Rak time. Praktyczny poradnik onkologiczny

,,Rak w kontakcie z ludźmi doznaje strachu, bólu, poparzenia i wreszcie traci życie w męczarniach. Tego samego z reguły doświadczał dawniej człowiek, którego ,,dotknął" rak." Mnie ogólnie bardzo dziwi, dlaczego ludzi potrafią wynaleźć szczepionki przeciw chorobom, które pojawiły się niedawno, a rak nadal w najlepsze pochłania bezbronne organizmy i nic nie można z tym zrobić. Pytanie brzmi, czy szczepionki naprawdę nas chronią, czy są jedynie wykonywane profilaktycznie, bo i tak szczepiąc się nie wiemy co by było gdybyśmy się nie zaszczepili, a na jakąś chorobę zachorowali. Niby podejmuje się próby leczenia raka, ale i tak nie bywają zadowalające. U mnie z rodziny każdy na niego umiera. Być może dlatego tak bardzo nie wierzę w jego leczenie... Wracając do książki, jest to poradnik napisany bardzo prostym stylem, by każdy mógł go zrozumieć. Dodatkowo, choć poruszane w nim kwestie nie są zbyt miłe, to jednak jest jakimś takim przewodnikiem, który skłania nas do pozytywnego myślenia. Wręcz nakazuje nam walczyć z chorobą, gdyż podobno zawsze istnieje szansa, że uda się z nim wygrać. Poradnik w pierwszej stronie opowie wam o nazewnictwie, skąd akurat taka nazwa tej choroby, następnie poznamy konkretne liczby dotyczące zachorowań. Poznacie historię Antosia opowiedzianą przez jego ciocię przy której można się wzruszyć. Przeczytacie o kilku rodzajów raka i kto może na niego zachorować. Autor wręcz zaleca badanie samemu piersi, czy też jądra i tłumaczy na czym choroba tych narządów polega i jak żyć, by nie nabawić się jej. Cokolwiek byście nie przeczytali jest objaśnione na przykładach osób się z nim zmagających. Niby temat poważny, jednak nie mamy go przekazanego jako jednogłośnego wyroku, tylko w optymistycznej wersji, gdyż już samo negatywne myślenie na temat tej choroby powoduje, że człowiek traci wolę walki. Koniec książki odebrałam bardzo pozytywnie. Czułam jakbym dostała dobrą pomoc psychologiczną bez względu na to na co jestem chora. Bardzo życzliwy poradnik nie tylko dla osób chorych, ale i takich, którzy uważają, że ta diagnoza ich nie dotknie.