Saga rodu Tyszkowskich. Tom 2. Czarci ogród

"Czarci ogród" to kontynuacja losów bohaterki "Aptekarki", czyli Katji. Tym razem poznajemy dalszy ciąg tej historii z perspektywy jednego, z braci Tyszkowskich, Antoniego. Uwierzcie mi, że jest to niespodziewane, dla czytelnika, spotkanie ponieważ Antoni to... zwykły hultaj, nicpoń, drań i łajdak 😁 Tak, tak, ten mężczyzna klnie jak szewc, nie przebiera w słowach, ma niewybredne epitety, a jego język i sposób bycia przyprawiłyby niejedną szlachciankę o zawał 😁 O zawał, ale i szybsze bicie serca, za sprawą przebłysków "normalności" i czułości jego serca wobec Katji. To taki bohater, który wyzwala w czytelniku zarówno to co dobre, jak i to co najgorsze 🤪 "Nie mogę znieść wojny z Tobą, Katju, a uciekać nie zamierzam(...)"- fragment Ten tom drastycznie nie miesza w relacji bohaterów, ale w jakiś sposób bardzo pomału ich do siebie zbliża. Katja nadal jest zielarką, która swoimi miksturami leczy ludzi, choć nie zawsze takich, którzy na to zasługują. Oprócz tego staje się ofiarą okultyzmu, a na ratunek przychodzi jej..🤫 "Jej palce precyzyjnie i delikatne badały grubość pędów, głaskały, muskały, oglądały spodnią stronę liści i jeśli egzamin wypadł zadowalająco, zielsko lądowało w koszyku. Jeśli nie- Katja obdarzała pieszczotami kolejny liść, Tyszkowski zaś, wpatrzony w jej ruchy, złapał się na czymś w rodzaju zazdrości"- fragment książki "Czarci ogród" to kolejny, świetny tom serii o sadze braci Tyszkowskich, który rozbawił mnie wielokrotnie, a ich wzruszył i zasmucił. Czego więc więcej oczekiwać od książki, która trzyma czytelnika w napięciu i barwi jego życie emocjami? Kontynuacji, ponieważ zakończenie namieszało mi w głowie i jestem bardzo ciekawa tego, co będzie dalej...