Ręce Boga

Jaką bym nie wzięła książkę z wydawnictwa Initium jestem pewna, że to będzie świetnie spędzony czas. Przed wami debiut Macieja Torebko „Ręce Boga” które polecam nie tylko przez świetnie zbudowaną akcję, ale to poczucie humoru, które uwielbiam np. riposty, jakie bohaterowie sobie nie szczędzą są genialne. Moją ulubienicą jest córka Ariela (głównego bohatera) No taka urocza, że masz ochotę ją przytulać i rozpieszczać. :p Opisów książki jest sporo, więc zachęcam do przeczytania, a ja mam nadzieję, że będzie drugi tom, bo zostawić czytelnika w takim stanie, w jakim ja jestem to grzech :p (żarcik). Mamy kryminał, który może nieźle zamieszać w głowie, a to za sprawą psychopaty, który uważa siebie Rękami Boga i zaczyna wymierzać sprawiedliwość, lecz, kto jest jego ofiarą i jakie będą tego konsekwencje przekonacie się sami. W momencie kiedy już wskazałam palcem winnego to kurka wodna dostałam obuchem po głowie :). Życie policjanta nie należy do łatwych. Dodaj do tego rodzinę to już poważny rollercoaster, bo jak pogodzić się z faktem, że często nie ma członka rodziny ze względu na ciągłe wezwania w najmniej oczekiwanym momencie? Ariel po rozstaniu bierze życie w swoje ręce i stara się, żeby to wszystko miało jakiś sens. Motorem napędowym do dalszego działania jest jego córka, o której wcześniej napisałam. Jest jego oczkiem w głowie dla której (to zrozumiałe) zrobiłby wszystko. Nie martwcie się to nie spojler, bo tego dowiecie się na początku książki. Jak bardzo ważne jest wsparcie rodziny? Czy po rozwodzie trzeba wieszać na byłego partnera psy? (jakby głupio, to nie zabrzmiało). Ta sprawa mocno odbije się nie tylko na nim, ale i na córce i muszę przyznać, że pierwszy raz dziecko bierze udział…?! Hmm… już nic dalej nie napisze. :p Mocne sceny mogą niektórych czytelników zakłopotać, zniesmaczyć. Podziwiam jak autor nie pogubił się w tych wszystkich akcjach, rolach. Polecam a dla miłośników elektronicznych wersji książki mam dobrą wiadomość, bo możecie odsłuchać książkę w wersji audio.

Ręce boga” to debiut Macieja torebko o którym ostatnio było sporo zachwytów od czytelników więc z dużą ciekawością sięgnąłem po niego i się nie zawiodłem. Nie będę Wam tutaj streszczał fabuły, bo nie oto chodzi. Wspomnę jedynie, że oś fabuły krąży wokół brutalnych morderstw popełnianych w imię Boga. Już od pierwszych stron zostajemy wciągnięci w śledztwo gdzie intryga kryminalna jak wspominałem jest oparta na wątku religijnym. Same opisy zbrodni są niezwykle plastyczne a autor nie szczędzi nam brutalnych by nie powiedzieć momentami makabrycznych opisów zbrodni. Na szczęście same opisy zbrodni nie grają tutaj pierwszych skrzypiec a autor zadbał również o warstwę obyczajową z psychologicznymi wątkami głównych bohaterów. Przedstawione postacie są dobrze skrojone, szczególnie postać głównego bohatera Ariela Janickiego, który od razu przypadł mi do gustu. Mamy kilka ciekawych zwrotów akcji oraz zakończenie które wbija w fotel i sugeruje, że możemy się spodziewać kontynuacji. „Ręce boga” to mocny kryminał który wstrząśnie nawet fanami pióra Crisa Cartera a motyw zbrodni które mają doprowadzić do zbawienia uważam za niezwykle interesujący. To jedna z tych historii która im bliżej końca, tym bardziej wzrasta ciekawość u czytelnika i chęci poznania nie tylko motywu ale i odkrycia sprawcy

Kryminały i thrillery to gatunki literackie, po które sięgam najczęściej, dlatego zawsze tak bardzo cieszy mnie pojawienie się na tym polu nowego, znakomicie rokującego nazwiska. Taką perełką na mapie kryminału jest Maciej Torebko ze swoim debiutem „Ręce Boga”. I naprawdę trudno uwierzyć, że to debiut, bo autor nie tylko pisze z niesamowitą lekkością, polotem i pomysłem, ale też w jego warsztacie trudno doszukać się słabych stron. Również protagonista błyskotliwy, lecz niepozbawiony wad podkomisarz Ariel Janicki, ostra i piękna pani prokurator i sprawca, działający brutalnie fanatyk religijny są prawdziwie autentyczni. Pełen zachwyt pod każdym względem. Autor od pierwszych stron wciąga w mroczny klimat zbrodni spadającej na upalny Białystok, utrzymuje napięcie na wysokim poziomie i prowadzi nas krętymi ścieżkami śledztwa, które ogranicza ułomny system i niedoskonałość człowieka. Ariel wraz z przydzieloną mu partnerką, absolwentką szkoły policyjnej, zaczynają śledztwo w sprawie brutalnej śmierci komornika. Druga z prowadzonych spraw dotyczy znalezionych w pobliskim lesie kilku ciał w różnym stopniu rozkładu, co może wskazywać na seryjnego zab0jcę. Arielowi nie wychodzi z głowy również młoda dziewczyna znaleziona przypadkowo przez jego córkę, nazwana przez nią „aniołkiem”, która trafia do zakładu psychiatrycznego. Sprawy pozornie ze sobą niepowiązane zaczynają znajdować części wspólne, a złakniony rozgłosu sprawca nazywający siebie „Rękami Boga” prowadzi precyzyjnie zaplanowaną misję, która w pewnym momencie może stać się osobistą tragedią Ariela. Autentyzm bije z każdego dialogu naturalnie wzbogaconego kolokwializmami i wulgaryzmami, z każdego fragmentu rozmyślań bohaterów, a możliwość śledzenia zdarzeń z perspektywy śledczego i sprawcy ukazuje momentami więcej niż byśmy chcieli. Wgląd w mroczne zakamarki umysłu ogarniętego obłędem jest z jednej strony fascynująca, z drugiej budzi prawdziwe ciarki. I nie tylko śledczym nasuwa się pytanie, czy religijny wydźwięk zbrodni jest ich rzeczywistym motywem, czy jedynie zasłoną dymną? Ileż ta powieść niesie emocji! Szczególnie poruszają swą siłą i szczerością te targające ojcem, który chcąc ustrzec swoje dziecko przed złem całego świata zdaje sobie sprawę ze swej bezsilności. Zakończenie aż prosi się o kontynuację i mam nadzieję, że Autor sprawi nam tę przyjemność i pojawi się kolejny tom z podkomisarzem Janickim. Bo lektura napisanego z takim polotem, wzbogaconego ironią i inteligentnym humorem kryminału jest prawdziwą ucztą i już wiem, że każda kolejna powieść spod pióra Autora znajdzie się na szczycie mojej czytelniczej listy.

Książka jest dobra dla fanatyków brutalnego zła. Dużo tutaj wulgarności i ukazania zła od strony złej. Mamy psychopatycznego mordercę, który swoje zbrodnie wzoruje na tych ukazanych w Biblii. To okropny psychopata, który nie ma serca, a w każdej krzywdzie widzi zbawienie. Akcja mocno trzyma w napięciu, nie mamy przerwy nawet na wzięcie oddechu. Dobrze się ją czyta, choć po skończeniu książki wciąż chodziłam zdenerwowana. Z pewnością opowieść pozostawia rysę na naszej psychice. Kto lubi takie rzeczy, niech koniecznie ją przeczyta:-)