Splątani

"Splątani" Łukasza Szustera to trzymająca w napięciu opowieść z elementami paranormalnymi. Ale czy naprawdę to tylko fantazja? Mam przed sobą książkę, która początkowo wydawała mi się trudna, może nawet naukowa, a jednak pochłonęła mnie w całości. I tu chcę położyć nacisk na słowa WYDAWAŁA MI SIĘ, bo taka absolutnie nie jest! Owszem, na początku była lekka konsternacja, bo pojawiła się fizyka kwantowa, Einstein i jakieś dziwne splątania. Przyznam, że orłem z fizyki nie byłam choć od zawsze lubię przedmioty ścisłe. Fizyka jednak mi nie „leżała”, ale chyba dlatego, że jej nie rozumiałam. Teraz też bałam się, że nie zrozumiem. Zupełnie niepotrzebnie, bo w całym kryminalnym wątku był to zabieg przyciągający mnie jak magnes. Zdania mieszały się w mojej głowie dając obraz niezmiernie interesującej rzeczywistości. Czy to jest w ogóle możliwe? Czy są ludzie o takiej sile umysłu, którzy potrafią zmienić rzeczywistość? Złożyć w całość rozbitą kilka sekund wcześniej szklankę? To trochę dla mnie szaleństwo, a może jednak?... Co się stanie, gdy połączą swoje siły i rozniosą w pył cały otaczający nas świat? Bardzo mnie to wciągnęło, choć nie mogę zapomnieć o kryminalnym wątku, który to wszystko spaja w całość. Jest policjant z drogówki, młoda dziewczyna o niesamowitej intuicji i cała masa wydarzeń, które prowadzą do tajnego laboratorium mieszczącego się w kosmicznych kopułach przy autostradzie. Śledztwo wciąga, a nielegalne eksperymenty doprowadzają do kolejnych tragedii. Nie będę się tutaj rozpisywać na temat fabuły, tylko wspomnę, że jest niebanalna, pomysłowa i pobudzająca wyobraźnię. Na koniec nieco fantastyczna, choć mogę przymknąć na to oko. Podsumowując... Nie jest to zwykły kryminał ani thriller. Pojawiają się tu zjawiska, które zwykły śmiertelnik może uważać za paranormalne. Naukowcy zapewne nie, bo zjawisko splątania kwantowego naprawdę istnieje. Autor z pewnością poszedł tutaj trochę dalej dając nam poczucie, że wcale nie jest ono aż tak dalekie i czyha za rogiem. Książkę bardzo polecam i czekam na ciąg dalszy... bo będzie.

Jak ja się cieszę w ciągu ostatnich lat pióra polskich autorów tak się napuszyły. Tym razem to Łukasz Szuster pokazał mi, że warto sięgać po dzieła rodaków. "Splątani" to jakaś masakra (oczywiście w pozytywnym znaczeniu tego słowa). Szczerze mówiąc, po przeczytaniu opisu, nie spodziewałam się niczego "WOW". W głównej mierze to właśnie okłada narobiła mi ochoty na tę książkę. Początkowo ciężko było mi się wdrążyć w treść, która za czasem całkowicie mnie pochłonęła. Totalnie nie spodziewałam się takiej plątaniny przemyślanych i intrygujących wydarzeń. Późniejsza akcja totalnie porywa i całkowicie wciąga w historię. Gołym okiem widać pracę, jaką autor włożył w swoje dzieło. Fabuła jest wielowątkowa i spójna. Każda z postaci jest wyrazista, ma swój osobisty charakter. Dodatkowo to zakończenie... Jak tak można w kulminacyjnym momencie wszystko urwać? Nie wiem, jak ja doczekam do kontynuacji.

Splątanie kwantowe, czy jak mawiał na to Albert Einstein „upiorne oddziaływanie na odległość”… Na czym polegają i co mogą mieć wspólnego z zaginięciami oraz morderstwami? Na autostradzie A4 łączącej Katowice z Krakowem grupa zamaskowanych postaci zatrzymuje luksusowe bmw i porywa kierowcę. Okazuje się nim być Jan Potocki, milioner ze Śląska, pionier nowoczesnych technologii nad Wisłą. Sprawa przypadkiem trafia na biurko Wilhelma Borsztajna, nigdyś detektywa, a dziś zwykłego krawężnika. Czy sprawa potockiego okaże się być na tyle interesująca, że mężczyzna postanowi się nią zająć na własną rękę? Czy może ona być przepustką do awansu i odbudowania reputacji aspiranta? „Splątani” to literacki debiut Łukasza Szustera. Książka ta jest thrillerem z elementami kryminału, a nawet fantastyki. Chociaż patrząc naukowo na niektóre wydarzenia wcale fantastyką to nie jest. Zacznijmy od tego, że autor ma naprawdę genialny styl i dar pisarski. Potrafi stworzyć nieszablonową fabułę, w której wszystko trzyma się kupy i w dodatku pochłania to do tego stopnia, że nie da się oderwać od lektury. Bohaterowie wykreowani przez Szustera są wyjątkowi i z całą pewnością każdy z nich jest inny. Z początku wydają się oni być normalni, jednak szybko przekonujemy się, że wcale tacy nie są. Niektórzy z nich obdarzeni są specjalnym nazwijmy to darem, który jest dla nich biletem do lepszego życia, ale i zagrożeniem. Storna za stroną czytelnik czuje się coraz bardziej zaintrygowany wydarzeniami, a akcja i napięcie budowane są stopniowo. Nie ma tutaj czasu na nudę i co najważniejsze możemy się dowiedzieć czegoś ciekawego o fizyce kwantowej, która nigdy mnie interesowała. Za to autorowi udało się sprawić, że zaczęłam przeszukiwać Internet w celu uzyskania większej wiedzy o splątaniu. Samo zakończenie jest efektywne i daje nam nadzieję na kontynuację. Jednak właśnie to zakończenie sprawia, że mam dość mieszane uczucia. Nie chcę tutaj mówić o co dokładnie chodzi, ale mam nadzieję, że autor nie wciągnie w akcję wirusa tak dobrze nam znanego z ostatnich lat 😅 Co jak co ale w książkach zdecydowanie szukam ucieczki od tego tematu. „Splątani” to naprawdę dobra książka łącząca w sobie elementy thrillera z fantastyką. Fizyka stawia przed nami naprawdę wiele ciekawych zjawisk a fenomen splątania zdecydowanie do nich należy. To co może wydawać nam się przeczuciem może w rzeczywistości jest czymś znacznie innym? Co tu dużo mówić książka jest świetnym debiutem autora i na kontynuację czekam z niecierpliwością. Szuster kupił mnie swoim stylem, wyobraźnią i darem do tworzenia niebanalnej fabuły. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu, a Was zachęcam do sięgnięcia po pierwszy!