Świąteczna piosenka

Natalia Sońska to mój pewniak, jeśli chodzi o świąteczne opowieści. Eliza kelneruje w klubokawiarni i choć idzie jej to fatalnie, to nie została dotąd zwolniona tylko dlatego, że szefem jest jej brat. Kocha śpiewać, lecz nie wie o tym nikt prócz jej najlepszej przyjaciółki i garstki sąsiadów zmuszonych wysłuchiwać jej samotne recitale spod prysznica. Jednak pewien nieprzyjemny splot okoliczności i pomoc przyjaciółki sprawią, że dziewczyna w końcu zacznie spełniać swoje marzenia. Bo nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Eliza to cudowna osoba, z którą od razu mogłabym się zaprzyjaźnić: trochę roztrzepana, kochająca muzykę i ludzi. Jacek to oddany swojej pracy singiel, który nie znosi świąt i całej otoczki z nimi związanej. I choć z pozoru tych dwoje nie mogłoby się bardziej różnić, to właśnie tylko pozory, bo w głębi duszy są bardzo do siebie podobni i mogą sobie nawzajem ofiarować właśnie to, czego najbardziej potrzebuje ta druga osoba. Obecność i wsparcie. "Świąteczna piosenka" to historia o tym, że czasem warto się odważyć i zacząć spełniać swoje marzenia, i jak ważna jest wiara we własne możliwości i oparcie w bliskich. To również historia o miłości, która przychodzi wtedy, kiedy się jej najmniej spodziewamy.

Świąteczne książki zawsze zapełniają mnie nową energią, cierpliwością i wszystkim tym, co potrzebne jest do szczęśliwego życia. I tutaj taki mały absurd, bo akurat postać była tak bardzo niezdarna i pechowa, że kłopoty same wpychały się na prowadzenie. Na szczęście niektórym udzielił się klimat świąt i może z tego powodu niektórzy klienci z kawiarni nie robili jej większych problemów, kiedy choćby kawa, czy też pucharek z lodami lądował na ich koszuli, całkowicie przypadkowo:-) Eliza to naprawdę miła i uczynna dziewczyna, tylko lekko niezdarna. Wierzy w dobro i sama ofiaruje je najbardziej potrzebującym. Z kolei, kiedy nasza postać spotka Jacka, to zobaczymy, że on pochodzi z zupełnie innego świata niż ona. Dla niego liczy się praca, praca i jeszcze raz praca. Czasami wydawało mi się, że jest pracoholikiem, ale innym razem widziałam z nim samotnika, który nie chce dopuścić do głosu tego, że jest sam. Jednak, kiedy na drodze staje mu Eliza, on nie wie jak ma się zachować. Spotykając się z nią ma całą gonitwę myśli z których nie potrafi ułożyć sensownego zdania. Czyżby zatem zanosiło się tu na coś romantyczno-uroczego? Sami się przekonajcie:-) Chcę jeszcze dodać, że czasami nie jest łatwo być komuś z kimś, kiedy przeszłość wciąż gdzieś tam kroczy. Niekiedy aby doznać szczęścia, trzeba będzie przejść przez morze nieszczęść, by na końcu docenić to, co zaofiarował nam los. Ta książka idealnie to podkreśla:-) Wspaniale świątecznie jest napisana. Czujemy tutaj klimat pierwszych świątecznych wystrojów i szykowania się na święta Bożego Narodzenia, które jedni uwielbiają, a inni woleliby aby go nie było. Napisana jest z perspektywy postaci i ozdobiona ich myślami, które pięknie podkreślają każde swoje zachowanie. Wpierw poznamy dłuższą opowieść Elizy, a dopiero później, kiedy się spotkają, dojdzie naprzemienna konwersacja z Jackiem. Do tego w tle majaczy świąteczna muzyka nastrajając nas jeszcze bardziej. Ogólnie nie zawsze jest tu słodko, czasami bywa trudno i ciężko, ale koniec jest przepiękny! To idealny czas na jej przeczytanie:-)