Półmistrz

Już od pierwszych stron ten tytuł niesamowicie mnie zaintrygował i wciągnął. Akcja toczy się na transatlantyku, który płynie z Gdyni do Buenos Aires, z przystankami po drodze. Całość podroży trwa dwadzieścia dni. W tym czasie autor przeprowadza nas przez historię pełną emocji. Jest to kryminał utrzymany w klimacie klasycznych kryminałów, jak na przykład kryminały Agathy Christie. Mamy zamkniętą przestrzeń, określoną liczbę pasażerów, detektywa i zadanie do wykonania. Główny bohater Edward Abramowski, od początku intrygujący i tajemniczy, ma do wykonania zadanie, znaleźć osobę i odebrać jej coś ważnego. Bardzo dziwne zlecenie, bowiem sam Abramowski do końca nie wiedział kogo i czego szuka, jednak jego niezwykła intuicja i intelekt powoli prowadzą go w odpowiednim kierunku. Statek pełen jest, dziwnych, czy wręcz szalonych pasażerów, każdy z nich jest inny, ma swoje tajemnice i interesy. Autor w swojej powieści umieścił poza postaciami fikcyjnymi również postacie autentyczne takie jak Witold Gombrowicz czy Mieczysław Najdorf – słynny szachista i wiele innych. Każda postać czyniła powieść barwniejszą, tworzyła niezapomniany klimat rejsu transatlantykiem. Dodatkowy zastrzyk emocji powoduje czas w jakim została osadzona akcja, bowiem rejs zaczyna się w sierpniu 1939 roku. Czasy są niepewne, w powietrzu wisi wojna, nie wiadomo tylko kiedy i z której strony uderzy. Książkę przeczytałam bardzo szybko, styl w jakim została napisana i niesamowita tajemniczość sprawiły, że nie była w stanie oderwać się od książki. Bardzo polecam!

Świetna książka. Kryminał ale i wielka literatura. Dla smakoszy.

Kluczem do sukcesu tego kryminału jest umieszczenie bohaterów - morderców i zamordowanych na zamkniętej przestrzeni, na statku i zabranie ich w daleki, długi rejs na koniec świata. To dało autorowi pole do wykreowania naprawdę mistrzowskich scen pełnych filmowych dialogów, zawiązań akcji, namnożenia charyzmatycznych, intrygujących postaci dla których aż chce się tę książkę czytać bez końca. 5/5

Nie będę ukrywać, że jestem totalną fanką tej książki i odkąd ją przeczytałam czuję takie przyjemne podniecenie. Od samego początku bardzo polubiłam się z epokowym klimatem, z bohaterami - tymi tajemniczymi i bardziej oczywistymi, wyjętymi rodem jak z powieści szpiegowskich. Atmosfera rejsu bardzo mi się udzieliła. Romanse, zdrady, intrygi, morderstwa i zagadka, którą przez cały czas starałam się rozwiązać. To lubię! Dodatkowym atutem tekstu są bardzo ciekawe odniesienia autora do czasów współczesnych, dzięki temu miałam wrażenie, że choć akcja dzieje się w 39' to historia lubi zataczać koło i właśnie to robi! Rozrywka na wysokim, szachowym poziomie! Polecam z entuzjazmem!