Pruska policja polityczna wobec mniejszości polskiej w latach 1871-1933

Książka „Pruska policja polityczna wobec mniejszości polskiej w latach 1871-1933. Struktury i ludzie” jest pierwszym, całościowym opracowaniem podjętej problematyki.

Z przeprowadzonych przez autora badań wynika, że odrębne struktury pruskiej policji politycznej przeznaczone do nadzoru, kontroli i inwigilacji aktywności społecznych i politycznych społeczeństwa polskiego w zaborze pruskim miały swój początek w Poznaniu, w okresie powstania listopadowego.

Publikacja została podzielona na pięć rozdziałów chronologicznych, odpowiadających  zamkniętym okresom historycznym państwa pruskiego w kategoriach ustrojowych i politycznych.

Rozdział I jest wprowadzeniem historycznym do omawianej problematyki. Autor przedstawił w nim rozwój centralnych instytucji policji politycznej w państwie pruskim do 1870 r. i na jego tle funkcje policji politycznej przypisane do dyrekcji policji w Poznaniu, a skierowane wyłącznie na kontrolę społeczeństwa polskiego. Historyczne tło pozwala dostrzec  zmiany w działaniach poznańskiej policji po zjednoczeniu Niemiec i pojawieniu się masowych aktywności politycznych i społecznych Polaków we wschodnich prowincjach Prus. W rozdziale II przedstawiono początki tworzenia wyodrębnionych struktur policji politycznej, skierowanych do nadzoru, kontroli i inwigilacji społeczeństwa polskiego w okresie tzw. Rzeszy bismarckowskiej (1871-1890). Rozdział III opisuje struktury i działania policji politycznej wobec polskiej mniejszości narodowej w tzw. Rzeszy Wilhelmińskiej (1890-1914). Treść rozdziału IV jest uwarunkowana szczególną sytuacją prawną i polityczną w okresie I wojny światowej. Rozdział V obejmuje okres od rodzenia się w Prusach ustroju republikańskiego w trakcie rewolucji listopadowej 1918 r. aż po upadek republiki w styczniu 1933 r.