Rzeźbiarz łez. Edycja specjalna

„Rigel i ja, on gwiazda, ja niebo, on szpony, ja plastry, razem stworzyliśmy konstelację drżeń. Razem… od samego początku”. Rzeźbiarz łez jest połączeniem sztuki z pięknem metafor a przy tym niewinnie kusi powolną ścieżką pełną cierpienia, nie zapominając o naszych sercach. W tej książce każda strona wypełniona jest cytatem. Bohaterowie są niczym światło i ciemność, są jak gwiazdy i motyle. "Nie na każdą truciznę jest antidotum". Choć książka to cegiełka przez swoje tempo pozwala wręcz delektować się tym co czytamy, przynajmniej na początku. Im dalej tym więcej sekretów wychodzi na jaw, a nie wszystkie z nich są piękne, niektóre są brzydkie i wstrząsające. W tej historii pojawia się wiele motywów: on zakochuje się pierwszy i mocniej, dotknij jej i zginiesz, z przyjaźni do miłości zahaczając o nienawiść, zakazana miłość. "Moje oczy w jego oczach jak zaćmienie księżyca". Rigel jest niesamowicie złożonym bohaterem. Z początku przyciąga nas swoją mroczną i tajemniczą stroną, niekiedy odpycha tym jak nisko się ceni, żeby później rozkochać nas w sobie przez swoje ukryte działania. Nica z drugiej strony jest delikatna i zawsze stara się wszystkim pomóc. Niekiedy wydaje się nieco naiwna jednak pozory mylą a w tej książce jest to udowodnione więcej niż raz. „Byliśmy popękani, połamani, zepsuci. Ale lśniło w nas światło jasne jak tysiąc gwiazd. Miało siłę wilka. I delikatność motyla”. W książce pojawia się również motyw odzyskania rodziny i pokazuje to jak pobyt w domu dziecka wpływa na bohaterów. I jak bardzo wpływa na ich decyzje i wybór. Jak trudno pogodzić się ze stratą i zapomnieniem. Każda sytuacja w książce jest przerabiana z dwóch stron raz z delikatnością a raz z całkowitą obojętnością. Bohaterowie poboczni nieco namieszają, ale i będą punktem zwrotnym w niektórych momentach. Będziemy mieć ulubieńców jak i wrogów. "Byliśmy jedną melodią, najbardziej spektakularną i najbardziej tajemną że wszystkich". Rzeźbiarz łez zauroczy Was swoją liryczno-empiryczną stroną. Później Was odurzy historią, która nie chowa żadnych blizn i ran. Aż zatęsknicie gdy przeczytacie ostatnią stronę, śmiejąc się cicho że objętość wydawała się przerażająca. Czytając książkę czułam vibe pewnego japońskiego anime Marmalade boy, którą polecam na kaca książkowego po tej powieści. Te 3 dni spędzone z tą książką zostaną w moim sercu i głowie na długi czas. Podobało mi się, dlatego bardzo Wam ją polecam <3