Porzuceni

W łódzkim parku zostają znalezione truchła psów. Gdyby tego było mało pod nimi zostało odnalezione ciało małego dziecka. Naocznym świadkiem znaleziska jest Malwina Król. Gdy po burzliwym poranku dociera do pracy czyli domu dziecka okazuje się, że zniknął jeden z wychowanków, Marcin. Co łączy obie te sprawy? Chłopiec pobiegł za uciekającym psem i słuch po nim zaginął. Policja traktuje to jako zwykły zbieg okoliczności do czasu gdy zgłasza się komisarz z Gdańska. Trzy lata temu doszło do pokrywającego się morderstwa. Niestety nigdy nie udało się znaleźć mordercy. Te same ślady, identyczne morderstwo? Czy w obu przypadkach to ten sam zabójca? Rozpoczyna się wyścig z czasem. Zaczyna panować strach i podejrzliwość. Czy śledczym uda się rozwikłać tą trudną i makabryczną sprawę? 🍂🍂🍂🍂 Przyznać się kto z Was nie zna twórczości Macieja Kaźmierczaka? Jeśli ktoś z was nie miał przyjemności czytać żadnej powieści w dorobku autora musi koniecznie to nadrobić. Jest wielu autorów na rynku. Każdy chce napisać coś czego nie zrobił nikt wcześniej. Natomiast nikt tak jak Maciej nie potrafi nakręcić czytelnika pomysłem na fabułę jak i stylem. Jestem na takim etapie gdy sięgam po jego powieści wiem że będą dobre. Zdecydowanie autor chce pokazać, że książki pisane przez polskich twórców mają dużo do zaoferowania. "Porzuceni" jest niebanalną historią. Pomysł na fabułę jest przemyślany, autor wiedział co chcę dać w tej powieści czytelnikom. Ta książka jest niemalże nieodkładalna. Zakończenia rozdziałów są takim zwrotem akcji,że będziecie musieli poznać dalsze losy bohaterów. Po części domyślałam się kto stoi za tym wszystkim. Mimo wszystko autor namącił, zawieruszył tą historią,że po zakończeniu zastanawiałam się dlaczego nie wpadłam na ten pomysł szybciej.🤣 Jestem w stanie ocenić , że ta książka jest najlepszą z dotychczasowych powieści autora. Jest to moja topka tego roku. Ogromnie wam ją polecam.

Lubicie bać się podczas czytania książki? Jeśli tak to przychodzę do Was z propozycją mrocznego, wciągającego i trzymającego w napięciu thrillera "Porzuceni". Jednak ostrzegam, że jest to historia dla osób o mocnych nerwach i mają zdrowe serce. Po tej lekturze będziecie bali się pojechać do Łodzi. Podczas porannego spaceru spaceru ze swoimi psami Malwina i Tomasz odkrywają zakopane ciała psów, a pod nimi ciało kilkuletniego chłopca, który zaginął przed kilkoma dniami. Tego samego dnia okazuje się, że z domu dziecka, w którym pracuje Malwina zniknął dziewięcioletni Marcin. Okazuje się, że przed trzema laty w Gdańsku doszło do identycznego morderstwa. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Czy w Łodzi grasuje seryjny morderca? Przekonajcie się sami. Uwielbiam czytać takie mroczne historie, które mrożą krew w żyłach oraz zapewniają prawdziwy rollercoaster emocjonalny. Ta lektura dostarczyła mi tyle wrażeń i emocji, że jestem usatysfakcjonowana tą książką. Mroczna fabuła, dynamiczne i nieoczekiwane zwroty akcji, makabryczne zbrodnie, świetnie wykreowani bohaterowie, idealnie stworzony portret psychologiczny mordercy, tajemnice, kłamstwa, intryga. To wszystko sprawiło, że nie mogłam oderwać się od tej książki. Podczas czytania odczuwałam różne emocje. Towarzyszyło mi napięcie oraz strach. Autor poruszył ciężki i przerażający temat, bo dostajemy historie o makabrycznych morderstwach dzieci oraz zwierząt. Jest to lektura przerażająca, ale bardzo wciągająca. Nie mogłam od niej oderwać się. Nie nudziłam się ani przez chwilę. Autor umiejętnie myli tropy i manipuluje czytelnikiem. Do samego końca nie wiedziałam, co jest prawdą, a co kłamstwem. Namiętnie przewracałam kartkę za kartką, by poznać zakończenie tej historii. Będziecie zachwyceni. Książkę polecam fanom mrocznych klimatów. Bardzo podobała mi się ta książka i czekam z niecierpliwością na następne powieści autora. Rewelacja!

"– Śmierć to nie­od­łącz­ny ele­ment życia. Jak od­dy­cha­nie, je­dze­nie, sra­nie. Wszy­scy umrze­my. Ale nie wszy­scy pój­dzie­my sie­dzieć. Dla­te­go le­piej, żeby jed­nak prze­żył i po­czuł choć odro­bi­nę cier­pie­nia, które sam zadał." ▪︎▪︎ Książka zaczyna się mocno, a mianowicie od znalezienia w parku, zakopanych martwych psów oraz zwłok dziecka, ale to nie koniec, bo im dalej tym robi się coraz ciekawiej. Jest mrocznie, zimno i ogólnie jakoś tak nieprzyjemnie, co sprawia, że mocniej wczuwamy się w opowiadaną historię. Autor sprawnie prowadzi akcję i myli tropy, bohaterowie są niejednoznaczni i skrywają wiele mrocznych tajemnic. Chociaż momentami miałam wrażenie, że za bardzo skupia się on na samej intrydze, a za mało na postaciach, przez co wydają się one zbyt papierowe, ale sam ich zarys jest naprawdę intrygujący, tylko trochę za mało dopracowany. Zakończenie natomiast, mimo iż wydaje się zamknięte, delikatnie sugeruje, że może jednak jesteśmy w błędzie i zostawia apetyt na więcej. W skali punktowej 7/10.

To moje kolejne spotkanie z Maciejem Kaźmierczakiem, po pierwszym byłam pod wrażeniem. A jak było w tym przypadku? Czy emocje miały szansę się uwolnić? Przekonajcie się sami … W łódzkim parku, przez przypadkowego spacerowicza, Tomasza Lipińskiego, zostają znalezione truchła psów. A pod jednym z nich zostało skrzętnie ukryte ciało małego chłopca. Świadek tego zdarzenia, Malwina Król jest przerażona. Okazuje się, że z domu dziecka, w którym pracuje dziewczyna właśnie zaginął jeden z wychowanków, Marcin. Chłopiec pobiegł za psem i ślad po nim zaginął. Czy te dwie sprawy są ze sobą powiązane? Do miejscowych śledczych zgłasza się komisarz z Gdańska, który trzy lata wcześniej prowadził bardzo podobną sprawę, gdzie również został zamordowany kilkuletni chłopiec. Sprawa nadal nie została wyjaśniona. Śledczy będą sprawy porównywać, analizować i szukać wspólnego mianownika. Czy ich weryfikacje przyniosą pozytywne efekty? Sprawa zapowiada się na trudną i zawiłą. Przysporzy wiele trudnych chwil śledczym, będą musieli wnikliwie prowadzić swoje czynności, aby nic nie umknęło ich uwadze. Również Malwina i Tomasz nie stoją z boku, sami prowadzą prywatne dochodzenie. Mają inne możliwości niż policjanci, są o krok przed nimi. Działają sprytnie i przemyślanie, łączą fakty i wiedzą więcej niż stróże prawa. Porzuceni to wstrząsający thriller, w którym autor jako ofiary zbrodni umiejscowił małe dzieci. To obraz bardzo trudny i bulwersujący, gdy makabryczne czyny dotykają dzieci. Przecież one mają ograniczone możliwości obrony, są takie niewinne i bezbronne. A kto się odważył podnieść na nie rękę? To musiał być ktoś okrutny i bezwzględny. Mamy przed sobą powieść mocną i dosadną, nie każdy łatwo przez nią przebrnie. Trzeba wiele odwagi, aby się na nią zdecydować. Ból z niej przedziera się i krzyczy głośno. Autor ciekawie manipuluje faktami, zaciera się granica między prawdą a kłamstwem. Robi się płynna i trudna do uchwycenia. Często sami nie wiemy, co jest prawdą, a co skuteczną manipulacją. Powieść czyta się szybko i płynnie. Bardzo ciekawy styl, a zarazem prosty. Krótkie rozdziały sprawiają, że fabuła mknie do przodu. Jeszcze jeden rozdział, jeszcze jeden i zakończenie na wyciągnięcie ręki. Ono nie było wielkim zaskoczeniem, od pewnego momentu było dość wyczuwalne. Ale mimo tego, lektura sprawiła wiele satysfakcji, dostarczyła mnóstwo przeżyć. Oczywiście też wzburzyła, bo krzywdzono małe dzieci, a obok takich zdarzeń nie można przejść obojętnie. Polecam, zadowoli nawet wymagającego czytelnika. Nie zwlekaj, odbierz mocną dawkę emocji! Zasługujesz na nią!

W łódzkim parku znaleziono truchła psów, a pod nimi ciało zaginionego chłopca. Świadkiem tego jest Malwina Król, pracownica domu dziecka, z którego znika jeden z wychowanków. Policja nie łączy obu tych spraw, do momentu, kiedy do śledczych z Łodzi zgłasza się komisarz z Gdańska… To tak naprawdę początek makabrycznej sprawy i wyścig z czasem. Uwielbiam sięgać po książki Kaźmierczaka. Dzięki nim przenoszę się na ulice Łodzi po których jeszcze do niedawana codzienne stąpałam przez ostatnich siedem lat. Konfrontowanie opisów z książki z rzeczywistością to dla mnie świetne doświadczenie, które powoduje, że książkę czyta mi się jeszcze lepiej. „Porzuceni” to książka, gdzie każda ze stron przesiąknięta jest bólem, cierpieniem, żalem, smutkiem i odtrąceniem. Wszystko to wnika w czytelnika i powoduje, że emocje bohaterów odbiera on całym sobą. Historie bohaterów są makabryczne i mierzą się oni z wieloma tragicznymi wydarzeniami, które wpłynęły na ich obecne życie. Wiedzą oni co to wykluczenie, samotność i jaką siłę mają kłamstwa. To wydarzenia te oraz emocje bohaterów napędzają mordercę do makabrycznych poczynań. Morderca jest tutaj prawdziwym zwyrodnialcem. Jego portret psychologiczny bardzo mi się spodobał. Jaki człowiek jest w stanie mordować bezbronne dzieci i zwierzęta? Jak trzeba mieć skrzywioną psychikę, aby oddać się takim czynom? Akcja książki poprowadzona jest bardzo dobrze. Gdy trzeba to przyspiesza i w odpowiednich momentach zwalnia, aby zastanowić się nad wydarzeniami. Opis wydarzeń z punktu widzenia różnych bohaterów pozwala nam lepiej zrozumieć wydarzenia, a mało tego autor dodał kilka „smaczków”, które rzucają nowe światło na wydarzenia, co okazało się być bardzo dobrym posunięciem. „Porzuceni” to świetna lektura, gdzie wydarzenia wstrząsają, ale i nie pozwalają oderwać się od lektury. Samo zakończenie jest niepokojące i dające do myślenia. Skłania czytelnika do przemyśleń na temat tego jak niektóre wydarzenia mogą ukształtować człowieka i jak ważne jest przepracowanie niektórych rzeczy. Zdecydowanie polecam!