Sekret pełni księżyca

Ostatnio skończyłam książkę z wydawnictwa kobiecego "Sekret pełni księżyca" Karen McQuestion. Zaintrygowała mnie okładka, ale bałam się, że zawartość mnie nie zadowoli. Czy tak się stało?  Nikita prawie całe życie błąka się po rodzinach zastępczych. Jednak gdy już osiąga pełnoletniość bierze życie we własne ręce i próbuje sobie jakoś poradzić. Sharon to emerytka, która mieszka sama w niewielkim domku w dobrej okolicy jednak zaniepokoiło ją widok dziecka w oknie sąsiadów, którego tam wcale nie powinno być. Gdy los Nikity oraz Sharon się styka wynika z tego wiele dobrego.  Autorka ma niesamowicie wciągające pióro. Od początku mnie zaintrygowała. A z każdą kolejną stroną było tylko lepiej. Bardzo mocno weszłam w tę historię i chciałam się dowiedzieć co będzie dalej. Mamy tutaj motyw porwania i wykorzystywania dziecka. Jednak sprawiedliwości stało się zadość. Książka również zwróciła moją uwagę na to jak ważne jest wsparcie. Nie ważne czy od kogoś obcego czy bliskiego. Jeśli wiesz, że masz na kogo liczyć to można poradzić sobie z każdym problemem. A to co wydawało się niemożliwe można z pewnością zrealizować. Piękna okładka tylko dodaje książce pozytywów. Bardzo się cieszę, że mogłam przeczytać tę powieść. A wam ją bardzo polecam. 

Sharon przypadkowo zauważa u sąsiadów małą dziewczynkę myjąca naczynia późną porą, niby nic strasznego ale przecież jej sąsiedzi mają tylko nastoletniego syna… kim więc jest ta dziewczynka? Cóż to była za książka! Jeśli chodzi o to jak autorka wykreowała bohaterów, to jestem usatysfakcjonowana. Każdy na swój sposób miał „to coś”. Główne bohaterki nie dało się nie lubić, ich pomysły, rozmowy- wszystko czytało się z uśmiechem na twarzy. Dość spora różnica wieku, która z początku myślałam, że będzie mi przeszkadzać okazała się wielkim plusem. Również ich dobroć mocno mnie ujęła. Ale co zabawne nawet ten czarny charakter był przedstawiony w taki sposób, że mnie intrygował. Chciałam się dowiedzieć co siedzi w głowie tej osobie… o co chodzi? Co ukrywa? Dlaczego postępuje w taki sposób. Czy dopadnie ją karma? Zamiast skupiać się na tych pozytywnych to głowę zaprzątała mi ta postać… ale w książce pojawiają się również inne osoby, które dopełniają to wszystko. Pojawia się zderzenie mocnych charakterów, przemoc psychiczna, tajemnice, wyrachowanie, arogancja, wyższość… czytając te rozdziały miałam momentami wrażenie jakbym tam była, jakbym była świadkiem tego wszystkiego. No genialne pióro autorki. Właściwie od samego początku mnie wciągnęło. I znowu pojawiało się milion pytań „skąd to dziecko?” „Kogo to dziecko?” Same czarne myśli, a czym dalej w las tym byłam bardziej zaintrygowana. A czytałam z prędkością światła. Wciągnęła mnie ogromnie! Nie powiem jest to książka którą można przewidzieć… a może tylko ja tak mam? Może za dużo czytam książek z tego gatunku? Jedno jest pewne. Nawet jeśli była łatwa do przewidzenia polecam ją. Nie nudziłam się, czytałam z zaciekawieniem do ostatniej strony.