Piotr(uś) w pakiecie

Lekka niczym puch, urocza jak pierwszy uśmiech dziecka, ciepła jak pierwszy kocyk noworodka. Przyjemna jak słodka truskawka, orzeźwiająca niczym lody latem i taka czysta jak dusza niemowlęcia. Te wszystkie emocje kłębiły mi się w głowie podczas jej czytania. Tutaj nie niegodnych zachowań, są tylko takie, które tłumaczą w zabawny sposób, by Piotruś mógł pojąć. Jeśli jest krzywda, to szybko ją łagodzą, gdyż zależy im na dobru dziecka. Jeśli chłopiec nie był czegoś pewny, zaraz z pomocą przychodziła mu Tusia i na spokojnie wszystko tłumaczyła. Co prawda jego tatuś miał ogrom przeżyć, gdyż o roli ojca dowiedział się znienacka, to jednak znalazł sposób, choć bardzo pokraczny i czasem nie do pojęcia, ale miał kto się Piotrusiem zająć. Bywało, że wędrował z rąk do rąk, od sąsiada do sąsiada i to w najmniej odpowiednich momentach, ale nigdy nie traktowali go jak przedmiot. No bo co byście zrobili, gdyby nagle ktoś przyprowadził wam chłopca i stwierdził, że odtąd zostaje z wami? Ojciec dziecka miał ogromne szczęście, że miał na kogo liczyć. Nieszczęściem były poszukiwania miłości, które rozpływały się wraz z lodem na twarzy chłopca, kiedy tylko się o nim panie dowiadywały. Tylko jedna jedyna Marta, zwana przez chłopca Tusią była tą, której skradł on serce. I choć uczucia są tutaj rzadkie niczym wschodząca pietruszka w suszę, to jednak były. Pojawiały się znienacka niczym burza latem i znikały pozostawiając po sobie zmianę i niepewność. To naprawdę delikatna pozycja, gdyż ogólnie historia skupia się na dziecku, tylko niekiedy któreś z dorosłych nadmieni o skrawku swoich uczuć. Swobodnie książkę mogą czytać nawet dzieci, gdyż nie znajdą tutaj niczego gorszącego. Zupełnie jakby autorka bała się, że za złe uczynki nie pójdzie do Nieba. Polecam do przeczytania każdemu, kto chce poznać dobro i świat oczami nie tylko dziecka, ale i rodzica, który zostaje nim nagle. Do tego ogromny druczek sprawiał, że bardzo szybko ją przeczytałam, a na końcu żałowałam, że odwróciłam ostatnią stronę...