Projekt: miłość

“Życie nie polega na kolekcjonowaniu tylko dobrych wróżb, ale na przyjmowaniu tych pozytywnych razem ze złymi.” Gdybyście mogli lub musieli wyprowadzić się do innego kraju, jaki byście wybrali ? Rodzina Liana przeprowadziła się z Chin do Kaliforni. Jego matka, bohaterka, która jest wybitnie specyficzna, uważa, że to kraj tolerancyjny, pełen możliwości, które mogą wykorzystać jej dzieci. Ona nie miała na to szans, przynajmniej jest o tym przekonana. Dlatego wywiera ogromną presję na potomstwie. Nie ważne są marzenia i pasje, ważne są wyłącznie wyniki egzaminów, punkty i przyszłość na wybranej przez nią uczelni. A Lian został odrzucony przez rówieśników. W całej szkole tylko on i Serene są Chińczykami. Ona jednak mieszka w Stanach od urodzenia, udało jej się (choć nie było to łatwe) wtopić w tło. Należy do grona tych najpopularniejszych. Czy warto w nim być? Książka “Projekt : Miłość” to nie jest taki zwyczajny i oklepany romans młodzieżowy. To historia poruszająca wiele trudnych i ważnych kwestii. Bohaterowie, choć młodzi, są na swój wiek bardzo dojrzali. Przeszli tu ekspresową lekcję dorastania, nie tylko dlatego, że ich relacja dla otoczenia jest nie do zaakceptowania. Autorka w piękny sposób opisuje relację matka - córka. Wyjątkową więź, choć nie idealną, choć obie kobiety potrafią się rozczarować, jednak są dla siebie oparciem, wierzą w swoje możliwości. Mimo że życie i “tolerancyjni” Amerykanie, z uporem rzucają im kłody pod nogi. Kobiety z potencjałem i niezwykłym talentem, są ignorowane, wielokrotnie wyśmiewane przez wzgląd na swoje korzenie. Także Lian, chłopak który ceni i szanuje swoją kulturę, w pewnym sensie, stawia jej czoła. W pogoni za marzeniami, wierząc w miłość, próbuje nie poddać się presji matki. Czy ma na to szansę ? Przed tymi bohaterami stoi wiele wyzwań. Nie będzie łatwo - to jest pewne. Ale może jest nadzieja ? To z pozoru książka z humorem, w końcu Lian chce zostać stand - uderem ale… Czytając jego skecze widziałam w nich wyłącznie to drugie dno. To co wyśmiewał było przykre, demaskowało zarówno brak akceptacji amerykańskiego społeczeństwa, pozorną tolerancję jak i tę irytującą presję ze strony matki, która nie zrealizowała swoich marzeń i ignoruje te, które mają jej dzieci, uważając, że wie lepiej co dla nich dobre. Rodzicielstwo to trudna rola, bardzo łatwo popełnić błędy wychowawcze. Ile takowych popełnili rodzice będący bohaterami tej książki - warto się przekonać. Bo książka wg mnie jest zdecydowanie ciekawa, pouczająca na wiele sposobów. Taka niby zwyczajna młodzieżówka, która uczy życia, szacunku do inności, do każdego dnia, który może być tym ostatnim… To kolejna książka od Wydawnictwa WeneedYa. Sięgając po nią miałam nadzieję, że spodoba mi się tak jak “Spadochrony” tej autorki i również tym razem mnie ona nie rozczarowała. Wśród wielu książek tak często podobnych do siebie, schematycznych, takie są dla mnie miłą odmianą i swego rodzaju lekcją. Polecam serdecznie i dziękuję za egzemplarz do recenzji.

"- Życie nie polega na kolekcjonowaniu tylko dobrych wróżb, ale na przyjmowaniu tych pozytywnych razem ze złymi – mówię i przesuwam palcami po wróżbach, z których składa się moja sukienka. Widzę, jak stojąca w pierwszym rzędzie mama ociera łzę spod oka. - Rzecz w tym, że należy akceptować wszystkie części siebie, niezależnie od tego, jak mało harmonijny tworzą obraz. Przez większość swojego życia tak bardzo chciałam dopasować się idealnie do stworzonej przez siebie ramki. Ale teraz wiem, że ona istnieje tylko w mojej wyobraźni. Składam się z wielu elementów.. i wielu wróżb na przyszlość, a ta zależy ode mnie, bo jestem projektantką swojego losu." ************ Czytanie tej książki to była czysta przyjemność. Wzruszająca, zabawna, dająca do myślenia... mogłabym tak wymieniać jej zalety bez końca. Nie znajdziecie tutaj akcji jako takiej, ponieważ to co przytrafia się naszym bohaterom to życie. Czasami niesprawiedliwe i okrutne, ale też piękne i zaskakujące. Historia Serene i Liana to przede wszystkim opowieść o sile jaka drzemie w każdym z nas, niezależnie od wieku. Ja wiem, że to "tylko" opowieść o nastolatkach, ale przygotujcie się na rollercoaster emocji, który poruszy wasze książkowe serducha. "Spadochrony" były znakomite, ale "Projekt: Miłość" jest równie dobry. Kelly Yang wskakuje na moje osobiste podium w kategorii literatura młodzieżowa.