Pomornica

„[…] Pomornicy strzeż się, dziecię, gdy cię wybierze, toś martwy, nie skryjesz się nigdzie na świecie.” Nie wiem dlaczego, ale to słowa tak mi się „wkręciły”, że chodziłam i je powtarzałam gdy czytałam książkę, jak i długo po jej skończeniu. „Pomornica” to najnowszy thriller psychologiczny Ewy Przydrygi i jak zawsze autorka stanęła na wysokości zadania tworząc fabułę, która ciekawi, ale i przynosi dreszczyk emocji. Już od samego początku czuć mroczny klimat, który otacza czytelnika swoimi mackami. Niepokój, który odczuwa bohaterka przenosi się na nas i zaczyna działać na naszą wyobraźnię. Otrzymujemy wątek tajemnicy z przeszłości, która odbiła piętno na teraźniejszości, intrygę, zemstę, kłamstwo… Jestem to mieszanka, która sprawia, że od książki naprawdę ciężko się oderwać pomimo, że na plecach momentami pojawią się ciarki. Autorka w sposób wręcz genialny podrzuca coraz to nowsze tropy, wodzi nas za nos i zaskakuje na każdym kroku. Zwroty akcji tylko potęgowały napięcie i powodowały, że nie mogła się doczekać zakończenia. Teoretycznie miałam w głowie kilka scenariuszy z czego częściowo się one spełniły. Jednak takiego wyjaśnienia nigdy bym się nie spodziewała. „Pomornica” jest idealną pozycją dla miłośników thrillerów psychologicznych. Czuć napięcie, mrok, nic nie jest takie jak mogłoby się wydawać. Zdecydowanie polecam!

„Pomornica” to thriller psychologiczny, który zawiera wszystko to czego poszukuję w tym gatunku. Od pierwszych stron byłam wrzucona w wir wydarzeń. Towarzyszyło mi również napięcie. Świetnie wykreowane postacie, którą kłamią, knują intrygi a nawet są obłąkane. Do końca nie wiadomo komu można zaufać. Książka posiada również wiele zwrotów akcji i zaskakujące zakończenie, które nigdy bym się nie domyśliła. Gdy byłam już bliska rozwiązania zagadki, okazało się, że mój trop jest błędny. Julka i jej mąż Wiktor po wielu latach wprowadzają się znowu do jej rodzinnego domu. Przed latami, w ich ogrodzie doszło do tragedii. Znaleziono martwe ciało, jednego z ich kolegów Flipa Kalinowskiwgo. Winną została uznana Anastazja, zwaną Nastką. Dziewczyna była leczyła się psychiczne i łatwo było ją oskarżyć. Ale czy na pewno ona zabiła kolegę? Jaki miała motyw? Pewnego dnia podczas nieobecności męża znajduje na drzewie przywiązany balonik, w którym była krótka informacja. Sprawia ona, że nie tylko Julka, ale również czytelnik zaczyna czuć napięcie. Bohaterka postanawia jechać pod wskazany adres, w którym dosłownie przed chwilką doszło do brutalnego gwałtu. Z motelu wychodzi Milena Kos. Kim jest i co ma wspólnego z jej mężem? „Bo o tamtej nocy, kiedy zginął Kalinowski, wiem przecież znacznie więcej, niż zapisano w oficjalnych rejestrach. Możliwe, że zło już wtedy tu zalęgło się, a potem, w sprzyjających warunkach, tylko na dobre się rozpleniło”.

●Mrocznie, brutalnie i tajemniczo❗️ Julia i Wiktor wprowadzają się do jej rodzinnego domu. Pewnego dnia, pod nieobecność męża, Julia zauważa w ogrodzie balonik z wiadomością dla niej. Jedzie pod wskazany adres i trafia do obskurnego hotelu. Okazuje się, że przed chwilą doszło tam do brutalnego gwałtu. Wkrótce mąż Julii zostaje aresztowany. Jej idealny świat rozsypuje się jak domek z kart. "Pomornica" to genialny i wciągający thriller psychologiczny. Tajemnice, kryminalna zagadka, gęsta atmosfera, demony przeszłości, intryga, przemoc, kłamstwa, zdrada. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Fabuła bardzo intrygująca. Powoli odkrywałam tajemnice. Autorka potrafi budować napięcie i sprawić, że czytelnik odczuwa strach i niepokój. Świetna kreacja psychologiczna bohaterów. Emocje bohaterów są tak intensywne, że towarzyszą czytelnikowi podczas tej lektury na każdym kroku. Zakończenie jest totalnie nieprzewidywalne i zaskakujące. Przewracałam kartkę za kartką, by rozgryźć tę misternie utkaną intrygę. Autorka ma fajny styl i książkę przeczytałam szybko. Jeśli lubicie mroczne klimaty to będziecie usatysfakcjonowani tą lekturą. Bawiłam się wyśmienicie i jestem zachwycona. Książki autorki biorę w ciemno. Z niecierpliwością będę czekała na kolejne historie spod pióra autorki. Rewelacja! Polecam gorąco!

Po wielu latach Julia wraca wraz z mężem Wiktorem w rodzinne strony. W swoim ogrodzie znajduje żółty balonik z napisem „nowożeńcy”, a w jego środku wizytówkę z adresem motelu. Z ciekawości udaje się pod wskazany adres, a na miejscu okazuje się, że doszło tam do brutalnego gwałtu. Oskarżonym o jego dokonanie okazuje się jej mąż. Z dnia na dzień kobieta znajduje kolejne liściki, które nawiązują do zdarzeń sprzed szesnastu lat, kiedy to Julia wraz z matką, odnalazły w swoim ogrodzie ciało jej kolegi. Oskarżona wówczas została przyjaciółka kobiety – Nastka, której głos w głowie, nazywany przez nią Pomornicą, podpowiadał różne złe rzeczy. Czy faktycznie ona stoi za zabrodnią? Wow! Cóż to była za książka! Akcja toczy się dwutorowo – w 2006 i 2022 roku, dzięki czemu poznajemy genezę obecnych wydarzeń. Autorka od pierwszych stron otula mroczną i tajemniczą aurą. Z każdą stroną dostajemy coraz więcej szokujących informacji, by na samym końcu dać się całkowicie zaskoczyć. Jest tu mnóstwo zwrotów akcji, które łatwo potrafią zmylić czytelnika. Kreacja bohaterów jest na jak najwyższym poziomie. Ewa pokazała, że „złe wspomnienia są niczym w porównaniu z rozrastającymi się przez lata wyrzutami sumienia.” A takie ma większość bohaterów, tajemnice z przeszłości nie dają o sobie zapomnieć. Szczególnie zafascynowała mnie postać Nastki, dziewczyny z zaburzeniami psychicznymi, która „lubiła ból, lubiła go zadawać i doświadczać, jedno i drugie upodobała sobie w jednakowych proporcjach.” „Każda szkoła ma swoją ofiarę” i ona właśnie nią była. Ze względu na swoją inność stała się obiektem wyśmiewania i znęcania – zarówno psychicznego, jak i fizycznego wśród swoich kolegów i koleżanek. Jedyną bliską jej osobą była Julia. Dziewczyna prowadziła bloga, na którego łamach publikowała dość kontrowersyjne treści. I to również stało się podstawą do postawienia jej zarzutów. Wierzyła, że głos Pomornicy, który słyszy, prowadzi ją. Tworzyła tablicę, na której umieszczała nazwiska osób, które wybitnie ją dręczą i planowała swoją zemstę. Pewnego dnia poprosiła Julię o zabawę w wyliczankę - „Piekło,niebo czyściec, raj, swoją duszę tutaj daj”. Ta się zgodziła i wytypowała Filipa, którego ciało później znalazła wraz z matką. Przyznam szczerze, że do samego końca nie byłam w stanie odgadnąć finału tej historii. Autorce udało się wprawić mnie w osłupienie. Dodatkowo warte uwagi jest to, że w książce podjęła ona trudne tematy – jak mukowiscydoza, homoseksualizm, nyktofobia. Ciekawostką dla mnie była technika kryminalistyczna , wykorzystywana w traseologii – ichnogram – nigdy wcześniej o niej nie słyszałam, a także program I-Doser, temat wirtualnych narkotyków nie był mi również znany. Jeśli lubicie, kiedy książka zabiera Was w enigmatyczną podróż, interesuje Was zgłębianie ludzkiej psychiki, i wreszcie, gdy podczas czytania macie ciarki na plecach (i nie tylkoJ ) – to ten tytuł jest idealny! Gorąco polecam! To moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki i było nieziemskie! Z przyjemnością sięgnę po Jej poprzednie książki.