Proszę, pokochaj mnie, mamo!

"Czasem po prostu życie nie układa się po naszej myśli, najważniejsze to odnaleźć szczęście w tych warunkach, jakie nas spotkają. Niekiedy wystarczy zmienić jedną rzecz, by nasza przyszłość obrała zupełnie inny kierunek." Anka miała plany i marzenia. Zdać maturę i wybić się z dotychczasowego życia. Niestety wystarczyła jedna noc, a życie młodej dziewczyny sypie się niczym domek z kart. Zamiast wymarzonej pracy, zostaje strach, niewiadome jutro i poczucie że już nic nie ma sensu. Co musi się stać, aby życie nabrało barw? Jak odzyskać to co zostało brutalnie zabrane? ,,Tyle że wybór nigdy nie jest prosty, bo życie nie jest czarne albo białe” Kochani pierwszy raz po przeczytaniu książki musiałam odczekać z napisaniem recenzji aby przemyśleć, co Wam napisać. I powiem szczerze nadal nie wiem jak ubrać w słowa to co chcę Wam powiedzieć. Ale spróbuję. "Proszę, pokochaj mnie mamo!" to historia młodej dziewczyny, którą mogła być każda z nas. To książka o ciągłej Walce o siebie, o podejmowaniu trudnych decyzji i o sile przyjaźni. Piękna, poruszająca historia przez którą wylałam tyle łez jak nigdy przedtem. Autorka porusza tu naprawdę trudne tematy, nic chcę Wam zdradzać jakie bo moim zdaniem popsuje Wam to tę radość z czytania i dreszczyk niepewności. Bohaterów tej książki trzeba poznać i zrozumieć ich wybory. Powiem jedno, książka warta jest każdej wylanej łzy, każdej spędzonej z nią minuty i każdej myśli jaka przychodzi do głowy podczas czytania. Myślę że ta historia zostanie na długo w mojej pamięci i będę polecała ją każdemu, bo o tej książce powinien usłyszeć cały świat. Na pewno nie raz jeszcze do niej wrócę i znając mnie za każdym razem będę płakać. Zakończenie tej książki zostawiło mnie z rozdziawioną buzią i chcę więcej.

„Proszę,pokochaj mnie mamo” jest bardzo emocjonalną historią,która powoduje łzy w oczach.Czytając ją doświadczałam razem z bohaterka rozterek oraz dylematów z którymi się zmagała.Przeżywałam mocno poznawana historię,ponieważ mam nieco ponad rocznego synka i osobiście wzięłam dogłębnie sobie tą lekturę do siebie.Mimo,że moja sytuacja prywatna była zupełnie inna niż bohaterki to starałam zrozumieć się jej zachowanie. Każdy kolejny rozdział łamie serce czytelnika.Jednak powinna ona zrozumieć,że co by się nie stało,to świat nie stoi w miejscu,tylko brnie do przodu.Tylko od nas samych zależy jak przeżyjemy nasze życie i czy bezwarunkowo kogoś pokochamy.Czasem potrzeba kryzysowej sytuacji,byśmy mogli inaczej spojrzeć na świat!Wtedy wreszcie doceniamy co mamy,a co moglibyśmy bezpowrotnie stracić! Powieść niesie ze sobą przesłanie:bezwarunkową miłość do swojego dziecka.Żadna matka nie jest idealna.Każda popełnia błędy,ale kocha swoje dziecko na swój sposób.Gdy pobłądzi w chwilach zwatpienia,to rozum pomaga jej wejść na właściwy tor.Uśmiech dziecka rekompensuje niedogodności dnia codziennego.Czasem potrzeba czasu a pomoc najbliższych staje sie nieoceniona. Niedowierzanie,szok i zaskoczenie z poznawanej historii powoduje,że widzimy moment możliwej straty,gdy życie zaskakuje w najmniej oczekiwanym momencie. Gwarantuje,że będziecie poruszeni poznaną historią w tej książce.Nieraz potępiamy bohaterkę za jej decyzje,a za moment będziecie trzymać kciuki za jej siłę walki. Z całego serca polecam wam tą wyjątkową i wzruszająca powieść.