, o które ma odwagę walczyć. Premiera powieści "Na wieczne potępienie" 26 października, a ja już dziś zachęcam Was do poznania również wcześniejszych części cyklu "Milcząc jak grób" i "Za cenę śmierci".

„Na wieczne potępienie”, czyli trzeci już tom cyklu „Pełnia tajemnic”! Wracamy więc do Pełni, gdzie właśnie trwa zimowy okres przedświąteczny. Małe miasteczko ukryte w środku lasu nad pięknym jeziorem nieopodal Grudziądza – zawiało, zamiotło i zasypało puszystym śniegiem. Licho jednak nie śpi i ma się dobrze.. Ktoś ma plan i święte przekonanie, że za sprawą jego działania już wkrótce dokona się ocalenie i oczyszczenie z grzechu. A pierwszy punkt w tym planie znajduje swoje wypełnienie w pociągu, którym wraca do domu kilkoro mieszkańców Pełni. To tu, w niewyjaśnionych okolicznościach zostaje zamordowana jedna z pasażerek.. Tymczasem podkomisarz Monika Gniewosz i jej córka skupiają się na zapuszczeniu korzeni w Pełni. Przed nimi pierwsze święta w nowym, własnym domu. Ale gdy nad jeziorem zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, policjanta wie, że to kolejne w jej karierze „elektryzujące” zdarzenie w Pełni, które stanie się treścią jej służbowych i prywatnych myśli. Tym bardziej, że zabójca dopiero się rozkręca.. Śledczy poruszają się niemal po omacku. Jest co prawda kilka tropów, jest kilku podejrzanych, ale jak wiadomo najlepszy argument, to konkret, a tu konkretów brak. Do czasu.. Podkomisarz Monika Gniewosz w pogoni za mordercą będzie musiała zdać się na przypadek, przeczucie, przeznaczenie.. a przy okazji po raz kolejny będzie zmuszona stawić czoła przeszłości i zawalczyć o spokój swojej rodziny. „Na wieczne potępienie” to kolejna kryminalna przygoda od Mistrzyni Kryminału. Dostajemy wątek główny – intrygującą historię kryminalną oraz wątki obyczajowe rozpoczęte w pierwszym z tomów serii. Akcja toczy się w swoim tempie i nie ma tu miejsca na nudę. Ta książka to znakomity, lekki kryminał, w sam raz na jesienny relax pod kocykiem. Z ogromną ciekawością i niecierpliwością będę wypatrywać kolejnego tomu z serii „Pełnia tajemnic”. Polecam.