Sumienie zasnute mgłą. Podróż wołyńska. Tom 2

„Sumienie zasnute mgłą” autorstwa Joanny Nowak to kontynuacja losów rodziny Strawińskich. . Zdarzenia zaczynają się w momencie zakończenia akcji pierwszej części - „Echa przyszłych dni”, czyli w chwili napadnięcia Banderowców na gospodarstwo Polaków. . Powieść bardzo dobrze oddaje klimat tamtych tragicznych wydarzeń, sprzed już 80 lat. Okrucieństwo morderców, strach ofiar, ich próby ratowania życia własnego i bliskich. Strach przed nieznanym, przed tym, co przyniesie kolejny dzień… Jednak chciałabym Was także uspokoić, książka nie opisuje w dosadny sposób krwawych scen. Mimo iż opisana jest rzeź wołyńska, przez kartki tej historii nie przecieka krew. Uwaga skupiona jest przede wszystkim na odczuciach, przeżyciach bohaterów - i ich dalszych losach, bo części z nich uda się przeżyć. . Historia wciąga od pierwszych stron. Dużo się dzieje. Razem z bohaterami walczymy o życie, chowamy się i uciekamy, jak najdalej, przed zgrają bandytów żądnych krwi - nie sposób inaczej ich nazwać! . Czytałam ją z zapartym tchem. Nie miałam ochoty jej odłożyć! Od razu chciałam poznać dalsze losy bohaterów, dowiedzieć się, czy udało się im ujść cało z życiem. . Na koniec przyszło jedynie rozczarowanie, że na dalszy ciąg zdarzeń, przyjdzie znowu trochę poczekać… . Książkę „Sumienie zasnute mgłą” polecam każdemu lubującemu się w powieściach historycznych! Porusza, wzrusza, pozostawia po sobie ślad! Przeczytajcie, a na pewno się nie zawiedziecie!

Do ostatniej chwili Zygmunt ufając ukraińskim sąsiadom, nie ulega namowom żony na opuszczenie domu. Nie wierzy w relacje uciekinierów, którym udało się uniknąć niewyobrażalnego aktu przemocy, jednak których obraz pozostanie w ich koszmarach do końca życia. Straciły na wartości lata przeżyte obok siebie we wzajemnej przyjaźni i życzliwości, przeistaczając się w nienawiść, gdzie sąsiad zabijał sąsiada, mąż żonę, w sposób brutalny i pozbawiony jakichkolwiek skrupułów. Atak banderowców w końcu kieruje się także na dom Stawińskich, powodując do rozdzielenia rodziny, którzy w ostatniej chwili próbują się ratować ucieczką. Klapki z oczu spadają Zygmuntowi dopiero po wiadomości o mordzie jaki miał miejsce podczas niedzielnej mszy, w którym życie stracił Jerzy, najstarszy syn Stawińskich oraz Hubert Ławniak, szwagier Zygmunta, będący księdzem w tutejszej parafii. Rodzina choć rozdzielona próbuje dostać się do Łucka, w którym mieszkają krewni od strony Heleny. Czy uda im się dotrzeć? I z jakimi przeciwnościami przyjdzie im się zmierzyć? Musicie doczytać już sami. Pierwsza część drugiego tomu Podróży wołyńskiej to próba uniknięcia brutalnego mordu. Przywołanie obrazów, których bestialstwa nie sposób ogarnąć umysłem. To pożegnanie się z bliskimi, którym przyszło zginąć w okrutnych męczarniach i próba pogodzenia się z rzeczywistością i ruszeniem naprzód, by w końcu w drugiej części podołać kolejnym trudom. Odchodząc od fabuły, to co niezmiernie mi się podobało, to zwięzłe przywołanie wydarzeń z poprzedniego tomu, które dla czytelnika, który czyta poszczególne części w odstępie czasu jest moim zdaniem wybawieniem, pozwalając w pełni cieszyć się dalszą historią bohaterów. Saga Podróż wołyńska ma w sobie to coś, że bardzo ciężko się od niej oderwać, przez co jest lekturą na dzień lub dwa. Nie mogę się doczekać kolejnej części, by zaspokoić rozwiązanie niektórych sytuacji, a nierozwiązanych zagadek jest całkiem sporo. Pierwsze dwa tomy dostają ode mnie mocne 9/10! 11 lipca obchodzić będziemy 80-tą rocznicę Krwawej Niedzieli, uważaną za dzień rozpoczęcia rzezi wołyńskiej, w której ukraińscy nacjonaliści postanowili "oczyścić" Wołyń z jego polskich mieszkańców. W jej wyniku zginęły dziesiątki tysięcy Polaków.