Saga klonowego liścia. Tom 2. Warszawska garsoniera

„Warszawska garsoniera” to drugi tom z sagi Klonowego liścia. Jest to przepiękna i pełna emocji rodzina saga, gdzie bohaterowie muszą się mierzyć z przygnębiającą rzeczywistością i trudnymi czasami. Jednak nie zapominają o tym, aby walczyć o swoje marzenia i wierzyłam że lepsze jutro nadejdzie. Cała historia oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Autorka ma niesamowity dar do ukazania polskiej rzeczywistości z minionych lat. Tym razem przenosimy się w lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte, gdy w naszym kraju dochodziło do bardzo ważnych wydarzeń. To właśnie przez ich pryzmat poznajemy dalsze losy Stefanii i przede wszystkim jej dorosłych już dzieci. Na kartach powieści możemy dokładnie się przyjrzeć szarej i trudnej rzeczywistości PRL-u, czyli czasu który dał mocno popalić wielu osobom. Ludzkie dramaty, ale i beztroska przewijają się przez strony „Warszawskiej garsoniery”. "Mimo trudnej sytuacji w kraju młodzi czuli się szczęśliwi. Nowa posada Antoniego, czyli szefowanie w prestiżowej restauracji, przysporzyła im znajomości, układów, a przede wszystkim wiodło im się coraz lepiej finansowo... Taki awans miał swoje zalety, ale też wady." Bohaterowie powieści to sobie z krwi i kości. Antoni ma swoje marzenia i plany. Natomiast Weronika to roztrzepana nastolatka, która przez Józka wpada w tarapaty. Oboje popełniają błędy i wpadają w problemy, które wymagają od nich podjęcia trudnych decyzji mogących odbić się na całej rodzinie. Pani Anna po raz kolejny udowadnia że w rodzinie jest siła i to właśnie więzi rodzinne powinny być dla nas najważniejsze. Bo to właśnie wtedy kiedy życie się sypie to w najbliższych powinniśmy szukać oparcia. „Warszawska garsoniera” to idealny obraz okresu PRL-u, w którym to przyszło się zmierzyć z dorosłym życiem Antoniemu i Weronice. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu, ponieważ po tym czuję ogromny niedosyt.

„Warszawska garsoniera” to drugi tom „Sagi Klonowego Liścia”. Sagi opartej na prawdziwych wydarzeń. Tym razem przenosimy się do końca lat 70 ubiegłego wieku, kiedy to Polska żyje wyborem Karała Wojtyły na papieża. Jest to czas gdy kończy się epoka Gierka, która przyniosła trochę swobody ludziom i ożywiła gospodarkę. Jest to czas gdy zmalały ceny żywności, a stopa życiowa obywateli podniosła się. Stefania po rozstaniu z mężem ułożyła sobie życie z nowym mężczyzną, którego kocha. Jest szczęśliwa, lata lecą a dzieci nagle stały się dorosłe. Antonii jest zdolny i ambitny. Po skończeniu technikum gastronomicznego w Łodzi odbywa praktykę w warszawskim Grand Hotel. Szybko nawiązuje nowe znajomości, dzięki którym osiąga nowe cele oraz łamie tak liczne bariery jakie były w PRL-u. Weronika natomiast uczy się na krawcową. Po skończeniu technikum dostaje się do łódzkiej Telimeny, gdzie odnosi pierwsze sukcesy. „Warszawska garsoniera” to książka przepełniona emocjami i marzeniami o lepszym jutrze w czasach, w których ciężko było się wybić się. Fakt, że powieść ta została oparta na prawdziwkach wydarzeniach powoduje, że czyta się ją z większym zainteresowaniem, a emocje jakich dostarczają bohaterowie są bardziej odczuwalne. Ja osobiście lubię tego typu historię, które przybliżają prawdziwe wydarzenia z czasów PRL-u, dlatego książka była dla mnie prawdziwą ucztą literacką i powieść przeczytałam w dwa wieczory. Autorka świetnie oddala klimat lat 70 i wspaniale wykreowała swoich bohaterów. Czytając czułam, że są to prawdziwi ludzie z krwi i kości. Jeśli lubicie książki oparte na prawdziwych wydarzeniach oraz sagi rodzinne to bardzo polecam „Warszawska garsonierę”.