Przygody Aminy al-Sirafi

"- Nie zawsze jest łatwo postępować słusznie, Amino al-Sirafi. Najczęściej to samotna, niewdzięczna droga... ale nie oznacza to, że nie warto tego robić." ************ Nie jesteście specjalnymi fanami historii o piratach, wyprawach morskich itp.? Nic nie szkodzi bo ja też nie byłam dopóki nie poznałam Aminy al-Sirafi, czterdziestoletniej kapitan statku pirackiego, która podstępem zostaje zmuszona do powrotu na morze. Uwierzcie mi, przepadniecie od pierwszej strony. Perfekcyjnie wykreowana rzeczywistość, w której fantazja autorki miesza się z faktami historycznymi. Niesamowite przygody pełne magii, niebezpieczeństwa, przerażających stworów i z całą galerią niezwykle barwnych bohaterów. Nie ukrywam, że momentami jest naprawdę brutalnie, ale bywa też zabawnie, jednak mimo wszystko jest to książka dla odrobinę starszego czytelnika. Poza znakomitą rozrywką to też ciekawa opowieść o kobietach w ówczesnym świecie, o tym jak żyły zarówno na lądzie jak i morzu. Tak jak wspominałam, na początku nie byłam do końca przekonana, teraz natomiast, z niecierpliwością czekam na kolejne części. Czytajcie♡

Książka, która wciąga jak morski wir. Po piratach oczekiwałam dobrej przygody i taką tutaj dostałam. Jak miło w końcu odetchnąć od nastoletnich bohaterów i "pobujać się" trochę ze starszymi postaciami. Uwaga, piszę trochę chaotycznie, jak po butelce rumu. Amina jest kapitanką, która odeszła na emeryturę. Jeżeli takie założenie widzimy na początku książki, to oczywiście wiemy już, że nie będziemy czytać o dalszym spokojnym życiu bohaterki i podlewaniu kwiatków w ogródku, tylko coś ją z tej emerytury ściągnie. Coś, a może więcej cosiów, taki milion brzęczących na przykład. Najbardziej w powieści zachwycił mnie świat przedstawiony. Uważacie, że wydanie jest ładne i kolorowe, a malowane brzegi robią wrażenie? Potwierdzam, że środek jest jeszcze piękniejszy. Szum morza, kolory pustyni i magiczno-mityczne stworzenia tylko czekają, żeby ożyć w wyobraźni czytelnika. Przedstawione w książce kraje są tak egzotyczne, że aż wydają się fantazją, a jednak da się je odnaleźć na mapach. Amina ciągnie swoją opowieść niczym nieustraszona Szeherezada. To była bardzo przyjemna lektura. Po takim doświadczeniu chętnie jeszcze kiedyś przeczytam inne dzieła autorki.