Śnieżne baśnie z kufra Świętego Mikołaja

Zachęcona klimatyczną okładką i pięknym tytułem - zakupiłam świątecznie wyglądającą książkę pt.: "Śnieżne baśnie z kufra Świętego Mikołaja". Nie przeczytałam przez zakupem opisu książki, więc w zasadzie nie wiedziałam czego się spodziewać... Nie rozczarowałam się, bo tytułowe baśnie są rzeczywiście "śnieżne", ale bynajmniej nie są świąteczne jak mogłaby sugerować ilustracja na okładce. A jakież to baśnie znalazły się w owym mikołajowym kufrze? Trzy klasyczne baśnie: duńska - "Królowa śniegu", niemiecka - "Pani Zamieć" oraz rosyjska - "Śnieżynka". Dwie pierwsze znałam bardzo dobrze, ale trzecia była dla mnie czymś nowym. Fabuły "Królowej Śniegu" chyba nie trzeba nikomu przypominać. Opowiada przede wszystkim o ogromnej sile miłości, która nie pozwala poddać się w walce o ukochaną osobę. "Pani Zamieć" z kolei uczy tego, że ciężka praca zawsze zostanie słusznie nagrodzona, a lenistwem daleko się nie zajdzie i niewiele się osiągnie. "Śnieżynka" to dość niezwykła opowieść. Pewne małżeństwo, mimo wieloletnich starań, nie doczekało się potomstwa. Byli w bardzo późnym wieku, kiedy pewnego zimowego dnia dali się porwać zimowemu szaleństwu i wyszli na zewnątrz, by ulepić bałwana. Zamiast niego, powstała postać dziewczynki, która za sprawą magicznego powiewu wiatru - ożyła. Spędziła w chacie małżeństwa całą zimę radując ich serca swoją obecnością i ochoczo pomagając w domowych obowiązkach. Była bardzo życzliwym i pracowitym dzieckiem, nie dało się jej nie kochać. Jednak z chwilą nadejścia wiosny, Śnieżynka, bo tak ją nazwano, dziwnie przygasła, a jej wewnętrzna radość gdzieś zniknęła. Zaczęła unikać opuszczania chaty, wychodziła jedynie wczesnym rankiem lub po zmroku. Jej opiekunowie martwili się o dziewczynkę. Nie zdawali sobie sprawy, że taka jest kolej rzeczy, bo to, z czego powstała Śnieżynka nie pozwoli jej przetrwać wiosny. Na szczególną uwagę zasługują piękne ilustracje - są bardzo w moim guście i cieszą oko swoim urokiem.