Sekret O'Brienów

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, więc byłam nieco zaskoczona, że tak dobrze oddała klimat i osobowości męskie. Byłam niemal pewna, że autorem tej pozycji jest mężczyzna. Było to spowodowane tym, że napisana jest nieco wulgarnie i twardo. Bywa tutaj cierpko, choć momentami powinno być delikatnie, jednak teraz wiem już czym było to spowodowane. Nawet postacie kobiece były najmniej kobiecymi, choć robiły rzeczy wręcz ułożone dla kobiet. Występują tu osoby wierzące, więc ten wątek również był podkreślony. Kto nie jest bogobojny, może mieć pewien zgrzyt podczas czytania, choć będzie też ktoś wyróżniony z innymi zasadami. Czytając tą książkę przygotujcie się na duże zaskoczenie, gdyż fabuła nie będzie przebiegała tak jak się tego spodziewacie. Jedynie wstęp zasugeruje wam o czym może być owa pozycja, jednak kogo będzie się tyczyła choroba Huntingtona dowiemy się znacznie później. Początek książki może być dla nas zwykłą obyczajówką, gdyż główna postać pracuje i często opowiada nam z czym się jego praca wiąże. Do tego dochodzą wątki domowników, ich zachowań i napominania o kimś, kogo już z nimi nie ma. Jedna z osób nieco wzbudzi w nas trochę strachu, co spowoduje, że nasze skupienie będzie szukało sytuacji lub osoby, która ma być najważniejsza. Następnie co jakiś czas w rutynowe życie zaczną wkradać się drobne incydenty, które właściciela tych symptomów zaczną niepokoić. Od sytuacji ze zbiciem porcelany nasza uwaga ponownie zostanie odwrócona i zaczniemy zauważać fakty, które spowodują, że będzie się nam robiło przykro. Zaczniemy obserwować jak zgrana wcześniej rodzina pada ofiarą podstępnej choroby. Od drobnych incydentów, do tych znacznie większych nasze napięcie będzie narastało coraz bardziej. Poznamy niemal od podszewki wszelkie symptomy i wiele odwagi kosztuje czytelnika doczytanie tej książki do końca. Uszykujcie się na wzruszenia i niemoc, która ogarnie nie tylko bohaterów. Zobaczycie jak gaśnie bezcenna rzecz. Pozwólcie, że końca książki wam nie opiszę. Bardzo wzruszająca, naprawdę.

Nie ma nic gorszego niż życie w ciągłym strachu. Każdy oddech jest ryzykiem a cena marzeń jest wysoka. Zastanawialiście się kiedyś jak to jest żyć wiedząc, że śmierć nadejdzie za góra dwie dekady? Joe O'Brien też nigdy nie brał pod uwagę takiej ewentualności. Mężczyzna ma wszystko o czym kiedykolwiek marzył. Prace w której się spełnia, kochającą żonę ,a przede wszystkim czworo dorosłych dzieci z których jest bardzo dumny. Niestety pewnego dnia policjant odkrywa, że jego koordynacja ruchowa jest zaburzona , a on sam zaczyna zauważać, że ma problemy z koncentracją, co sprawia,że ma kłopoty z tworzeniem służbowych raportów. W końcu za namową ukochanej Rosie funkcjonariusz O'Brien skorzystał z konsultacji neurologicznej. To, co usłyszał od doktor Hagler zmieniło wszystko nie tylko w życiu samego pacjenta, lecz także, a może przede wszystkim jego rodziny. Czy O'Brienowie podołają stojącemu przed nimi wyzwaniu? Twórczość autorki niezwykle poruszyła moje serce książką Motyl , jednak to przy Sekrecie wylałam bardzo dużo łez. Emocje przelane na kolejnych kartkach po prostu mną zawładnęły i czasem musiałam po prostu przestać czytać by się uspokoić i poukładać sobie w głowie poszczególne słowa, by oddać wszystkie kłębiące się we mnie uczucia. Ta lektura mną wstrząsnęła, bo i choroba z którą zmagał się bohater jest jedną z najstraszniejszych na świecie. Mimo wszystko Sekret O'Brienów niesie nadzieję, ciepło i opowiada przede wszystkim o wielkiej sile rodziny i miłości przenoszącej góry. To było przepiękne, zapadające w pamięć doświadczenie. ❤️ Polecam każdemu.