Piast

Andreas Gryphius (1616-1664), Ślązak i zarazem obywatel Rzeczpospolitej literackiej Europy, jest największym poetą i dramaturgiem niemieckiego obszaru językowego epoki baroku. Powstały w 1660 r. dramat Piast to jedno z wielu świadectw zainteresowania Gryphiusa kulturą i historią Polski. Utwór, oparty na kanwie legendy dynastycznej Piastów, miał być dla Ślązaków, uciskanych przez Habsburgów po wojnie trzydziestoletniej (1618-1648), dowodem dawności tradycji piastowskiej na ziemiach nadodrzańskich, świadectwem przywiązania ludności Śląska do wymierającej już dynastii Piastów, a także, aluzyjnie, przestrogą przed absolutyzmem cesarstwa austriackiego. Uniwersalne przesłanie sztuki wiara w Bożą sprawiedliwość na ziemi, krytyka despotyzmu, pochwała gościnności i skromności zostało ukazane w atrakcyjnej formie śpiewogry, gdzie harmonijnie współistnieją cudowność i groza, patos i komizm.

Oddany w ręce Czytelników Piast Andreasa Gryphiusa, w przekładzie Marcina Błaszkowskiego i w opracowaniu Dariusza Chemperka, jest pierwszą w Polsce kompletną edycją krytyczną dramatu.